تهران، کلان‌شهری که پیش از انقلاب ۲۰۳ مهمان‌پذیر داشت، اما اکنون ۱۰۳ مهمان‌پذیر دارد. حالا خانه‌های اجاره‌ای هم به معضلی برای صاحبان هتل‌ها و مهمانپذیرها تبدیل شده و آن‌ها در این رقابت عملاً شکست خورده‌اند. این در حالی است که به گفته رئیس اتحادیه مهمانپذیران تهران ۲۰۰ خانه اجاره‌ای به‌عنوان محل اختفا، لابراتوآر مواد مخدر و حتی فعالیت تروریستی شناسایی و به استانداری معرفی شده‌اند.
به گزارش تجارت‌نیوز، تهران به عنوان پایتخت ایران روزانه میزبان صد‌ها هزار مسافر از نقاط مختلف کشور است که عموماً برای انجام کار‌های اداری، اقتصادی و درمانی به این شهر مراجعه می‌کنند. اما نکته جالب این‌جاست که رئیس اتحادیه مهمانپذیران این کلان شهر از تعطیلی مهمانپذیرها و عدم مراجعه مسافران به این اماکن می‌گوید و از فعالیت بی حساب و کتاب و رقابت غیرمنصفانه خانه‌های اجاره‌ای انتقاد می‌کند.
شاهرخ محمدزاده در گفتگو با تجارت‌نیوز درباره وضعیت مهمانپذیران گفت: پیش از انقلاب که جمعیت کشور ۵۰ میلیون نفر بود در تهران ۲۰۸ مهمان‌پذیر وجود داشت، اما اکنون تعداد آن‌ها به‌رغم رشد ۳۵ میلیون نفری جمعیت، به ۱۰۳ واحد کاهش یافته است که با ادامه روند موجود، هر سال از این تعداد کاسته خواهد شد.
محمدزاده مانند روسای سایر اتحادیه‌ها مهم‌ترین علت رکود حاکم بر فعالیت این صنف و کاهش فعالیت آن‌ها را تحریم دانست و تأکید کرد: شغل ما ارتباط مستقیم به تحریم و حضور اتباع دیگر کشور‌ها دارد. زمانی که برجام امضا شد و قبل از آغاز تحریم‌های جدید، شغل ما به قدری رونق داشت که عده زیادی از اصناف دیگر به دنبال سرمایه‌گذاری در این حوزه بودند. زیرا سرمایه احداث یک مهمان‌پذیر کمتر از هتل است.
وی افزود: مشتریان خارجی، گردشگرانی بودند که دنبال سفر ارزان‌قیمت و راحت می‌گشتند یا کارشناسان خارجی که قصد اقامت طولانی‌مدت را داشتند. علاوه بر این‌ها به دلیل رونق اقتصادی، افراد زیادی از شهرستان‌های مختلف برای خرید از بازار تهران به صورت عمده و تک یا حتی انجام امور اداری به مهمانپذیرها مراجعه می‌کردند، اما اکنون هیچ خبری نیست.
او تصریح کرد: آنقدر که تحریم به ما آسیب زد، کرونا مشکل‌ساز نشد. تهران شهری توریستی نیست و مسافران فقط برای انجام کار‌های اداری یا درمانی به این شهر سفر می‌کنند. رکود و کاهش قدرت اقتصادی مردم باعث شده که این سفر‌ها به حداقل برسد. دولت نیز تمایلی برای افزایش مهمانپذیرها ندارد. زیرا هیچ‌گونه امکانات یا طرح تشویقی برای احداث یک مهمان‌پذیر دیده نمی‌شود. در حالی که کوچک‌ترین مهمان‌پذیر حداقل برای ۱۰ نفر شغل ایجاد می‌کند.
محمدزاده از چالش جدید صنف مهمانپذیرها گفت و تأکید کرد: افزایش بی‌سابقه خانه‌های اجاره‌ای به صورت روزانه و عدم نظارت بر فعالیت آن‌ها مشکل اصلی صاحبان مهمانپذیرها و هتل‌هاست. البته در تمام دنیا در کنار مهمانپذیرها و هتل‌ها، منازل مسکونی نیز به صورت روزانه و کوتاه‌مدت اجاره داده می‌شوند و این باید مورد پذیرش ما هم باشد. اما سوال این است که آیا همان شرایط و قوانینی که برای ما وجود دارد برای مالکان این مجموعه‌ها نیز هست؟
او اضافه کرد: هزینه برق و گاز کسب‌وکار‌های رسمی، به صورت صنعتی یا خدماتی محاسبه می‌شود، اما آن‌ها همین هزینه را به‌عنوان مشترک خانگی می‌پردازند. آیا آن‌ها مالیات و ارزش افزوده پرداخت می‌کنند؟ آیا مثل ما هر روز یک بازرس از اماکن یا بهداشت یا سایر نهاد‌ها به آنجا مراجعه می‌کند؟ این عدم نظارت سرانجام مشکل ساز خواهد شد.
رئیس اتحادیه مهمانپذیران تهران با اشاره به افزایش حضور غیرقانونی اتباع و مهاجران افغانستانی در ایران تشریح کرد: در جلسه با استانداری ۲۰۰ خانه معرفی شدند که به لابراتوآر تولید مواد مخدر، محل اختفای کالا‌های مسروقه و حتی خانه‌های تروریستی تغییر کاربری داده‌اند؛ اما همین واحد‌ها خیلی راحت با استفاده از اپلیکیشن‌ها و سایت‌ها با یک کارت ملی جعلی یا دزدی اجاره می‌شوند.
وی افزود: در این خانه‌های اجاره‌ای هر کاری که می‌خواهند انجام می‌دهند. اکنون هم که با افزایش ورود مهاجران غیرقانونی بیشتر این واحد‌ها در ازای پول بیشتر و بدون هیچ مدرکی در اختیار آن‌ها قرار می‌گیرد. بیشتر واحد‌های خالی تهران اکنون در اختیار این مهاجران است که تعداد کمی از آن‌ها خانواده هستند و اکثرا جوانان و به صورت گروهی زندگی می‌کنند. موج قبلی مهاجران بیشتر در اطراف تهران ساکن شدند؛ ولی این سری به دلیل آنکه وضعیت مالی بهتری دارند در تهران مستقر هستند و اصرار به زندگی گروهی دارند.
محمدزاده در پایان خاطرنشان کرد: فضا به گونه‌ای شده است که هر کسی قانونی و با جواز رسمی فعالیت کند بیشتر دردسر و هزینه دارد. ما بار‌ها در جلسات مختلف با سازمان میراث فرهنگی استان این مشکلات را بیان کردیم، تهران در واقع به وسعت یک کشور است و ۱۰۲ مهمان‌پذیر برای آن یعنی هیچ پس باید مشخص شود که این جمعیت به کجا می‌رود.
