ساداتیان درباره مذاکرات برجام گفت: همه می‌دانند که عمده اختلاف بین ایران و آمریکا است و باید اجازه داد آن‌ها مسائل خود را با هم حل کنند.
به گزارش شفقنا، سیدجلال ساداتیان در پاسخ به این سوال که مذاکرات برجام به مرحله‌ای رسیده است که در داخل ایران و آمریکا عده‌ای نسبت به عاقبت این توافق خوش بین نیستند. در نهایت نتیجه این دور از مذاکرات چیست؟ اظهار داشت: مذاکرات، در حقیقت مذاکرات نبود و متن نهایی شده را به اروپاییان ارائه کردند و اروپاییان متن را به آمریکایی‌ها دادند و آن‌ها متن را به اروپا برگرداندند و مجددا متن به ایران برگشت داده شد و در این مرحله اروپاییان حالتی از نامه بری را انجام دادند و نهایتا خودشان متنی را تهیه کردند و به ایران ارائه دادند و گفتند این متن را امضا کنید. ایران برای پاسخ تا دوشنبه مهلت داشت.
کشورمان مواردی را مطرح کرده و خواستار پاسخ طرف مقابل شده است. مهلتی که گذاشته شده تا دوشنبه آینده است و آمریکایی‌ها هم باید پاسخ بدهند، اما این نکته که دقیقا چه مواردی مورد توافق واقع شده است و چه مواردی هنوز مورد اختلاف است هنوز اطلاع‌رسانی نشده است.
وی افزود: اروپاییان از ماجرا خبر دارند و هر خبری منتشر شده از جانب اروپاییان بوده است. هیات ایرانی هیچ گزارشی از این مسائل نداده است و تنها کلیاتی را مطرح کرده است و گفته شده ما آماده‌ایم تا اگر طرف مقابل توافق کند به توافق برسیم.
حال چرا وضعیت به این شکل درآمده است؟ برای اینکه طرف ایرانی ملاحظاتی دارد که اگر این‌ها به مواردی کمتر از آنچه که در سال ۲۰۱۵ توافق کردند و یا به کمتر از آنچه که دکتر عراقچی در شش دور مذاکرات خود به آن رسیده بود، برسند یقینا سر و صدای داخلی‌ها در می‌آید و انتقادات به حقی خواهند داشت. ضمن اینکه گروه‌های رقیبی در بین اصولگرا‌ها پیدا شده که انتقاداتشان از امروز شروع شده است و گفته می‌شود شما کمتر از آن حد در چنته دارید و خطوط قرمز را رد کرده اید. دبیر شورای امنیت ملی گفته است ما از خطوط قرمز رد نشده‌ایم و صدای نمایندگان مجلس درآمده است که هیچ اطلاعی به ما داده نشده است، این وضعیت داخل ایران است.
وی تصریح کرد: در داخل آمریکا هم این گمان می‌رود که با ناکامی در برجام انتخابات میان دوره‌ای کنگره را از دست بدهند و لابی صهیونیست کاملا به سمت جمهوری خواهان میل کند و آن‌ها اکثریت کنگره را از دست بدهند. از این رو آمریکاییان نیز با ملاحظاتی جلو می‌روند تا امتیاز خاصی به ایران ندهند. امتیازات نیز در وهله اول خواسته ایران در مورد ضمانت‌های لازم است، ولی آمریکایی‌ها گفتند ما نمی‌توانیم و نه در مورد خودمان و نه در مورد دولت بعدی نمی‌توانیم ضمانتی بدهیم. چون به دو سوم آرا نیاز دارند، ولی این امکان وجود ندارد و با یکی دو رای، اکثریتی شکننده دارند.
نکته دوم اینکه تحریم‌ها کاملا برداشته شود که در این مورد هم مساله به فروش نفت ایران محدود شده تا بتواند نفت بفروشد و به پول آن دسترسی پیدا کند. نکته سوم خروج سپاه از لیست تروریستی بود تا تحریم‌های مربوط برداشته شود که این مورد هم به بعد از توافق موکول شد تا در فرصتی بعد سنگ‌های خود را با هم وا بکنند.
در موارد مربوط به نظارت‌های پادمانی و مسائل مربوط به قبل از جمله تعداد سانتریفیوژ‌های فعال و تولیدات غنی شده اورانیوم و… نیز فرض می‌کنیم همه را حل و فصل کرده باشند و وارد جزئیات نمی‌شویم. طرف اصلی ماجرا آمریکایی‌ها هستند و اروپاییان و روسیه و چین به نوعی کنار نشسته‌اند و همه می‌دانند که عمده اختلاف بین ایران و آمریکا است و باید اجازه داد آن‌ها مسائل خود را با هم حل کنند.
حتی اگر بریتانیا و آلمان و روسیه و چین هم تک تک مسائل خود را در این کار دخیل نکنند مساله باز بین ایران و آمریکا است و ما چاره‌ای نداریم تا دوشنبه صبر کنیم و ببینیم از میان این همه حرف و حدیث حاشیه‌ای که از میان شنیده‌ها منتشر می‌شود، چه خبری منتشر می‌شود و متن منتشر شده چه تفاوت و فاصله‌ای با متن قبلی و صحبت‌های انجام شده دارد و یا چقدر انطباق خواهد داشت.
ساداتیان در خصوص اینکه پیش بینی خود شما چیست؟ گفت: ایران مجبور است توافق را امضا کند، چون وضعیت اقتصادی ایران نامطلوب است. طرف‌های مقابل نیز نیاز دارند تا ایران وارد بازار انرژی شود، چون می‌خواهند جلوی روسیه را بگیرند، روسیه امروز گاز و نفت اروپا را تامین می‌کند.
اروپا در آستانه سرمای پاییز و زمستان قرار دارد و اگر با این روند پیش بروند هزینه‌های افزایش یافته اروپا را کلافه خواهد کرد. همانطور که تا امروز هم بر زندگی مردم اتحادیه اروپا تاثیر زیادی داشته است. اگر از این وضعیت جلوگیری نشود مشکلات در این منطقه بیشتر خواهد شد. آمریکایی‌ها گفتند با آل آن جی اروپا را تامین می‌کنند، ولی واقعیت نشان داد اینطور نیست.
گفته شده بود نیازمندی‌های اتحادیه به انرژی از خاورمیانه و عربستان و بحرین و عراق و ایران در غرب آسیا تامین می‌شود بخصوص که در مورد مساله گاز تنها ایران است که خط لوله دارد و می‌تواند گاز اروپا را تامین کند. در حال حاضر تنها این خط می‌تواند جوابگو باشد و بقیه باید خط بکشند و هزینه کنند و از تکنولوژی‌های دیگری استفاده کنند و در نهایت با آل آن جی تامین کنند که آمریکایی‌ها همین کار را می‌کنند، اما نتوانسته‌اند انرژی مورد نیاز اروپا را تامین کنند. از این رو اروپا در تلاش است ایران را وارد چرخه تامین انرژی خود کند در غیر این صورت روسیه دست بالا را خواهد داشت.
