محمدرضا زنوزی در همین مدت کوتاه سپری شده از لیگ برتر بیست و چهارم، دو بار فدراسیون فوتبال را تهدید به افشاگری کرده است.
امسال تراکتور در درون زمین از شرایط ایده‌آل و خوبی برخوردار است و عملکرد اسکوچیچ و شاگردانش تا اینجای لیگ تحسین‌برانگیز بوده. از سویی بیرون مستطیل سبز و مشخصاً از سوی مالک باشگاه هم مواردی وجود داشته که به صورت موازی با عملکرد تیم، باعث شده باشگاه تبریزی مورد توجه قرار بگیرد و خبرساز شود.
در شرایطی حدود یک سوم از بیست و چهارمین دوره لیگ برتر را پشت سرگذاشته‌ایم که اغلب احکام کمیته‌های انضباطی و اخلاق فدراسیون فوتبال با نارضایتی باشگاه‌ها، طرفداران فوتبال و رسانه‌ها مواجه شده است. بسیاری از منتقدان معتقدند که این دو کمیته با صدور جریمه‌های نقدی سنگین، صرفاً منافع مالی فدراسیون را تأمین می‌کنند و بازدارندگی لازم به وجود نمی‌آید. از سویی در برخی پرونده‌ها، اوضاع شائبه برانگیز است و به نظر می‌رسد تهدید طرفین دعوی به افشاگری درباره مدیران فدراسیون، در محتوای حکم‌ها تأثیر داشته است. نکته عجیب اینکه مهم‌ترینِ این موارد یک سمت واحد و مشخص دارد؛ پرونده‌هایی که به باشگاه تراکتور با مالکیت محمدرضا زنوزی مربوط می‌شود. در این موارد، احکامی صادر شده که بحران جدیدی در فوتبال‌مان رقم زده و از آن مهم‌تر مواردی بوده که رأیی برای آنها صادر نشده است!
در مقطعی که پرونده شکایت باشگاه پرسپولیس از علیرضا بیرانوند به دلیل فسخ غیرقانونی یکی از داغ‌ترین مباحث فوتبال‌مان بود و برخی منابع اقدام به گمانه‌زنی و حتی اعلام رأی احتمالی (۴ ماه محرومیت قطعی بیرانوند) کردند، مالک باشگاه تراکتور واکنشی خبرساز داشت و فدراسیون فوتبال و در رأس آن مهدی تاج را تهدید به افشاگری کرد.
۲۵ مردادماه رسانه رسمی باشگاه تراکتور ویدیویی از زنوزی منتشر کرد که او در جمع اعضای تیم گفت: «اگر بحث رسانه‌های رنگی درست باشد، آقایان تاج و نورشرق باید بگویم حوزه مدیریتی شما سوراخ است و مواظب آن باشید. اگر رأی شما همین رأیی است که در برخی رسانه‌ها منتشر شده، بیرون آمدنش قبل از ابلاغ آن اصلاً کار درستی نیست و اگر چنین رأیی بیرون بیاید واقعاً متأسفم می‌شوم و بعد از آن ناگفته‌هایی دارم که خواهم گفت.» مالک باشگاه تراکتور چند روز پس از این صحبت‌ها (۲۹ مرداد)، در مصاحبه‌ای شائبه دخالت رییس جمهور و معاون پارلمانی دولت در رأی بیرانوند را فرافکنی و جوسازی دانست و یکبار دیگر فدراسیون را تهدید کرد: «برای این موضوعات کوچک پای رییس جمهور، امام جمعه و معاون پارلمانی دولت را وسط نکشید، مسئولان فوق به دنبال برنامه‌ریزی برای تحقق اهداف کلان و ملی هستند و مسائلی مانند پرونده بیرانوند اساساً دغدغه این عزیزان نیست. فقط امیدوارم که متولیان امر تحت تأثیر این جوسازی‌ها قرار نگیرند و بر مدار عدالت و قانون حرکت کنند که در غیر این صورت، گردابی شکل می‌گیرد که همه آنان را دامن‌گیر خواهد کرد.»
در حالی که جامعه فوتبال در انتظار واکنش فدراسیون و برخورد با زنوزی به دلیل تهدیداتش بودند، هیچ اتفاقی نیفتاد تا شائبه‌ها و شایعات بیشتری در رسانه‌ها و فضای مجازی مطرح شود. همین رویه موجب شد رسول باختر، کارشناس حقوقی در مصاحبه‌ای از عملکرد فدراسیون انتقاد کند: «زنوزی ۲ مصاحبه کرد و شائبه‌هایی را به وجود آورد. فدراسیون فوتبال باید برخورد‌هایی که با بازیکنان و مربیان دارد را با زنوزی هم انجام می‌داد که مگر شما نمی‌گویید ما اسنادی داریم که اگر حکم صادر کنید منتشر می‌کنیم. در واقع باید طبق مقررات فدراسیون فوتبال مدارک را منتشر کند. نکته مهم‌تر این است که زنوزی دارد فدراسیون فوتبال را تهدید می‌کند و وظیفه فدراسیون فوتبال است که با زنوزی برخورد کند.»
در هر حال پس از کلی کش و قوس و سپری شدن زمان زیاد برای بررسی پرونده شکایت باشگاه پرسپولیس از دروازه‌بان شماره یک تیم ملی، رأیی اعلام شد که زنوزی برای افشاگری‌گری تهییج (!) نشود و قید افشای «ناگفته‌ها» را زد.
سیاست دوگانه فدراسیون فوتبال در مواجهه با زنوزی و درویش
ماجرا‌های زنوزی - فدراسیون به همین جا ختم نشده و مالک تراکتور در موضوع دیگری، در واقع اقدام به تحقیر بالاترین رکن فوتبال ایران هم داشته است. بیستم مهرماه مصاحبه‌ای از مالک باشگاه تراکتور در مورد پرونده علیرضا بیرانوند منتشر شد که اظهاراتی جنجالی داشت و باعث شد بازتاب زیادی در فضای فوتبال ایران داشته باشد. یک روز پس از انتشار این مصاحبه، زنوزی از سوی کمیته اخلاق برای ادای پاره‌ای از توضیحات احضار شد.
گرچه زنوزی حتی به کمیته اخلاق هم نرفت و براساس اعلام برخی منابع، جلسه کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال برای رسیدگی به اظهارات محمدرضا زنوزی، ۲۵ مهر با حضور سعید مظفری‌زاده، مدیرعامل و سعید محمدپور، معاون حقوقی باشگاه تراکتور برگزار شد. نکته حائز اهمیت اینکه هنوز رأیی در این خصوص اعلام نشده و این در حالی است که در مورد مشابه شاهد رویه دیگری بوده‌ایم. رضا درویش مدیرعامل باشگاه پرسپولیس هم پس از اعلام رأی پرونده بیرانوند، صحبت‌هایی علیه فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی مطرح کرد که باعث شد این کمیته از او بخواهد دفاعیاتش را ارسال کند. این اتفاق ۱۵ مهرماه افتاد و ۲۸ اُم همین ماه کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در حکمی رضا درویش را به دلیل آنچه مصاحبه و نشر اکاذیب علیه مقامات رسمی خوانده شده، دو میلیارد تومان جریمه و سه ماه از حضور در تمام مسابقات داخلی پرسپولیس محروم کرد. بدیهی است در چنین شرایطی یکی از مواردی که بر ابهامات و شائبه‌ها می‌افزاید و فضای فوتبال را غبارآلود می‌کند، همین استاندارد دوگانه ارکان قضایی فدراسیون فوتبال در قبال تخلفات افراد مختلف است.
حال اینکه مدت‌هاست سؤالی وجود دارد مبنی براینکه نقش زنوزی در فوتبال ایران چیست؟ آیا او صرفاً مالک متمول یک باشگاه خصوصی پرهوادار حاضر در لیگ برتر است یا در پشت پرده ارتباطات و مراوداتی وجود دارد که امکان دارد به سلامت فوتبال آسیب برساند؟ این سؤالات به دلیل عملکرد فدراسیون فوتبال در ذهن هواداران فوتبال نقش بسته و امسال در یکی دو مورد خاص، فضای ذهنی فوتبالدوستان را با ابهامات بیشتری هم مواجه کرده است. در این راستا بد نیست کمی هم به گذشته برگردیم. تیرماه سال ۱۳۹۹ زنوزی صحبت‌هایی انجام داد که با تیتر افشاگری در برخی رسانه‌ها انعکاس یافت. مالک باشگاه تراکتور و مالک «هواپیمایی آتا» با بیان اینکه تیم ملی را به مدت ۸ سال با هواپیمای اختصاصی جابه‌جا کردیم، گفت: «۹ سال پیش نیز موقع آمدن آقای کیروش ۶۰۰ هزار یورو پول با شرط رسانه‌ای نشدن موضوع به فدراسیون فوتبال دادم که این پول طی ۳ الی ۴ سال، با نرخ ارز کمتر به بنده بازگردانده شد.»
بدون تعارف زنوزی فردی به اصطلاح «بیزینس‌مَن» است؛ بدیهی است که افرادی، چون او برای ریال به ریال ثروت‌شان برنامه و استراتژی دارند. یک سؤال بی‌پاسخ این است که زنوزی در ازای چه چیزی به فدراسیون فوتبال برای پرداخت پول کیروش کمک کرد و پرواز‌های تیم ملی را به عهده گرفت؟
