فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
نوش کن جام شراب یک منی
تا بدان بیخ غم از دل برکنی
دل گشاده دار، چون جام شراب
سر گرفته چند، چون خم دنی.
چون ز جام بیخودی رطلی کشی
کم زنی از خویشتن لاف منی
سنگسان شو در قدم نی همچو آب
جمله رنگ آمیزی و تردامنی
دل به می‌دربند تا مردانه وار
گردن سالوس و تقوا بشکنی
خیز و جهدی کن چو حافظ تا مگر
خویشتن در پای معشوق افکنی
شرح لغت: دن به فتح اول مخفف دن به تشدید دوم خم قیراندود / رطل: به فتح اول و سکون دوم واحدی ست برای وزن
جام شراب را سرکش تا بدین وسیله ریشه‌ی اندوه را از دل برکنی. در مفهوم این شعر می‌توان گفت، نوشیدن جرعع یی از شراب معرفت دوست، دل سالک را از غم فراق او فارغ می‌سازد و موجب میشود که سالک در راه دوست استوار قدم بردارد و سر از هر گونه آلودگی و ریا بپیچد.
اگر به کسی دل بسته ای، زیادکحو او مشو، سعی کن شناختی کلی نسبت به او پیداکنی و رفتار‌های او را با معیار‌های مورد نظرت بسنجی. در کار خود هیچ تردیدی راه مده تا به مقصود خود برسی. ان شا الله!
