کیهان نوشت: پس از فوت ناصر ملک مطیعی یکی از بازیگران سینمای قبل از انقلاب و به‌خصوص در مراسم ختم وی، این مسئله مطرح شد که چرا ملک‌مطیعی ممنوع‌التصویر بوده است؟ چرا هیچگاه خبر و عکس و تصویری از وی یا فیلم‌هایش از تلویزیون پخش نشد و حتی چندی پیش که به مناسبتی، دو شبکه تلویزیونی، وی را برای برنامه‌های خود دعوت کرده و مصاحبه‌هایی با او ضبط کردند، چرا هرگز آن مصاحبه‌ها پخش نشد؟
این سؤالات همراه پرسش‌های مشابه دیگر وقتی برجسته می‌شود که رسانه ملی اخبار درگذشت و مراسم ختم ملک مطیعی را پخش کرده، گفتار و تصاویری از وی به همین مناسبت روی آنتن برد و حتی وی را «آقای بازیگر» نامید!
در اینجا پرسشی که همراه با اندکی حیرت در ذهن هر مخاطبی شکل می‌گیرد، این است که اگر ناصر ملک مطیعی، «آقای بازیگر» بود، چرا تا زمان مرگش از او در رسانه ملی حرف و نقلی به‌میان نمی‌آمد که حتی برنامه‌هایش سانسور و مدیرانی که وی را دعوت کرده بودند، توبیخ شدند؟!
اما رسانه ملی همچنان سکوت کرده، گویی خجالت می‌کشد مواضع انقلابی خود را بیان کند، دقیقا مغایر با فرمایشات مقام معظم رهبری که در پیامشان به مستند‌سازان نوشتند: «... با سرِ افراشته، زبان و عمل، نشان دهید که مؤمن انقلابی‌اید...» واقعا مدیران رسانه ملی از چه موضوعی خجالت می‌کشند که مواضع انقلابی خود را بیان نکرده و پاسخ پرسش‌های را نمی‌دهند. آیا نمی‌توانند بگویند که ملک مطیعی متعلق به سینمایی بود که حضرت امام خمینی رحمت‌‌الله‌علیه در همان بدو ورودشان در سخنرانی ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ در بهشت زهرا صریحا اعلام کردند که سینمای ما مرکز فحشاء است و جوانان ما را به تباهی کشانده است؟ به‌راستی چه کسانی سمبل آن سینمایی بودند که مرکز فحشاء بود و جوانان ایران را به تباهی کشانید؟
آیا مدیران رسانه ملی نمی‌توانند توضیح دهند که به دلیل وجود صحنه‌های مستهجن و خلاف اخلاقیات جامعه، حتی تصاویر و پوستر فیلم‌های این بازیگر نیز در رسانه عمومی قابل نمایش نیست چه رسد به اصل فیلم؟ چنین تصاویر و عکس‌ها و فیلم‌هایی حتی در آمریکا درجه R گرفته یعنی نمایشش در سینماها برای زیر ۱۸ سال ممنوع است و به جز برخی تلویزیون‌های کابلی یا ماهواره‌ای، شبکه‌های تلویزیونی عمومی، اساسا چنین فیلم‌ها و تصاویری را حتی در آمریکا نمایش نمی‌دهند.
آیا می‌توان تعاریف او از سینمای مبتذل قبل از انقلاب را نشان داد که با به‌به و چه‌چه کردن‌ها برای فیلم‌های آن اشاعه فساد می‌کند؟ آیا یک صحنه از آن فیلم‌ها را همان‌ها که مدعی ظلم نظام در حق چنین افرادی هستند، حاضرند با خانواده‌شان ببینند؟ رسانه ملی در چنین مواردی با سری افراشته باید پاسخ دهد که به چه دلیل سینمای فیلمفارسی و سمبل‌هایش را تبلیغ نمی‌کند. صراحتی که متاسفانه در مسئولین امروز تلویزیون ما یافت نمی‌شود!
