نام مسعود ده نمکی بی اختیار همه را به یاد فیلم اخراجیها میاندازد. او با ساخت فیلم اخراجیهای ۱، ۲ و ۳ توانست با شهرت بسیاری زیادی برسد. وی یکی از چهره های فعال در زمینه سینما و سیاست است. در ادامه با بیوگرافی کامل و فعالیت های مسعود ده نمکی آشنا خواهید شد.
مسعود ده نمکی متولد سال ۱۳۴۸، روزنامه نگار، فعال سیاسی، نویسنده و کارگردان اهل اهر ایران است. او مدرک علوم سیاسی از دانشگاه آزاد اسلامی دارد و در زمینه روزنامه نگاری، نویسندگی و کارگردانی مشغول به فعالیت است. آقای ده نمکی وقتی ۱۶ ساله بود در سال ۱۳۶۴ به مدت سه سال جبهه میرود، سپس در واحد گزینش آزادگان مشغول به فعالیت میشود.
پدر مسعود ده نمکی اهل روستای ده نمک شهرستان اراک و مادرش اهل اهر (شهرستان اهر در آذربایجان شرقی) است. مسعود ده نمکی نیز تا سن ده سالگی در اهر بوده است و پس از آن همراه با خانواده به تهران مهاجرت میکنند. آقای ده نمکی متاهل است و دو فرزند دختر به نامهای فاطمه و حنانه دارد. او از دخترش میگوید:” تجربه قدیمیها میگوید با بچهها در عین حفظ حرمتها رفیق باشید. من هم سعی میکنم با دخترم رفیق باشم.
دخترم آدم معتقدی است در ضمن شخصیت منتقدی دارد و اصولا به همه چیز با دید انتقادی نگاه میکند و یکی از منتقدان جدی من و آثارم است. کار آخرم را هم دیده است و دوست داشته حتی یکسری از دوستان و معلمانش را هم برای اکران خصوصی آورده بود. با هم خیلی فیلم میبینیم حتی اغلب فیلمهای ایرانی را در سینما و روی پرده میبینیم. فیلمهای ایرانی را دوست دارد و در «اخراجیهای ۱» هم نقش بچهای که در کمد بود و امین حیایی نجاتش میدهد را بازی کرد. البته نه به خاطر اینکه بازیگر شود بلکه برای یادگاری یک نقش به او دادم. “
وی در سال ۱۳۸۶ همزمان با زوال دوران اصلاحطلبان که از آن به عنوان دورانی تلخ یاد میکند و روی کار آمدن آقای احمدی نژاد اولین فیلم بلند خود با نام اخراجیها را ساخت که با استقبال خوبی روبرو شد و نزدیک به ۲.۵ میلیارد فروش داشت. وی پس از اخراجیها، اخراجیهای ۲ و ۳ را در سالهای ۱۳۸۷ و ۱۳۹۰ ساخت.
بد نیست بدانید که با اکران فیلم اخراجیها، این فیلم با انتقاد خانواده شهیدی که فیلم بر پایه زندگی او ساخته شده بود روبرو شد. همچنین پس از اکران فیلم «اخراجیهای ۲» یک نویسنده مبنی بر کپی برداری از کتابش دست به اعتراض زد. آقای ده نمکی علاوه بر سینما دو سریال دارا و ندار در سال ۱۳۸۸ و سریال معراجیها در سال ۱۳۹۳ را ساخت و به مخاطبان تلویزیون ارائه کرد.
آقای ده نمکی در دهه ۱۳۷۰ یکی از اعضای فعال انصار حزب الله بوده و همزمان با روزنامهنگاری در نشریه یالثارات و چند نشریه دیگر، مدتها به عنوان سردبیر و مدیرمسئول نشریههای شلمچه و جبهه و ماهنامه “صبح دوکوهه” فعالیت داشته است.
وی در سال ۱۳۷۵ از انصار حزب الله خارج میشود و نشریه یالثارات، نشریه رسمی انصار حزبالله در بیانیهای اعلام میکندکه: « آقای دهنمکی در دوران دولت اصلاحات نقش فعالی در سازماندهی تجمعات انصار حزبالله داشته که به اطلاع میرسد ایشان از سال ۱۳۷۵ از انصار حزبالله خارج شده و دیگر هیچ گونه عضویت یا فعالیتی در انصار نداشته که بخواهند تجمعات انصار را سازماندهی کنند. »
وی در طول ۲۰ سال از عمرش یک مجموعه ۸۰ جلدی به نام فرهنگنامه اسارات و آزادگان را آماده کرده است که از کار در واحد گزینش آزادگان شروع به مستند سازی این مجموعه کرده بود.
((“حذف معاندین” جزو برنامه نظامهای مختلف دنیاست که از راههای گوناگون صورت میگیرد. در مورد افرادی که نامشان در پرونده قتلهای زنجیرهای مطرح است (متهمان) نیزـ به دور از گرایشهای سیاسی ـ باید گفت به وظایف قانونی خود یعنی «حذف معاندین» عمل کردهاند. در یک سیستم، همانطور که عدهای مشغول جمعآوری اطلاعات هستند، عده دیگری هم مأمور حذف دشمنان اند و معمولاً از دستهٔ دوم که زحماتشان بیشتر از سایرین است، کمتر تقدیر و تشکر میشود.
وی تنها معتقد بود که مسئولان در اولویتبندی معاندین اشتباه کرده و دشمنان بیخطر را حذف کردهاند، که آن هم قابل توجیه است، چون اشتباه در سایر سازمانها هم روی میدهد. به تعبیر مقام معظم رهبری، مقتولان پرونده، از دشمنان بیخطر نظام بودند. نکتهٔ مهم این است که عاملان قتلها، در سیستم حذف معاندین، اولویتها را در نظر نگرفتند وگرنه رهبر معظم انقلاب، به جای «دشمن بیخطر» تعبیر بهتری را به کار میبرند، چرا که حذف دشمن بیخطر، فایدهای نداشت و فقط حربهای شد در دست عدهای که میخواستند به هدفشان برسند…
دشمن را – چه با خطر و چه بیخطر – میتوان کشت، اما این امر، زمان و برنامه لازم دارد و نباید خودسرانه عمل کرد. اتفاقاً در صحنه جنگ، خطر دشمن در حال پدافند از دشمن در حال حمله کمتر است… حال اگر وزارت اطلاعات، به اشتباه، چند نفر دشمن بیخطر را حذف کرده، دیکته نانوشته که غلط ندارد، این همه جوان در کارخانههای مهماتسازی، به خاطر بروز اشتباهی، به شهادت رسیدند، حالا چهار نفر دشمن بیخطر هم به خاطر تحلیل نادرست یا سوء مدیریت وزارت اطلاعات، حذف شدند، همهٔ اینها دلیل نمیشود که نیروهای اطلاعات را بیانگیزه کنیم.))
در زمان پیامدهای انتخابات دهم ریاست جمهوری وبلاگ شخصی دهنمکی در مطلبی با عنوان «توبه نامه» به برائت از عملکرد گذشته خود و رویه سید علی خامنهای پرداخت. ولی این مطلب در کنار تمام مطالب وبلاگ او پس از مدتی بدون هیچ توضیحی حذف شد. پس از مدتی مسعود ده نمکی در قالب جدید وبلاگ خود و در اولین مطلب آن گفت که وبلاگش توسط «دوستان طرفدار آزادی بیان» هک شدهاست و انتساب مطالب قرارگرفته روی وبلاگ در این مدت به خود را تکذیب کرد و آن را جعلی دانست.
مسعود دهنمکی در نیمه شب ۱ فروردین ۱۳۹۰ هم زمان با تحویل سال نو، همراه با حسین اللهکرم (یکی از چهرههای شاخص شورای هماهنگی نیروهای حزبالله) در برابر سفارت بحرین در تهران سخنرانی با مضمون اعتراض به عملکرد حکومت بحرین در برابر معترضان برای دانشجویان بسیجی داشته است.
در هنگام ضبط و فیلمبردای فیلم معراجیها ساخته مسعود ده نمکی، در صبح روز هجدهم دی ماه ١٣٩٣ هنگام فیلمبرداری در شهرک سینمایی دفاع مقدس تهران، انفجاری در سر صحنه رخ داد که منجر به کشته شدن پنج نفر و زخمی شدن سه نفر شد. سید جواد هاشمی یکی از بازیگران مجموعه سینمایی و فیلم ‘معراجیها’ گفت ماده منفجره تیانتی بود که در کنار خودرو محمدجواد شریفی راد، مسئول جلوههای ویژه قرار داشت و ناگهان منفجر شد.
علیاکبر رنجبر، مدیر شهرک سینمایی دفاع مقدس هم در این حادثه جان خود را از دست داد. علاوه بر آقای رنجبر، محمدجواد شریفی راد، مهدی مرادی نژاد و رضا فرجی و جمشید احسانی فر که کنار خودرو ایستاده بودند و در حال آماده کردن صحنه فیلم برداری بودند، بر اثر این انفجار کشته شدند. سه نفر هم زخمی و به بیمارستان منتقل شدند. آقای مسعود ده نمکی در واکنش به این حادثه گفت:” این امر یک حادثه است و حادثه نیز هیچگاه خبر نمیکند. “
مسعود ده نمکی درباره سرمایههای مشکوک به عرصه هنر گفته “ یک بخشی از این سرمایههای هنگفت هدایت شده وارد میشود برای اینکه مدیریت فرهنگی کشور را دستشان بگیرند. خیلی هدفمند و سیاستگذاری شده وسط میآیند؛ هم در شبکه نمایش خانگی و هم در سینما. یعنی نوع فیلمهایی که اینها حمایت میکنند، حتما از لحاظ محتوا در خدمت جریان سرمایهگذار فیلم است. یعنی سر هر فیلمینمیروند سرمایهگذاری کنند، حتی فیلم بفروش. بعضی آدمها حتی میدانند ممکن است فیلم ما چندمیلیارد بفروشد و پولشان هم برگردد، ولی حاضر نیستند در این زمینه بیایند و سرمایهگذاری کنند. “
وی همچنین درباره مسئله «هپکو» خاطر نشان کرد: “ خیلی جالب است، کسانی که تفکر سرمایهداری و الگوی توسعه آن شکلی را در جامعه باب کردند، امروز دارند در مورد هپکو حرف میزنند. یعنی خود دزدها داد میزنند آی دزد! چون خریدار دارد. الان هم که فراگیر شده، چون شبکههای اجتماعی و رسانههای جدید همه دارند در این مورد حرف میزنند!
مسعود ده نمکی علاوه بر کارگردانی تجربه مجری گری برنامه «چهل سیزده» با موضوع منازعه ایران و آمریکا از شبکه چهار سیما را نیز بر عهده داشت.
((من فکر میکنم اخلاق گمشدهٔ عالمِ سیاست در ایران است. ترجیح میدهم تا زمانیکه اخلاق نسبی در عرصه سیاسی ما حاکم نشود دیگر وارد فعالیتهای سیاسی نشوم. همه میدانند درآمدهایی که من از پنج فیلمم داشتهام متعلق به بدنه اصلی جامعه سینمایی کشور است. خودم که تهیه کننده فیلمهایم نبودم. انتقادهای بیرحمانهای که به من و فیلمهایم میشود تمام خستگیها را روی تن من باقی میگذارد. اصولاً هر کس کار فرهنگی میکند دخل و خرجش جور در نمیآید.))
منبع: ستاره