فرارو- چربی شکم که با عنوان چربی احشایی یا شکمی نیز شناخته می‌شود چربی «فعال» متابولیکی است که در اطراف اندام‌های اصلی مانند کبد ذخیره می‌شود و با شرایط سلامتی جدی مانند سرطان و دیابت مرتبط است.
به گزارش فرارو به نقل از یاهونیوز، کاهش اندازه دور کمر برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن ضروری است. این کار یک شبه رخ نمی‌دهد اما هر چه زودتر شروع به کار برای از بین بردن چربی شکم خود کنید زودتر احتمال ابتلا به بیماری قلبی را کاهش می‌دهید.
در ادامه به پنج راه اثبات شده برای خلاص شدن از شر چربی‌های شکم خواهیم پرداخت:
شواهد زیادی وجود دارند که نشان می‌دهند خواب ضعیف (کمتر از هفت ساعت در شب) با اضافه وزن به خصوص چربی شکم مرتبط است. بنابراین، اگر می‌خواهید چربی شکم خود را تحت کنترل داشته باشید خواب را در اولویت قرار دهید. به طور معمول، چربی ترجیحا زیر پوست رسوب می‌کند. با این وجود، به نظر می‌رسد خواب ناکافی چربی را به سوی قسمت احشایی خطرناک‌تر هدایت می‌کند. نکته مهم، اگرچه در طول خواب بهبودی کاهش در کالری دریافتی و وزن وجود دارد اما چربی احشایی هم چنان می‌تواند افزایش یابد. این موضوع نشان می‌یدهد که خواب ناکافی یک محرک پیش‌تر شناخته نشده برای رسوب چربی احشایی و خواب جبرانی دست کم در کوتاه مدت تجمع چربی احشایی را معکوس نمی‌کند.
به گفته متخصصان، خوردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل کلید کاهش چربی شکم است. از حذف وعده‌های غذایی خودداری کنید و تا حد امکان زمان غذا را ثابت نگه دارید. این کار باعث کاهش گرسنگی می‌شود که شما را به سوی خوردن غذاهای پرکالری و راحت مانند چیپس، شیرینی، یا سایر غذاها و نوشیدنی‌های پرچرب، قند و کالری سوق می‌دهد. کمتر از چهار ساعت غذا نخوردن به تثبیت قند خون کمک می‌کند و متابولیسم شما را روان نگه می‌دارد.
نشستن زیاد با افزایش چربی شکم مرتبط است. بنابراین، در طول روز به طور مکرر حرکت کنید. از آنجایی که کاهش وزن و حفظ آن برای افراد بسیار دشوار به نظر می‌رسد بهتر است در وهله نخست از افزایش وزن جلوگیری کنید. به طور دلگرم کننده، شواهدی قوی وجود دارند که نشان می‌دهند فعال ماندن می‌تواند به افراد کمک کند تا سرعت «سریع در میانسالی قرار گرفتن» را کاهش دهند یا از آن جلوگیری کنند: هر چه افراد فعال‌تر باشند احتمال این که وزن خود را ثابت نگه دارند بیشتر می‌شود هر چه بی‌تحرکی بیشتر باشد احتمال بیش‌تری. برای افزایش وزن در طول زمان وجود دارد.
استرس و اضافه وزن (به خصوص چربی شکم) متاسفانه ارتباط نزدیکی با هم دارند. استرس یک واکنش جنگ یا گریز توسط بدن ایجاد می‌کند که باعث افزایش آدرنالین می‌شود. زمانی که استرس به صورت منفی هدایت می‌شود مانند زمانی که استرس روزانه یا مزمن ناشی از رویدادهای زندگی منجر به نیاز به خروجی فوری نمی‌شود مواد مغذی اضافی آزاد شده از پاسخ استرس شما ممکن است به عنوان چربی شکم ذخیره شود. بنابراین، جای تعجب نیست که استرس بیش از حد می‌تواند از لاغری شما جلوگیری کند.
ورزش کردن نه تنها برای سلامت کلی جسمی و روحی شما عالی است بلکه می‌تواند به دفع چربی شکم نیز کمک کند. در هدف‌گذاری خود دست کم ۱۵۰ دقیقد ورزش متوسط تا شدید در هفته را قرار دهید. این میزان فعالیت را به ۳۰ دقیقه ورزش پنج روز در هفته تقسیم کنید. هرچه تعداد دفعات، مدت و شدت فعالیت بدنی بیشتر باشد وزن بیش‌تری را به خصوص در ناحیه شکم از دست خواهید داد.
