خمیازه یک پاسخ خودکار به زمانی است که اکسیژن کمتری در بدن ما وجود دارد. همانطور که دهان خود را باز میکنیم و دستها را بالا میآوریم، اساساً ریهها و بافتهای خود را میکشیم تا خون پُر اکسیژن بیشتری دریافت کنیم.
به محض اینکه به محل رسیدم یوزپلنگ بلند شد، انگار از حضور من آگاه بود. شروع کرد به کشش و خمیازه کشیدن ، گویی با روزی که کم کم در گرگ و میش محو میشد خداحافظی کرد.
یورگ ماسن استاد دانشگاه اوترخت هلند در بیانیهای در سال ۲۰۲۱ گفت: «ما با دوربین به چندین باغ وحش رفتیم و درکنار محوطه حیوانات منتظر خمیازه کشیدن حیوانات بودیم. "این پژوهش کاری دشوار، زمان بر و بسیار طولانی بود. "
خمیازه یک فعالیت غیرارادی است که منجر به پر شدن ریهها تا حد مجاز با هوا میشود.