یک فسیل ۲۴۰ میلیون ساله از یک دوزیست در دهه ۱۹۹۰ پیدا شد و این یافته مهم اکنون به طور رسمی توسط دانشمندان دانشگاه نیو ساوت ولز (UNSW سیدنی) و موزه استرالیا نامگذاری و توصیف شده است.
به گزارش خبرآنلاین، این فسیل توسط فردی که مرغ‌داری داشته‌است، در سنگ‌های معدن محلی کشف شد. این سنگ‌ها برای استفاده در ساخت دیوار حائل باغ در نظر گرفته شدند و متعاقباً فسیل آن به موزه استرالیا در سیدنی اهدا شد.
دیرینه‌شناس Lachlan Hart که نقش مشترکی با UNSW Science و موزه استرالیا دارد، می‌گوید: «این فسیل، به نام Arenaerpeton supinatus به معنای خزنده شنی خوابیده، تقریباً کل اسکلت و به طور قابل توجهی خطوط کلی پوست حیوان را نشان می‌دهد.»
هارت، کاندیدای دکترا در دانشکده علوم زیستی، زمین و محیط زیست (BEES) می‌گوید: «این فسیل نمونه منحصر به فردی از گروهی از حیوانات منقرض شده به نام تمنوسپوندیل است که قبل و در زمان دایناسور‌ها زندگی می‌کردند. ما اغلب اسکلت‌هایی را نمی‌یابیم که سر و بدن هنوز به هم متصل باشند، و حفظ بافت نرم یک اتفاق حتی نادرتر است.»
این حیوان که Arenaerpeton نام دارد، در دوره تریاس، ۲۴۰ میلیون سال پیش، در رودخانه‌های آب شیرین در جایی که امروزه به عنوان سیدنی شناخته می‌شود، زندگی می‌کرد. آقای هارت می‌گوید که به احتمال زیاد ماهی‌های باستانی دیگری مانند Cleithrolepis را شکار کرده‌است، اما جدای از آن، شواهد زیادی در مورد حیوانات دیگری که Arenaerpeton در زمین و آب با آن‌ها اشتراک داشت، وجود ندارد.
هارت می‌گوید: «از نظر سطحی، Arenaerpeton بسیار شبیه سالامندر غول پیکر مدرن چینی است، به خصوص از نظر شکل سر.»
با این حال، از اندازه دنده‌ها و طرح بافت نرم حفظ شده بر روی فسیل، می‌توانیم متوجه شویم که وزن آن به طور قابل توجهی از نوادگان زنده‌اش سنگین‌تر بوده‌است. همچنین چند دندان زیبا، از جمله یک جفت عاج، در دهانش داشته‌است.»
آقای هارت می‌گوید آنچه در مورد این کشف هیجان انگیز است این است که Arenaerpeton بزرگ است، تخمین زده می‌شود حدود ۱.۲ متر از سر تا دم باشد، در حالی که سایر حیوانات نزدیک به هم که در همان زمان زندگی می‌کردند کوچک بودند.
منبع: scitechdaily
