(تصاویر) داستان عجیب مهندسی معکوس اولین موتور جت توسط شوروی

شوروی از موتور جت بریتانیایی ننا (Nena) ساخت رولزرویس کپی کرده و در یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات و گاف‌های تکنولوژی نظامی مدرن بریتانیا، از آن برای تامین نیروی جنگنده پیشرفته MiG-15 استفاده کرد.

به گزارش روزیاتو، ارتش‌ها همیشه از یکدیگر کپی کرده‌اند و در حالی که شوروی‌ها طرح‌های جالبی از خود ارائه کرد، اما به کپی برداری از تکنولوژی غرب مشهور بودند. در مثالی مشهور، Tupolev Tu-4 یک کپی مهندسی معکوس از بمب افکن B-29 Superfortress ساخت بوئینگ بود، در حالی که Sukhoi Su-24 چیزی شبیه به F-111 Aardvark و Mirage G۸ فرانسوی بود.

موتورهای جت شوروی-آلمانی کافی نبودند

در حالی که همه می‌دانیم که شوروی‌ها و آمریکایی ها، دانشمندان آلمانی اسیر را پس از جنگ جهانی دوم با خود به کشورهایشان بردند، آنچه کمتر شناخته شده است این است که بریتانیایی‌ها نیز در فناوری جت در جهان پیشگام بودند. وقتی جنگ به پایان رسید، فقط آلمانی‌ها و بریتانیایی‌ها بودند که موتور جت را در نبرد به کار گرفته بودند (آمریکایی‌ها و ژاپنی‌ها نزدیک بودند، اما موفق به انجام این کار نشدند). از بین قدرت‌های بزرگ، شوروی عقب ماندگی قابل توجهی نسبت به بقیه داشت.

ارتش سرخ دانشمندان آلمانی، تأسیسات تحقیقاتی و نمونه‌های اولیه توربوجت مانند Jumo ۰۰۴ و BMW ۰۰۳ (طراحی شده برای جت‌های جنگنده Me-262 و He-162) را با خود به خاک شوروی برد. سپس روس‌ها برای ساخت یک جت از روی موتورهای آلمانی دست به کار شدند.

در سال ۱۹۴۶، یک سال پس از جنگ جهانی دوم، آن‌ها Yak-15 را با موتور Jumo و MiG-9 را با موتور BMW را توسعه دادند (دومی سریعتر بود). اما برخلاف تصور بسیاری، توربوجت‌های آلمانی از عمر بسیار کوتاهی رنج می‌بردند و نمی‌توانستند نیروی رانش مورد نیاز برای جت‌های جنگنده نسل بعدی را تولید کنند.

یک اشتباه باورنکردنی از جانب بریتانیایی

مهندسان شوروی اعلام کردند که برای توسعه جنگنده‌های نسل جدید، به دستیابی به توربوجت‌های پیشرفته‌تر کمپرسور جریان گریز از مرکزی Nene بریتانیایی ساخت رولز رویس نیاز دارند (که می‌توانست ۵۰۰۰ پوند نیروی پیشرانه تولید کند). به ادعای نشنال اینترست، گفته می‌شود که ژوزف استالین به این درخواست پاسخ داده بود: «کدام احمقی اسرار خود را به ما می‌فروشد؟»

یک طراح نظامی اهل شوروی به نام ویکتور کیلموف در سال ۱۹۴۶ به بریتانیا سفر کرد و انگلیسی‌ها به طرز باورنکردنی موافقت کردند که موتورهای جت پیشرفته خود را به شوروی بفروشند، به شرطی که از آن‌ها کپی نکنند یا از آن‌ها برای اهداف نظامی استفاده نکنند. شوروی موافقت کرده و بلافاصله مهندسی معکوس ده‌ها موتور Nene فروخته شده به اتحاد جماهیر شوروی در سال‌های ۱۹۴۶ و ۱۹۴۷ را آغاز کرد.

موتور روسی Klimov RD-45 که کپی مستقیم از موتور بریتانیایی Rolls-Royce Nene بود و در جت جنگنده میگ-۱۵ به کار گرفته شد

با این حال، به نظر می‌رسد که انگلیسی‌ها در آن زمان نسبتاً ساده لوحانه عمل کردند. در حالی که وینستون چرچیل همیشه به شوروی بی‌اعتماد بود، تا سال ۱۹۴۶، او از قدرت کنار زده شده و حزب کارگر کشور را اداره می‌کرد. پیش از آن، انگلیسی‌ها سال‌ها کمک‌های نظامی به اتحاد جماهیر شوروی داده بودند تا شوروی را در نبرد با آلمان نازی فعال نگه دارند.

در طول جنگ، نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا کاروان‌های بی‌شماری از کشتی‌ها را از طریق آب‌های خطرناک آلوده به زیردریایی‌های موسوم به یوبوت آلمانی به شوروی فرستاد تا کمک‌های مورد نیاز را به این کشور برساند. شاید تا اوایل سال ۱۹۴۶، انگلیسی‌ها متوجه نشده بودند که جنگ سرد در حال شروع است و متحد سابق‌شان علیه آن‌ها دست به کار می‌شود. بریتانیایی‌ها از نظر نقدینگی نیز کمبود داشتند و در آن زمان تلاش می‌کردند تا جایگزینی برای ایالات متحده به منظور سیاست اجاره-وام در زمان جنگ پیدا کنند.

تولد جت جنگنده MiG-15

شوروی‌ها میگ-۱۵ (با اسم رمز Fagot در ناتو) را ساختند که مجهز به نسخه مهندسی معکوس شده موتورهای انگلیسی بود. این هواپیما سریعتر از F-80 آمریکایی و Meteor F۸ بریتانیایی هم دوره خود بوده و تا سرعت ۱.۰۸۵ کیلومتر بر ساعت ساعت پرواز می‌کرد.

MiG-15 بسیار مانورپذیر بوده و نرخ صعود بسیار بالایی داشت. اتحاد جماهیر شوروی حدود ۱۲.۰۰۰ فروند از آن را ساخت. بزودی از این جنگنده‌ها در جریان جنگ داخلی چین بعد از جنگ جهانی دوم، برای پشتیبانی از کمونیست‌های چین علیه ناسیونالیست‌های این کشور استفاده شد. مدت کوتاهی بعد، این جنگنده‌ها در جنگ کره در حال نبرد تن به تن هوایی با Saberهای آمریکایی بودند.

در اوایل جنگ کره، MiG-15‌ها نه تنها از جنگنده‌های قدیمی Corsair و Mustang بلکه از جنگنده‌های F-80 آمریکایی نیز بهتر عمل کردند و به خاطر وجود آن ها، محافظت از بمب افکن‌های B-29 برای نیروهای تحت رهبری ایالات متحده دشوار شد. ایالات متحده به زودی F-86 Saber جدید خود را وارد نبرد کرد و این دو جت در درگیری‌های بی‌شماری بر فراز «کوچه میگ» در امتداد مرز چین با هم روبرو شدند.

میگ-۱۵ و Sabre بسیار همطراز بودند و در پایان جنگ، نیروی هوایی ایالات متحده از دست دادن ۸۴ فروند F-86 (به هر دلیلی) را اعلام کرد، در حالی که مجموع تلفات ثبت شده شوروی، چین و کره شمالی حدود ۶۵۰ فروند بود (به همه دلایل). مشخص نیست که چه تعداد سابر و میگ-۱۵ توسط یکدیگر سرنگون شده اند.

MiG-15 به MiG-17 و MiG-19 (که به زودی در ویتنام با ایالات متحده درگیر شد) تکامل یافت. باورنکردنی است که کره شمالی هنوز F-5 و F-6 (نسخه‌های چینی از MiG-17 و MiG-19) را در اختیار دارد. مهندسی معکوس توربوجت Nene بریتانیا، اتحاد جماهیر شوروی را قادر ساخت تا در مسابقه برای تولید اولین موتورهای جت عقب ماندگی شدید خود را جبران کرده و در طول جنگ سرد با ایالات متحده و اروپای غربی رقابت کند تا اینکه در سال ۱۹۹۱ فروپاشید.