«نازتاب سالور» برای بسیاری از قدیمی‌های شمیران نامی آشناست. او از معلمان قدیمی تجریش بود و شاگردان بسیاری از اهالی تجریش داشت. نازتاب و خواهر دوقلویش فرانک نخستین دخترانی بودند که به‌دلیل شرایط آن روز‌های تجریش توانستند در مدرسه پسرانه درس بخوانند.
به گزارش همشهری آنلاین، نام نازتاب سالور، برای اغلب تجریشی‌ها یادآور معلمی مهربان است. اغلب تجریشی‌ها هنگام مرور خاطرات دوران تحصیل خود از این معلم قدیمی یاد می‌کنند. مریم سالور که اکنون از هنرمندان عرصه نقاشی و مجسمه‌سازی است می‌گوید: «مادرم، نازتاب سالور و خاله‌ام، فرانک، دوقلو و نخستین دخترانی بودند که در مدرسه شاهپور تجریش که اکنون به نام جلال آل احمد است، درس می‌خواندند.
آن‌ها تنها دخترانی بودند که به‌دلیل شرایط آن روز‌های تجریش توانستند در مدرسه پسرانه درس بخوانند. آن زمان وسیله ایاب و ذهاب مثل الان نبود و تجریش هم منطقه‌ای سردسیر و پربارش بود. مادر و خاله‌ام نمی‌توانستند برای درس خواندن به تهران بروند. به همین دلیل شوهرعمه‌شان، آقای حسابی، که رئیس آموزش و پرورش بود، مجوز تحصیل آن‌ها را از آموزش و پرورش می‌گیرد و به این ترتیب، راه تحصیل دیگر دختران هم باز می‌شود.
مادرم می‌گفت در دفتر فهرست شاگردان، شماره یک به نام نازتاب سالور و شماره ۲ به نام فرانک سالور نوشته شده بود. بعد‌ها مادر و خاله من هر دو معلم می‌شوند. خاله‌ام فرانک، تغییر رشته داد و در رشته طراحی پارچه فعالیت کرد، اما مادرم شغل معلمی را ادامه داد و سالیان سال مدیر مدارس شمیران بود.»
