تهسیگارها یکی از شایعترین زبالهها در جهان هستند که در محیطهای عمومی رها میشوند و به رودخانهها و دریاها راه پیدا میکنند. مدتزمان تجزیه آنها بسته به شرایط محیطی متغیر است. لاستیکها حاوی فلزات سنگین و مواد شیمیایی آلاینده هستند که در طول تجزیه طولانی خود محیط را آلوده میکنند. تخمین زده میشود که این فرآیند حدود دو هزار سال طول بکشد.
بسیاری از ما ممکن است تصور کنیم زبالهای که به سطل زباله میاندازیم به سادگی ناپدید میشود، اما واقعیت این است که این زبالهها در محلهای دفن زباله انباشته میشوند و فرآیند تجزیه آنها ممکن است دههها یا حتی قرنها طول بکشد. اطلاع از مدتزمان تجزیه انواع زبالهها به ما کمک میکند مصرف موادی را که تجزیه آنها به مدت طولانی نیاز دارد، کاهش دهیم و نقش مؤثرتری در حفظ محیط زیست ایفا کنیم.
به گزارش روزیاتو، در ادامه مدت زمان تجزیه برخی از زبالههای متداول را بررسی میکنیم.
نیهای پلاستیکی، بهرغم کاربرد کم و گاه غیرضروری، برای تجزیه به ۲۰۰ سال زمان نیاز دارند. به همین دلیل به یکی از مهمترین اهداف فعالان محیطزیست برای کاهش استفاده از پلاستیک تبدیل شدهاند.
باطریهای خانگی معمولی قابل دفع در زبالههای عمومی هستند، اما باطریهای شارژی، خودرویی و صنعتی باید در محلهای مخصوص بازیافت دور انداخته شوند. این نوع باطریها در محیط زیست باقی میمانند و بهمرور زمان مواد شیمیایی مضر آزاد میکنند.
تهسیگارها یکی از شایعترین زبالهها در جهان هستند که در محیطهای عمومی رها میشوند و به رودخانهها و دریاها راه پیدا میکنند. مدتزمان تجزیه آنها بسته به شرایط محیطی متغیر است.
لاستیکها حاوی فلزات سنگین و مواد شیمیایی آلاینده هستند که در طول تجزیه طولانی خود محیط را آلوده میکنند. تخمین زده میشود که این فرآیند حدود دو هزار سال طول بکشد.
این قوطیها بین ۸۰ تا ۱۰۰ سال طول میکشد تا تجزیه شوند، اما خوشبختانه قابلیت بازیافت نامحدود دارند.
در مقایسه با سایر زبالههای پلاستیکی سریعتر تجزیه میشوند، اما هنوز نیم قرن طول میکشد تا کاملاً به طبیعت بازگردند.
این نخها بهدلیل گیر انداختن حیوانات دریایی و دیگر موجودات حیاتوحش خطرناک هستند. بازیافت آنها دشوار و استفاده دوباره از آنها بسیار محدود است.
کف کفشهای ساختهشده از لاستیک مصنوعی، مخصوصاً در کفشهای سنگین، بیش از نیم قرن طول میکشد تا تجزیه شوند.
بخشهای پلاستیکی این محصولات دهها سال طول میکشد تا تجزیه شوند، در حالی که اجزای پنبهای آنها سریعتر به طبیعت بازمیگردند.
این زبالهها به دلیل مواد شیمیایی سمی که در حین تجزیه آزاد میکنند، برای محیط زیست بسیار مضر هستند.
با وجود آگاهی از آسیبهای محیطی این کیسهها، هنوز هم جزو آلودگیهای عمده جهان هستند.
تیشرتهای نخی که دور ریخته میشوند، میتوانند طی شش ماه تجزیه شوند. بهتر است به جای دور ریختن آنها، بازیافت یا اهدا شوند.
این مواد که در صندلی خودروها و مبلمان یافت میشوند، برای تجزیه به زمان بسیار طولانی نیاز دارند.
کاغذها سریع تجزیه میشوند، اما حجم بالای آنها در محلهای دفن زباله یک مشکل بزرگ محسوب میشود.
طنابهای ساختهشده از مواد طبیعی سریعتر از طنابهای مصنوعی تجزیه میشوند.
این پوشکها که به طور گسترده استفاده میشوند، ۵۰۰ سال طول میکشد تا تجزیه شوند و در این مدت مواد شیمیایی سمی آزاد میکنند.
این پارچهها مانند پلیاستر و لیکرا، قرنها طول میکشد تا تجزیه شوند. استفاده مجدد از آنها بهجای دور ریختن، راهحل بهتری است.
استفاده زیاد از دستمال کاغذی به قطع بیرویه درختان منجر میشود.
این قوطیها معمولاً در محلهای دفن زباله رها میشوند و تجزیهشان چند قرن طول میکشد.
جورابهای پشمی که معمولاً دور ریخته میشوند، میتوانند تا پنج سال در طبیعت باقی بمانند.
کارتنها سریع تجزیه میشوند و همچنین بهراحتی قابل بازیافت هستند.
فویل آلومینیومی هیچگاه به طور کامل تجزیه نمیشود و بهتر است بهطور کل از مصرف آن اجتناب شود.
این تورها برای حیاتوحش بسیار خطرناک هستند و بازیافت نمیشوند.
مدتزمان تجزیه زبالههای غذایی بستگی به نوع و نحوه دفع آنها دارد. برای مثال، تجزیه پوست سیب دو ماه و پوست موز شش ماه طول میکشد.
بطریهای پلاستیکی که هر روز دور ریخته میشوند، ۴۵۰ سال زمان نیاز دارند تا تجزیه شوند.
قلع که معمولاً در قوطیهای مواد غذایی یا لوازم الکترونیکی استفاده میشود، حدود نیم قرن زمان برای تجزیه نیاز دارد.
چرم به دلیل فرآیندهای شیمیایی که در تولید آن بهکار میرود، برای محیط زیست مضر است.
این دستمالها به دلیل مواد پلاستیکی که در تولید آنها بهکار رفته است، یک قرن طول میکشد تا تجزیه شوند.
شیشه یکی از مقاومترین مواد در برابر تجزیه است و ممکن است بیش از یک میلیون سال در طبیعت باقی بماند.