چیز‌های خوب نصیب کسانی می‌شود که صبر می‌کنند، اما سعی کنید آن را به یک کودک نوپا بگویید. او اکنون همه چیز را می‌خواهد، چه یک اسباب بازی، یک جعبه آب میوه یا قدم زدن در پارک.
این نکات را برای آموزش صبر به کودک بی حوصله خود امتحان کنید.
سعی کنید تفاوت بین "اکنون" و "به زودی" را برای یک کودک نوپا بی صبر توضیح دهید. قبل از اینکه ۲ ساله شوند، درک مفهوم انتظار و اینکه چرا حتی ضروری است برای کودکان نوپا بسیار دشوار است؛ آن‌ها صرفاً در لحظه زندگی می‌کنند.
برخی از بچه‌ها به طور طبیعی مشتاق‌تر از دیگران هستند و بیشتر آن‌ها حتی اگر بخواهند، خودکنترلی ندارند که صبور باشند. به همین دلیل است که از فرزندتان بخواهید یک دقیقه صبر کند مانند این است که از او بخواهید یک عمر صبر کند.
شما باید منتظر بمانید تا مهارت‌های کودک نوپایتان رشد کند: با نزدیک شدن به دومین تولدش، صبر و شکیبایی فرزندتان بیشتر می‌شود، وقتی از او خواسته می‌شود می‌تواند برای یک زمان کوتاه بنشیند. تا زمانی که او به ۳ سالگی برسد، می‌توانید انتظار داشته باشید که او برای چند دقیقه در آنجا بماند و خودش را با فعالیت دیگری مشغول کند.
هنگامی که با هر کوچولوی بی صبری گیر کردید، می‌توانید با امتحان کردن موارد زیر به او کمک کنید تا منتظر بماند:
ذهن او را منحرف کنید
زمانی که انتظار اجتناب ناپذیر است (مانند زمانی که در صف خواربار فروشی هستید و کودکتان عروسک خود را از ماشین می‌خواهد) برای خودتان زمان بخرید.
حواس او را با یک آهنگ، یک قافیه یا یک مکالمه جذاب در مورد محیط اطرافتان پرت کنید. (هی، اتوبوس مدرسه را از پنجره ببین؟ فکر می‌کنی کجا می‌رود؟) الگوی شما ممکن است برای جلوگیری از بحران کافی باشد.
تاخیر را تعریف کنید
اگر به پنج دقیقه در آشپزخانه نیاز دارید تا بتوانید کارتان را انجام دهید، تایمر را تنظیم کنید و توضیح دهید که وقتی زنگ زد آماده بازی خواهید بود. این به او تفسیر دقیق تری از زمان می‌دهد و حس کنترل بیشتری بر بازی انتظار دارد.
اگر او نمی‌تواند آن را داشته باشد، آن را پنهان کنید
اگر دسر امشب را هر دو دقیقه یک بار درخواست کند، معنی ندارد که دسر امشب را روی پیشخوان بگذارید. اگر فرزند شما در انتظار برای گذر زمان مشکل دارد (و چه کسی اینطور نیست؟)، شواهد (یا هر چیز دیگری که غیرمجاز است) را دور از چشم پنهان کنید تا از آزار دائمی جلوگیری کنید. (دسر را در جایی بگذارید که مقابل چشمانش نباشد)
آماده باشید
کیف خود را با اسباب‌بازی‌های کوچک، کتاب‌های تخته یا مداد رنگی پر نگه دارید تا کودکتان را در طول مدت انتظار مشغول کنید به این ترتیب می‌توانید به نوبت نقاشی بکشید، برچسب‌ها را روی دفترچه یادداشت بچسبانید یا زمانی که در حال سپری کردن زمان هستید، با ماشین کوچکی در امتداد لبه میز رانندگی کنید.
در صورت امکان از انتظار بپرهیزید
در حالی که کودک نوپای شما برای یادگیری صبر به تمرین نیاز دارد، هر موقعیتی برای آموزش آن ایده آل نیست. اگر او گرسنه یا خسته باشد، برایش سخت‌تر خواهد بود که آن‌ها را کنار هم نگه داردو هر دو را با هم تحمل کند؛ بنابراین از انجام کار‌های پیچیده صرف نظر کنید یا قرار‌هایی را که با زمان خواب یا شام همپوشانی دارند، دوباره برنامه ریزی کنید.
بدانید چه زمانی صبر نکنید
بله، برای کودکان نوپا خوب است که صبر و حوصله را تمرین کنند، اما همیشه عاقلانه (یا منصفانه) به تعویق انداختن خواسته هایشان نیست؛ به عنوان مثال، گرسنگی و تشنگی، احساسات فوری هستند که نیاز به توجه فوری دارند، بنابراین حتی اگر شام ۴۵ دقیقه فاصله داشته باشد، یک میان وعده کوچک و مغذی ایده خوبی است.
چگونه به کودک بیاموزیم که صبور باشد
با صبر و حوصله زیاد خود (و مقدار زیادی الگوبرداری)، می‌توانید به کودک نوپا یاد دهید که چگونه با تاخیر‌ها کنار بیاید، شاید حتی با لبخندی بر لب.
امتیاز به دست آوردن صبر، به دست آوردن پشتکار است؛ کودک نوپا یاد می‌گیرد که اگر چیزی مطابق با او پیش نمی‌رود، فوراً تسلیم نشود، این یک مهارت مهم برای دوره‌ی پیش دبستانی، مدرسه و به طور کلی زندگی است.
از تایمر استفاده کنید
با تنظیم تایمر به کودک نوپا خود کمک کنید تا یاد بگیرد که یک دقیقه واقعاً خیلی طولانی نیست. او آنقدر مشغول تماشای لحظه‌های ساعت (یا شن و ماسه در ساعت شنی) خواهد بود که بی تابی خود را فراموش می‌کند.
یک تایمر همچنین به او احساس کنترل می‌دهد؛ او می‌داند که وقتی زمان تمام می‌شود، آنچه را که منتظرش بوده به دست می‌آورد (پس حتماً وقتی زنگ به صدا درآمد آن را دنبال کنید)
زمانی که شما منتظر کودک نوپای خود هستید، یک تایمر نیز مفید است - مثلاً قبل از ناهار، پنج دقیقه بیشتر به او زمان بازی بدهید.
غذای آماده: او خواهد آموخت که صبر یک خیابان دو طرفه است.
ستایش انتظار
وقتی کودک نوپای شما در حالی که منتظر همبرگر خود در غذاخوری است، آرام رنگ می‌زند یا با کتاب داستان در اتاق انتظار پزشک اطفال به خوبی می‌نشیند، به تلاش‌های او توجه کنید و او را ستایش کنید. به او بگویید که می‌دانید صبر کردن چقدر سخت است.
انتظار را تمرین کنید
می‌توانید با انجام برخی فعالیت‌های ساده در خانه، کودک نوپای خود را بیشتر به بازی انتظار عادت دهید. دانه‌های گل را در گلدان بکارید و هر روز آن‌ها را با هم بررسی کنید تا جوانه بزنند، رشد کنند و در نهایت شکوفا شوند یا چیزی را با هم بپزید؛ مراقب کلوچه‌های خود باشید که در فر بلند می‌شوند و پف می‌کنند و در حالی که منتظر هستید تا خنک شوند، یک بازی سریع انجام دهید.
از تایم اوت‌ها به طور موثر استفاده کنید
وقتی به درستی انجام شود، استراحت‌های کوتاه یک دقیقه ممکن است تمام چیزی باشد که نیاز دارید! می‌تواند به کودکان نوپا در مورد رفتار‌های غیرقابل قبول و همچنین خودکنترلی آموزش دهد. وقتی بچه‌های شما کار می‌کنند، کنار کشیدن او برای نفس کشیدن و استراحت سریع می‌تواند به او کمک کند آرام شود و یاد بگیرد که دوباره جمع شود.
نشان دهید که مایل به صبر هستید
اگر بی حوصلگی را تمرین کنید برای مثال، با پایان دادن ناگهانی به یک بازی در حال انجام در زمان حمام کردن، او فکر می‌کند که اشکالی ندارد که خواسته‌های مشابهی را به شما (و دوستانش) تحمیل کند.
در صورت امکان، قبل از تعویض دنده، یک هشدار دو دقیقه‌ای صادر کنید. به این ترتیب، او این فرصت را خواهد داشت که کار‌هایی را که انجام می‌دهد جمع بندی کند و یاد بگیرد که انتظار - هرچند گاهی ناخوشایند - بخشی از زندگی روزمره است.
منبع: سلامت نیوز
