عبدالرضا ناصرمقدسی - متخصص مغز و اعصاب؛ این روزها پیامکهای زیادی با پیشنهاد کار در کشورهای همسایه به گوشیهای همراه پزشکان و پرستاران فرستاده میشود. وقتی پزشکان و پرستاران در بدترین شرایط ممکن در این کشور به کار میپردازند و نسبت به حجم و کار بالا و استرس فراوان آن، درآمد اندکی دارند، این پیشنهادها برای هرکسی درخور تأمل و توجه است. از ابتدای کرونا تاکنون هزاران پزشک و پرستار کشور را ترک کرده و بسیاری دیگر نیز درصدد ترک آن هستند.
دانشجویان فراوانی به من مراجعه کرده و درخواست شرکت در کارهای تحقیقاتی را دادند. وقتی دلیل علاقه آنها به کار تحقیقاتی را میپرسم، همه فقط یک هدف دارند؛ اینکه رزومه خوبی برای خودشان دستوپا کنند تا به واسطه آن در دانشگاه خوبی پذیرش گرفته و کشور را ترک کنند.
گاه از خودم خجالت میکشم که بهعنوان یک مدرس دانشگاه نمیتوانم هیچ جذابیتی در بین دانشجویانم ایجاد کنم تا مگر به واسطه آن، هدفشان از کار تحقیقاتی نه رفتن از این سرزمین، بلکه ارتقای علم و دانش باشد؛ علم و دانشی که سالهاست اهمیت آن در کشور ما از یاد رفته و نتیجه آن همان چیزی میشود که هر روز در کشورمان شاهد هستیم.
وقتی بسیاری از پزشکان عمومی در زیر خط فقر هستند و برای همین به کاری جز درمان میپردازند، وقتی دریافتی یک پزشک متخصص با ۲۰ شب کشیک و کار فراوان در یک منطقه محروم حداقل ممکن است، نمیتوان از کسی که عمر و جوانیاش را برای این رشته گذاشته، انتظار داشت به این زندگی سخت خود بعد از آن همه سختیها ادامه دهد و به جایی نرود که به راحتی و با زحمت کمتر، زندگی بسیار بهتری را به او و خانوادهاش پیشنهاد میکند.
باید به اینها توهینها و فشارهای روانیای را هم اضافه کرد که برخی از نهادهای رسمی به پزشکان وارد میکنند. هنوز صداوسیمای این مملکت از درآمدهای نجومی پزشکان و لزوم کاهش آنها سخن میگوید. من نمیدانم این درآمدهای نجومی کجا هستند وقتی اکثر پزشکان توانایی فراهمکردن یک زندگی حداقلی را برای خانواده خود ندارند؟ چرا یک پزشک و پرستار باید در کشوری بماند که نهتنها حق او را نمیدهند، بلکه از توهین و افترا به او هم کوتاهی نمیورزند؟ و نتیجه همه اینها همین میشود؛ اینکه کشورهای همجوار ما به واسطه حضور نیروهای متخصصی که در ایران درس خواندهاند و برای آنها سرمایهگذاری و هزینه شده است، وضعیت سلامت و پزشکی خود را به بالاترین شکل ممکن ارتقا بخشند.
حاکمیت نیز البته به جای حل این مشکل و فراهمآوردن شرایط مناسب برای پزشکان و پرستاران، صحبت از افزایش ظرفیتهای پزشکی کرده و با ایجاد سهمیههای گوناگون، دانشگاههای ما را از دانشجویانی پر کرده که در حالت عادی و در رقابتی عادلانه بههیچوجه نمیتوانستند وارد رشتههای خطیری مانند پزشکی شوند. فاجعه در سیستم بهداشت و درمان ما قریبالوقوع است و مثل تمام بحرانها هیچگونه ارادهای برای حل آن نیز مشاهده نمیشود.
پزشکان محترم، عزیزان دوست داشتنی لطفا طوری حق به جانب صحبت نکنید که انگار ما مردم نمیدونیم چ خبر هست تو مطب های شما. امروز همه به لطف اینترنت به اطلاعات خوبی دسترسی داریم . شما عزیزان به هر جای دنیا مهاجرت کنید عمرا بتونید بصورت سری عمل انجام بدید، انگار کارخونه تولید دوچرخه هست ده ها مریض رو به صف میکنید نوبت نوبت بیهوش و عمل میکنید. هیچ جا دنیا شما نمیتونید بیمار ها رو تو مطب الاف کنید و منشی هاتون بخوان با بیمار بدرفتاری کنن. هیچ جای دنیا شما نمیتونید در عرض کمتر از ۵ دقیقه معاینه کنید و نسخه تجویز کنید . دوست شما چند روز پیش گفته بود تو امارات به ما ماهانه ۳۵۰ میلیون میدن من چون فرزند شهید نرفتم. من چک کردم حقوق معلم در امارات ۲۵۰ میلیون میشه ماهانه. تقرییا ۵۰ درصد بیشتر از معلم بهتون حقوق میدن. اینجا چقدر؟ ایا اونجا میتونید با آزمایشگاه، رادیولوژی قرداد بنویسید؟ لطفا تشریف ببرید امارات ۳۵۰ درامد بگیرید و ماهی ۳۰۰ میلیون خرج کنید . منت سر ما نزارید. چند روز پیش حادثه ی برای یکی از دوستان ما اتفاق افتاد و ما کل شهر رو دنبال متخصص مغز بودیم، یا تعطیل بود یا اونقدر شلوغ بود که بایستی برای چند روز دیگه نوبت میگرفتی، به تهران مراجعه کردیم . بیمارستان لطف کرد و از ما ۱۲ میلیون علی الحساب خواست تا بیمار بستری بشه ۳ روز دیگه دکتر بیاد ویزیت ش کنه، اخر سر به این نتیجه رسیدیم اگر اتفاق مهمی بود تو این ۱۲ ساعت که در به در پیدا کردن دکتر بودیم قطعا از دست داده بودیم دوستیم رو. برگشتیم و سی تی اسکن گرفتیم و شنبه پیش دوستان شما بریدم . ۳ دکتر ۳ نظر متفاوت که فرسنگ ها باهم فاصله داشت ، اخر سر هم پاس کاری به ام آر آی . اونم نوبت گرفتیم برای ۲ هفته ی بعد. الان شما دارید سر ما منت هم میذارید ؟ درسته درس خوندید و زحمت کشید اما دلیل نمیشه سر کوفت بزنید. آیا کسی که لیسانس، فوق لیسانس و دکترای ریاضی از دانشگاه شریف گرفته کمتر از شما زحمت کشیده؟ ایا دکترای ریاضی دیدید که سر ملت منت بزارن که اقا من درس خوندم و زحمت کشیدم ... میخوای بری برو . ولی اونجا از پول های مفت اینجا خبری نیست. خودتون هم میدونید والا تا الان هزار بار رفته بودید . درامدتون اینجاست تفریح تون اونجا . منت نزارید. همه مردم با همکارای شما برخورد کردن. نیازی به مظلوم نمایی نیست.
در پایان از همه ی پزشکان و پرستاران و کادر درمانی که واقعا بدون منت دارن تلاش میکنن برای نجات هم نوعان خود تشکر میکنم. قطعا پزشکان منصف و کاردان هم زیاد داریم که گمنام هستن دست اون ها رو بایست بوسید
پرستاری که از حق درمانی که پزشک با استفاده از امکانات دولتی از مریض دریافت میکنه یک پاپاسی یا ریال نصیبش نمیشه مثلا از بستری تا جراحی وبهبود بیمار وترخیصش در بخش از 10 میلیون دریافتی پزشک 8 میلیون نصیب خود پزشک دومیلیون سهم بیمارستان انگار پرستار با تحمل تمامی مراقبت ها از بیمار برای یک رقصییدن زجرآور در این مهمانی یکطرفه دعوت شده 42 ساله حکایت همین است لطفاپرستاری رو با هیچ شغلی مقایسه نکن حالا با خروج پرستاران ازین رسته شغلی ومهاجرت نظام متوجه خطر شده ولی از نظر پرستار دیگی که برایش نمی جوشد بهتر است کله سگ درآن بجوشد دیگی که از ان شاید اگر سهمی برایش باشد چرک وعفونت الودگی واشعه ورنج شیفت های کسالت آوربدون تعطیلی و تحمل آ ه و وناله ودرد بیمار گاها همراه با چاشنی سرزنش وبی حرمتی از سوی بعضی از بستگان نمک نشناس بیمار و ودر صورت اعتراض به وضع موجود معرفیش به دادگاه تخلفات اداری بجرم کوتاهی در امر درمان بیمار منجر به فوت بیمار و انفصال کوتاه مدت یا دائمی از شغلش الی اخر......... اگه از حقوق بالا شنیدی سه شیفت پرستار کار میکنه اگه به بازنشستگی برسه