شهروند و مافیا در کف خیابان
دهه هشتادیها بومیهای دیجیتالی هستند که شاید شناختی از قواعد پیچیده جهان سیاست نداشته باشند، اما رادیکالترین حوزه سیاست، یعنی اعتراضات خیابانی را برگزیدهاند
اجتماع هزار نفری دهه هشتادیها و دهه نودیها در راستای تجدید میثاق با رهبر معظم انقلاب همراه با گرامیداشت شهدای نوجوان حرم مطهر شاهچراغ (ع) و با تشییع پیکر پاک شهید گمنام دفاع مقدس در گلزار شهدای شهر قم برگزارشد.
نسل جدید خواستههای دیگری دارد که برای آن پافشاری میکند. از یک طرف سیستم کوتاه نمیآید، از طرفی جامعه هم سبک زندگی دیگری را میخواهد و این منازعه ادامه پیدا میکند. نمیتوانیم مردم را عوض کنیم. مردم سبک زندگی خود را میخواهند و مطالباتی دارند.
مطالبه اصلی این افراد زندگی است. زندگی در سرزمین، کشور و میهن محقق میشود. برای زندگی باید امکانات یعنی آبادانی و آزادی هم فراهم باشد. پس به طور کلی مطالبه اصلی جوانان این نسل «زندگی، آزادی و آبادانی» است.
«دهه هشتادیها» در گفتگو با علیاصغر سیدآبادی پژوهشگر ادبیات کودک و نوجوان ایران
همیشه بین نوجوان و خانواده تنشهایی وجود دارد، اما خانواده ایرانی به تدریج نسبت به نوجوانان مهربانتر و پذیراتر شده. خانواده ایرانی از یک خانواده مردسالار به خانواده مدنی و دموکراتیک تبدیل شده، در حالی که قوانین و ساختارهای سیاسی و اجرایی کماکان مردسالارانه است. در خانواده و جامعه مدنیتر- نوجوانان صدایشان شنیده میشود، اما در ساختار سیاسی نه. ساختار سیاسی از جامعه و خانواده عقب افتاده است و بخشی از تنشها حاصل همین عقب افتادن است.
جبار رحمانی گفت: آنچه محل مناقشه است اینکه چیزی که اعضای این نسل به دنبالاش هستند مساله سایر نسلهای دیگر نیز هست. یعنی مناقشه کنونی امری است که اقشار جامعه به شکلهای مختلف از دانشآموزان گرفته تا افراد سالمند در منزل در آن درگیر هستند.
علی علائی گفت: با صراحت میتوان گفت که سینمای ایران به لحاظ پرداخت به تفکرات و دغدغههای جوانان دهه هشتادی همچون بسیاری زمینههای دیگر بسیار کمکار بوده است و البته این موضوع در چند محور قابل بررسی است. اصولا اگر با تقریب علاقهمندیها، دغدغهها و سلایق جوانان و نوجوانان دهه هشتادی را در دسته سینمای کودکان و نوجوانان تعریف کنیم باید بگوییم بخش اصلی تولیداتی که سینمای ایران سالها از دهه هفتاد به بعد در آن پرکار و فعال بوده، در حوزه کودکان و نوجوانان تعریف نمیشود. به عبارتی سینمای ما دهه هشتادیهای پرتعداد را از دست داده است.
"اشتغال همزمان والدین یکی از عوامل فریب خوردن نوجوانان برای حضور در اغتشاشات است"
کیهان نوشت: سالهاست که بهدلیل مشکلات اقتصادی بسیاری از خانوادهها اداره امورات خود را نیازمند اشتغال همزمان زوجین میدانند و در نتیجه ممکن است پدر و مادر ساعتهای طولانی در محیط خانواده حضور نداشته باشند، همچنین تحمیل فرهنگ غلط و مخرب تکفرزندی یا کاهش فرزندآوری هم آثار منفی محسوس و نامحسوس زیادی برای خانوادهها داشته است.»
در باب نسلی که به جای تفریح و رویاپردازی کنشورز سیاسیِ خیابانی شدهاند
ویکرد حذف، انکار و نادیده گرفتن طی سالهای گذشته نه تنها جواب نداده بلکه همواره موجب انباشت بیشتر مطالبات نیز شده است؛ لذا ضروری به نظر میرسد که اکنون نهادهای مسئول در مسیر تعامل با نسلی گام بردارند که بر خلاف یک زندگی کودکانه معصومانه به عمیقترین حوزه سیاست یعنی اعتراض و نافرمانی ورود پیدا کردهاند
مقصود فراستخواه به یک پرسش مهم پاسخ داد
مقصود فراستخواه، استاد دانشگاه معتقد است که این نسل سیاست زندگی را میخواهد؛ اما بهدلیل عدم به رسمیت شناخته شدن به سویههای دیگری کشیده شده است. با این حال در بیان چنین مطالباتی دهه هشتادیها تنها نیستند، بلکه والدین آنها نیز به پروسه غمخواری برای این نسل وارد شدهاند.