چرا قاتلان سریال‌های آمریکایی را خوب می‌شناسیم؟

شرکت‌های فیلمسازی آمریکایی از داده‌های جنایت‌های داخلی خود برای تولیدات تصویری نهایت بهره را می‌برند؛ موضوعی که در ایران به شدت مغفول مانده و هرگز به چشم یک منبع به آن نگاه نشده است.

به گزارش ایرنا، یکی از جذابترین تولیدات پلتفرم نتفلیکس به خصوص در سال‌های اخیر تمرکز بر داستان‌های جنایی و حقیقی بوده است؛ توجه نتفلیکس بر داستان حقیقی با آدم‌هایی که در دنیای واقعی مابه ازایی دارند منجر به خلق داستان‌هایی شده که طرفداران بالقوه گسترده‌ای در جهان دارد.

برای شبکه‌ای که بر اساس آمار اعلام شده در ژانویهٔ ۲۰۲۱ رقم ۲۰۳٫۷ میلیون مشترک (از جمله ۶۶ میلیون نفر در ایالات متحده) در سرتاسر جهان دارد، عدد بینندگان بالقوه اش بسیار تعیین کننده است.

نتفلیکس علاوه بر دست گذاشتن بر روی داستان‌های جنایی به عنوان ژانری محبوب در بین طرفداران سینما و صنعت تصویر، با درآمیختن این پس زمینه با داستان‌های واقعی تلاش کرده مخاطب با یک داستان واقعی و یا افزودن جزئیات به دانسته‌های قبلی تماشاگران بیشتری را به خود جذب کند.

نکته این است که نتفلیکس علاوه بر دست گذاشتن بر روی داستان‌های جنایی به عنوان ژانری محبوب در بین طرفداران سینما و صنعت تصویر، با درآمیختن این پس زمینه با داستان‌های واقعی اگرچه از سویی کار خود را سخت ساخته است (به دلیل نیاز چنین فیلم نامه‌هایی به پژوهش و صرف هزینه‌های سنگین فضاسازی و ساخت جزئیات برای شبیه سازی وقایع، زمان‌ها و مکان‌ها و پیداکردن بازیگرانی با بیشترین مشابهت با آدم‌های آن قصه - در مورادی مانند سریال mindhunter - و جستجو برای ارائه درست‌ترین نسخه از داستان) از سوی دیگر به دلیل همین تلاش و آشناکردن مخاطب با یک داستان واقعی و یا افزودن جزئیات به دانسته‌های قبلی ایشان، به شدت مقبول افتاده است.

در یکی از بهترین مثال‌ها از کار‌هایی از این دست این پلتفرم آمریکایی به دنبال داستان قاتلان زنجیره‌ای و قاتلان واقعی رفته است که حوادث زندگی و شخصیت ایشان کاملا حقیقی است و تصویری از زندگی آنان ارائه داده است:

سریال Sins of Our Mother یا گناهان مادرمان که به تازگی از نتفلیکس منتشر شده، به یک پرونده جنایی هولناک می‌پردازد که در سال ۲۰۱۹ در ایالت آیداهو آمریکا به وقوع پیوست. این سریال که بر اساس داستانی واقعی تصویر شده، ماجرای مادری را روایت می‌کند که فرزندانش را به قتل می‌رساند.

مجموعه Making a Murderer یا ساخت یک قاتل که در سال ۲۰۱۵ پخش شده یک داستان جنایی واقعی و مستند است که به بررسی پرونده Steven Avery می‌پردازد؛ این شخص در سن ۲۳ سالگی به جرم تعرض جنسی و اقدام به قتل محکوم به ۲۰ سال زندان شد و بعد از گذشت ۱۸ سال با انجام تست DNA بی گناهی اش اثبات و در سال ۲۰۰۳ آزاد شد، اما درست ۲ سال بعد از آزادی در سال ۲۰۰۵ مجددا به جرم قتل بازداشت گشت.

دیگر نمونه اثر در این رده The Staircase یا راه پله ۲۰۲۲ براساس داستانی واقعی و مستندی به نام مرگ در راه‌پله، راجع به مایکل پترسون رمان‌نویس جنایی است که پس از آنکه جسد همسرش در پایین راه پله‌های خانه‌شان پیدا کرد، متهم به قتل او شد. اتهامی که ۱۶ سال در گیر و دار دادگاه و فرایند‌های قضایی به طول انجامید.

سریال Narcos یا نارکو‌ها سریالی آمریکایی در ژانر جنایی است که از ۲۵ اوت ۲۰۱۵ در نتفلیکس شروع به پخش شد. دو فصل ابتداییِ این سریال بر اساس زندگی پابلو اسکوبار، قاچاقچی معروف مواد مخدر کلمبیایی ساخته شده بود.

Mindhunter یا شکارچی ذهن نام مجموعه‌ای جنایی ساخته جو پنهال است که در ۱۳ اکتبر ۲۰۱۷ در نت‌فلیکس منتشر شد. داستان سریال به روند شکل گیری و کار مؤسسان اصلی واحد تحقیقات علمی رفتاری اف. بی. آی و مواجهه ایشان با قاتلان سریالی در آمریکاست.

The Keepers یا نگهبانان که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد مستندی تکان دهنده است که پرونده قتل یک راهبه اهل بالتیمور به نام "خواهر کـثـی" را مورد وارسی قرار میدهد. خواهر کثی در سال ۱۹۷۰ یکباره ناپدید می‌شود و دو ماه بعد شکارچیان جسدش را پیدا میکنند. این پرونده سال‌ها حل نشده باقی ماند تا اینکه اکنون پس از گذشت حدود نیم قرن، اسرار هولناک آن به بیرون درز پیدا کرده است.

هریک از این آثار به دلیل آنچه بیان شد (واقعی بودن قصه و ارائه تصویری دقیق یا با جزئیاتی تازه از یک پرونده جنایی) اقبال مخاطبان را در زمان پخش جهانی و پس از آن برانگیخته اند. موضوعی که شاید بتواند کمی بیشتر از سوی تولیدکنندگان داخلی پرداخته شود

هریک از این آثار به دلیل آنچه بیان شد (واقعی بودن قصه و ارائه تصویری دقیق یا با جزئیاتی تازه از یک پرونده جنایی) اقبال مخاطبان را در زمان پخش جهانی و پس از آن برانگیخته اند. موضوعی که شاید بتواند کمی بیشتر از سوی تولیدکنندگان داخلی پرداخته شود.

پیشنهاد به سازندگان آثار در شبکه نمایش خانگی این است که به جای خرج دستمزد‌های نجومی به بازیگران شناخته شده و هیزم بر آتش توقعات غیرواقع گرایانه آنان ریختن بودجه‌ها را صرف پژوهش تاریخی و اجتماعی کرده و در غیاب نام‌های آشنا قصه‌های جذاب تری را بیان کنند.

محمد بسیجه معروف به بیجه (۱۳۷۸–۱۳۸۴) با ۴۶ مقتول ثبت شده، حسن اورنگی (سال‌های فعالیت ۱۳۲۶–۱۳۳۰) با ۳۶ مقتول، اصغر قاتل (سال‌های فعالیت ۱۲۹۹–۱۳۱۲) با ۸ مقتول ثبت شده، سعید حنایی (۱۳۷۹–۱۳۸۰) با ۱۶ مقتول، مرتضی (قاتل کُنارتَخته) با ۴ قتل ثبت شده، منصور میرلوحی (سال‌های فعالیت ۱۳۷۹–۱۳۹۳) با ۱۰ مقتول و فرید بغلانی (سال‌های فعالیت ۱۳۸۳–۱۳۸۷) با ۱۶ مقتول بخشی از مهمترین قاتلان زنجیره‌ای تاریخ معاصر ایران هستند که در صورت تجمیع یک تیم توانمند پتانسیل تبدیل شدن به بهترین آثار جنایی تصویری در قالب سریال را خواهند داشت.

آثاری که حتی می‌توانند مخاطبانی در خارج از ایران را هم ترغیب به تماشا کنند؛ البته به شرط آن که حداقل‌های تولید یک اثر استاندارد را رعایت کرده باشند.