فسیل زنده اصطلاحا به موجوداتی اطلاق می‌شود که در طول میلیون‌ها سال همان شکل اولیه خود را حفظ کرده اند، خویشاوندان کمی دارند یا هیچ خویشاوند زنده‌ای ندارند و نشان‌دهنده تنها دودمان بازمانده از یک دوره طولانی هستند.
به گزارش فرادید، بسیاری از فسیل‌های زنده‌ای که امروزه روی زمین زندگی می‌کنند، مانند لاک‌پشت بینی خوکی و دیو کوسه، دارای ویژگی‌های غیرعادی هستند که باعث می‌شود ماورایی به نظر برسند. آن‌ها اغلب از چندین انقراض دسته جمعی جان سالم به در برده اند و بسیاری از دانشمندان آن‌ها را راز‌هایی کشف نشده از چگونگی زندگی روی زمین در میلیون‌ها سال قبل می‌دانند.
در این گزارش ما ۱۰ نمونه از این موجودات شگفت انگیز را معرفی خواهیم کرد. پ
اغلب مردم توافق نظر دارند که هیچ مارمولک دیگری در جهان به اندازه یک اژد‌های کومودو ماقبل تاریخ به نظر نمی‌رسد. آن‌ها بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین مارمولک‌های جهان هستند که طول آن‌ها به ۱۰ فوت و وزن آن تا ۳۵۰ پوند می‌رسد.
اژد‌های کومودو شکارچیان غالب در زیستگاه خود هستند و تقریباً هر چیزی را که پیدا کنند می‌خورند. گاهی اوقات آن‌ها به اندازه ۸۰ درصد از وزن بدن خود در یک وعده گوشت مصرف می‌کنند.
در مورد نام آن‌ها نیز گفته می‌شود که از جزیره کومودو در اندونزی گرفته شده است، اما در واقع اجداد آن‌ها برای اولین بار حدود ۱۰۰ میلیون سال پیش در استرالیا ظاهر شدند.
مورچه خوار‌ها حیواناتی شبگرد و تنها گونه زنده در راسته Tubulidentata هستند. از نظر ژنتیکی، این حیوان را می‌توان یک فسیل زنده به دلیل آرایش قدیمی کروموزوم‌های آن‌ها در نظر گرفت. همچنین، دندان‌های آن شبیه هیچ پستاندار دیگری نیست و مانند خوشه‌هایی از صد‌ها نی به‌نظر می‌آیند که ایستاده‌اند. این لوله‌های کوچک دائما در حال فرسوده شدن و رشد مجدد هستند.
مورچه خوار‌ها از ۵ میلیون سال در آفریقای جنوبی زندگی می‌کنند.
این موجودات تحسین برانگیز که از جنگل‌های معتدل هیمالیا و کوه‌های چین می‌آیند، تنها اعضای بازمانده از خانواده Ailuridae هستند. آن‌ها هیچ خویشاوند زنده‌ای ندارند و از ۴ میلیون سال پیش تاکنون روی زمین زندگی می‌کنند.
البته در سال ۲۰۲۰، دانشمندان کشف کردند که دو گونه متمایز از پاندا‌های قرمز وجود دارد: پاندا قرمز هیمالیا و پاندا قرمز چینی.
بستگان پاندای قرمز بین ۵ تا ۱۲ میلیون سال پیش زندگی می‌کردند. جالب اینجاست که پاندا‌های قرمز علیرغم ذائقه مشترک شان در مورد مصرف بامبو، ارتباط نزدیکی با پاندا‌های غول پیکر ندارند.
ناتیلوس نشان دهنده تنها عضو زنده زیر رده از گونه ملوانک‌واران است. ناتیلوس‌ها جانوران دریازی هستند که بر خلاف سایر حیوانات مانند ماهی مرکب و اختاپوس پوسته بیرونی خود را حفظ می‌کنند.
پوسته‌های زیبای آن‌ها در طول قرن‌ها الهام‌بخش بسیاری از هنرمندان بوده و همچنین از بهترین نمونه‌های طبیعی مارپیچ لگاریتمی یا نسبت طلایی هستند.
فسیل‌های ناتیلوس به دلیل پوسته‌های طولانی‌شان، راحت‌تر از باقیمانده‌های سرپایان دیگر به دست می‌آیند. علاوه بر این شکارچیان فسیل، اخیر صدف‌های باستانی ناتیلوس را کشف کرده‌اند که قدمت آن‌ها به حداقل ۵۰۰ میلیون سال قبل می‌رسد.
قورباغه بنفش که اخیراً در سال ۲۰۰۳ کشف شد، به دلیل پوزه خوش فرم اش به قورباغه بینی خوکی نیز معروف است. قورباغه بنفش که یک گونه نادر است، به سختی یافت می‌شود، زیرا فقط برای مدت کوتاهی در فضای باز مشاهده می‌شود.
البته مواردی از این قورباغه در هند دیده می‌شود، اما نزدیک‌ترین خویشاوندان قورباغه بنفش را می‌توان تنها در جزایر سیشل مشاهده کرد. به این معنی که این قورباغه‌ها برای حدود ۱۲۰ میلیون سال وجود داشته‌اند که سکونتگاه آن‌ها به هند، ماداگاسکار و سیشل به‌عنوان یک توده خشکی به هم متصل شده، بازمی‌گردد.
قورباغه بنفش در فهرست در معرض خطر انقراض قرار گرفته و جمعیت آن‌ها رو به کاهش است.
این حیوانات ممکن است شبیه مارماهی‌های لزج به نظر برسند، اما بسیاری از کارشناسان آن‌ها را ماهی نمی‌دانند. در واقع، برخی از تاکسونومیست‌ها از اینکه بی فک ماهی را در شمار مهره داران قرار دهند، مردد هستند، زیرا آن‌ها تنها جانورانی هستند که جمجمه دارند، اما ستون مهره ندارند.
از نقطه نظر تکاملی نیز، آن‌ها را می‌توان از روی فسیل‌هایی که قدمت آن‌ها به ۳۳۰ میلیون سال پیش بازمی گردد، شناسایی کرد و نشان دهنده یک پیوند حیاتی بین مهره داران و بی مهرگان است.
در واقع، هاگ ماهی در هنگام دست زدن یا تهدید، لجن‌هایی را ترشح می‌کند که در طبیعت به آن‌ها کمک می‌کند تا از دست شکارچیان فرار کنند. این لجن ماده شگفت انگیزی است که در عرض نیم ثانیه پس از انتشار به میزان شگفت انگیزی ۱۰ هزار بار منبسط می‌شود.
این پرندگان با ظاهری عجیب و به اندازه قرقاول مسلماً بحث برانگیزترین پرندگان زنده هستند، زیرا درخت تکاملی آن‌ها شاخه‌های زیادی ندارد. گندمرغ تنها عضو خانواده (Opisthocomidae) است، اگرچه برخی از طبقه‌شناسان نیز آن‌ها را به ترتیب خاص خود قرار می‌دهند.
آن‌ها برخی از خصوصیات خود را حفظ کرده اند که در هیچ پرنده دیگری پبدا نمی‌شود. به عنوان مثال، آن‌ها پنجه‌هایی را در انتهای بال‌های خود دارند که از آن برای بالا رفتن و چسبیدن به درختان بهره می‌برند.
ارزیابی فسیل‌ها نشان می‌دهد که گندمرغ یا مرغ بدبو از ۳۴ میلیون سال پیش وجود داشته است. صرف نظر از اینکه چگونه در تصویر تکاملی قرار می‌گیرند، آن‌ها حیوانات باستانی خیره کننده‌ای هستند که در حوزه‌های آمازون و اورینوکو در آمریکای جنوبی یافت می‌شوند.
دیوکوسه با ظاهر ترسناک خود یک کوسه باستانی در اعماق دریا به حساب می‌آید که گمان می‌رود با جنس کوسه‌های منقرض شده بیل پوزه (Scapanorhynchus) که ۶۶ میلیون سال پیش وجود داشته است، ارتباط نزدیکی داشته باشد.
این کوسه‌ها که به‌خاطر پوزه‌های بلند غیرعادی‌شان معروف هستند، می‌توانند تا بیش از ۱۲ فوت رشد کنند، اما به ندرت در خارج از زیستگاه عمیق زیر آب، در سواحل ژاپن دیده می‌شوند.
لاک پشت پوزه خوکی به عنوان تنها عضو زنده از خانواده Carettochelyidae، نه فقط به دلیل پوزه متمایزش در نوع خود بی نظیر است. بر خلاف اکثر لاک پشت‌های آب شیرین، این بچه‌ها باله‌هایی دارند که بیشتر شبیه لاک پشت‌های دریایی است و آن‌ها را تقریباً به طور کامل آبزی می‌کند.
این لاک پشت منحصر به فرد، که از حدود ۱۴۰ میلیون سال پیش می‌زیسته است، در حال حاضر منطقه کوچکی از جنوب استرالیا و شمال گینه نو را اشغال می‌کند.
خرچنگ‌های نعل اسبی با وجود نام شان اصلا خرچنگ نیستند. در واقع، آن‌ها حتی سخت پوست هم نیستند، زیرا بیشتر با عنکبوتیان مرتبط هستند. اما سال‌ها در مورد رابطه آن‌ها با عنکبوتیان شک وجود داشت. در سال ۲۰۱۹، تیمی از زیست‌شناسان تکاملی از دانشگاه ویسکانسین-مدیسون مجموعه‌ای از داده‌های ژنتیکی را تجزیه و تحلیل کردند و تأیید کردند که خرچنگ‌های نعل اسبی در واقع با عنکبوتیان مرتبط هستند.
حدود ۴۵۰ میلیون سال است که خرچنگ‌های نعل اسبی وجود داشته اند. آن‌ها واقعاً بیگانه به نظر می‌رسند و حتی خون آبی رنگ دارند.
خرچنگ‌های نعل اسبی همچنین دارای سیستم ایمنی منحصر به فردی هستند و مطالعه آن‌ها به پیشرفت‌هایی در تحقیقات سرطان و درمان مننژیت نخاعی منجر شده است.
