این گزارش براساس روایتهای واقعی از قاتلان معروف جهان گزارشی را تنظیم شده است. (خواندن این گزارش برای برخی از خوانندگان ممکن است آزاردهنده باشد).
به گزارش اعتماد، گسی در سال ۱۹۶۸ به خاطر آزار و اذیت جنسی دو نوجوان دستگیر و به ۱۰ سال زندان محکوم شد. او به خاطر رفتار مثبت و خوبش در زندان بعد از ۱۸ ماه آزاد شد و به جامعه بازگشت. ۶ سال بعد از آزاد شدن از زندان او ۳۳ مرد را به قتل رساند. گسی بعد از آنکه مسافران پیاده را سوار میکرد آنها را به خانهاش میبرد. قربانیان را ابتدا شکنجه و سپس مورد آزار و اذیت جنسی قرار میداد. بعد هم آنها را به قتل میرساند. او در سال ۱۹۹۴ اعدام شد.
او طی ۱۳ سال ۱۷ مرد و پسر جوان را اسیر کرد. آزار و اذیت جنسی، قطع عضو و انسانخواری از جنایتهایی بود که او در ۱۳ سال انجام داد. با وجود اینکه تعدادی از قربانیان او از دستش فرار کرده بودند ولی او هیچوقت گیر نیفتاده بود تا اینکه یکی از قربانیانش از دست او فرار میکند و در راه یک ماشین پلیس را میبیند و ماجرا را برای پلیس عنوان میکند. پلیس با مراجعه به خانه او، جفری دمر را دستگیر و در خانه او فردی را پیدا میکند که هنوز زنده بود ولی فرد زنده روی سرش سوراخهایی وجود داشت که با دریل انجام شده بود. جفری دمر در سال ۱۹۹۴ به دست یکی از همسلولیهایش در زندان به قتل رسید.
او مردی خوشتیپ و بسیار جذاب بود. تد باندی در بین سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸ بیش از ۳۰ زن و دختر را به قتل رساند. البته بازجویان معتقد بودند که ۴۰ پرونده گمشده زنان دیگر هم کار او بوده ولی او فقط به همان ۳۰ نفر اعتراف کرد. تدباندی خودش را به عنوان یک نویسنده جا میزد و در بعضی موارد او به خانه زنان تنها نفوذ میکرد و بعد از شکنجه و آزار و اذیت جنسی آنها را به قتل میرساند و اعضای بدن مقتولان را به خانه خود میبرد. درنهایت پلیس او را در سال ۱۹۷۹ دستگیر میکند. تدباندی در سال ۱۹۸۹ اعدام میشود.
قاتلی که بین سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ میلادی ۷۱ زن را خفه کرد. او به دلیل همکاری با پلیس از مجازات مرگ نجات پیدا کرد و در پیدا کردن محل جسد هر ۷۱ زنی که به قتل رسانده بود با پلیس همکاری کرد. گری ریجوی قربانیان خود را از میان فاحشهها انتخاب و آنها را خفه میکرد و سپس جسدشان را مورد آزار و اذیت جنسی قرار میداد. در آزمایشها مشخص شد IQ او ۸۲ بود، ولی با این حال به راحتی توانسته بود سالها از دست پلیس فرار کند. او همچنان زنده است و دوران حبس را میگذراند. گفته شده است گری ریجوی در خانوادهای پر از مشکل به دنیا آمده و پدرش راننده اتوبوس بوده است و اغلب از حضور کارگران جنسی ناراحت بوده و شکایت میکرده است. ریجوی تا ۱۳ سالگی از اختلال شب ادراری رنج میبرد و مادرش هر دفعه او را پس از شب ادراری شستوشو میکرد.
ادوارد تئودور گین قاتل زنجیرهای در امریکا بود. گرچه فقط ارتکاب دو جنایت توسط او ثابت شد، اما او در تاریخ امریکا به خاطر کارهای عجیب و غریب با مردهها مایه آبروریزی شد (مانند کندن پوست قربانیانش، نبش قبر کردن، ساخت دکوراسیون خانهاش با قسمتهایی از بدن اجساد و ساختن لباس و اثاث خانه از پوست اجساد) ... همچنین مدرکی دال بر اینکه با اجساد رابطه جنسی داشته موجود است.
جدا از مرگ مشکوک برادرش ۶ نفر از شهر ویسکانسین بین سالهای ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۷ مفقودالاثر شدند... پلیس به اینکه گین در ناپدیدشدن منشی یک مغازه نقش داشته باشد به او مشکوک شد. در ۱۶ نوامبر سال ۱۹۵۷ اولین جنایت هولناکش رو شد و پلیس جسد منشی مغازه را کشف کرد و جسد سرش از تنش جدا شده بود.
جسد بدون سر مقتول واژگون بهوسیله طناب بر مچ دستانش و میله عریضی که پاهایش به آن وصل شده بود در آنجا یافت شد. از همه وحشتناکتر خالی بودن جوارح بدن از شانه تا شکم بود که مانند بز کوهی سلاخی شده بود. به او از فاصله نزدیک با یک تفنگ کالیبر ۲۲ شلیک شده بود و اعضای بدنش هم بعد از مرگ قطع شده بود. پلیس در جستوجوی بیشتر از خانه او جمجمه انسان در دو گوشه تخت، پوست انسان که با آن آباژور تزیین و به عنوان رو مبلی استفاده میشد، کاسه سر انسان که ظاهرا به عنوان کاسه سوپ استفاده میشد، قلب یک انسان (بین اینکه قلب در کجا پیدا شده اختلاف است.
در همه گزارشهای شاهدان ادعا بر این است که قلب در یک ماهیتابه روی اجاق گاز پیدا شده، در حالی که تعدادی از عکاسان محل جنایت ادعا میکنند که قلب در یک کیف کاغذی بوده است)، سر ماری هوگان صاحب یک میخانه محلی، در یک کیفی کاغذی، یک سقف کامل و نورانی از لبهای انسان، جوراب ساقه کوتاه که از غضروف انسان و مفتضحترین ساختههای او ماسکهایی از جمجمه بود (ماسکی که از سر انسان ساخته میشود. بدین گونه که اول داخل کاسه سر را خالی میکرده بعد چشمها را درمیآورده و لبها را نگه میداشته و کله را میجوشانده که فرم گردش حفظ شود. استفاده از این روش سابقه تاریخی دارد) را کشف کرد.
گین در ۲۶ ژوئن ۱۹۸۴ به دلیل مشکل تنفسی و قلبی حاصل از سرطان در سن ۷۷ سالگی در بیمارستان روانی مندوتا درگذشت. مکان قبر او طی سالها به دفعات ویران شد. مردم سنگ قبرهای او را به عنوان یادبود برمیداشتند تا جایی که در سال ۲۰۰۰ بیشتر سنگ قبرها دزدیده شده بود. در ژوئن ۲۰۰۱ سنگ قبر ترمیم شد و هماکنون در موزه واتوما ویسکانسین دیده میشود.
یکی از معدود زنانی است که در لیست قاتلان زنجیرهای در سن ۱۵ سالگی بچهدار میشود. دولت بچه را به خاطر نداشتن صلاحیت به خانواده دیگری میدهد. برادرش با الین رابطه جنسی داشته و الین به دلیل دزدیهای جزیی به زندان میافتد. او بعد از خروج از زندان به فاحشگی روی میآورد و در این بین دست به قتل مشتریهای خود میزند. او بین سالهای ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۰ هفت نفر را به قتل میرساند. الین در نهایت در سال ۱۹۹۱ دستگیر و سپس در سال ۲۰۰۲ اعدام میشود.
او خون قربانیان خود را میخورد. ریچارد طی یک ماه در سال ۱۹۷۷ شش نفر را به قتل رساند. او قبل از این قتلها در بیمارستان روانی در حال درمان بود. ریچارد علاقه عجیبی به خوردن گوشت خام حیوانات داشت و با کشتن آنها و ترکیباتشان با نوشیدنیهایی مثل کوکاکولا آنها را میخورد.
بعد از گذراندن دوران درمان و با بیرون آمدن از تیمارستان شروع به کشتن میکند. او بعد از کشتن قربانیانش آنها را مورد آزار و اذیت جنسی قرار میداد و با خونشان حمام میکرد. او همچنین اعضای داخلی بدن آنها را میخورده است. ریچارد بعد از کشتن یک خانواده توسط پلیس دستگیر و به اعدام محکوم میشود. درنهایت او در سال ۱۹۸۰ با خوردن قرص در سلولش خودکشی میکند.