در شرایطی که پزشکیان دولت خود را «دولت وفاق ملی» می‌نامد و بر استفاده از نیرو‌های توانمند فارغ از نگرش سیاسی آن‌ها تاکید دارد، محمدرضا ظفرقندی به عنوان شانزدهمین سکاندار وزارت بهداشت در سال‌های پس از انقلاب اسلامی موفق به اخذ رای اعتماد از مجلس شد؛ جراح کهنه‌کار و عضو «گروه پزشکان ساک به دست در دوران دفاع مقدس» که به اذعان کارشناسان با توجه به شرایط فعلی حوزه سلامت، کار سختی در وزارت بهداشت پیش رو خواهد داشت.
به گزارش ایسنا، از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون ۱۵ وزیر سکاندار وزارتخانه مربوط به سلامت ایرانیان بوده‌اند؛ وزارتخانه‌ای که به لحاظ تشکیلات و پرسنل و بازنشستگانش دومین وزارتخانه بزرگ کشور است و در طول تاریخ تشکیلش، فراز و فرود‌های بسیاری را از سر گذارنده است.
از زمان تشکیل «اداره کل صحیه» در سال ۱۳۲۰ تا کنون قوانین زیادی مرتبط با سلامت ایرانیان، در کشور مصوب شده و وزرای زیادی هم در کابینه‌های مختلف آمده و رفته و هر کدام به نوبه خود سهمی، چه خوب و چه بد، در بهداشت و درمان ایرانیان داشته‌اند.
اکنون و در دولت چهاردهم نیز کارشناسان معتقدند از آنجاکه رئیس جمهور خود پزشک است و درد آشنای سلامت، بی‌تردید انتظارات او از این حوزه قابل توجه خواهد بود و بر همین اساس هم تامین نظر او کار راحتی نخواهد بود؛ به همین دلیل هم هست که دست‌اندرکاران سلامت و جامعه پزشکی و پرستاری کشور حضور او را به عنوان فرصتی تاریخی برای نظام سلامت قلمداد می‌کنند.
از طرف دیگر نیز به اذعان کارشناسان و دست‌اندرکاران نظام سلامت، محمدرضا ظفرقندی اولین وزیری خواهد بود که از نظام پزشکی به وزارت بهداشت می‌رود و سال‌ها نیز ریاست دانشگاه علوم پزشکی را عهده‌دار بوده؛ به همین دلیل نیز برخی معتقدند که وی با مباحث روز جامعه پزشکی همچون دانشجو، رزیدنت، تعرفه، مالیات، سطح‌بندی و نظام ارجاع و سایر مباحث بین و درون رشته‌ای آگاه است و انتخاب وی را نیز یک فرصت برای نظام سلامت می‌دانند.
بر همین اساس هم پیش از این و قبل از رای اعتماد مجلس، جمعی از جامعه سلامت کشور از جمله جمعی از روسای ادوار دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور، مدیران ستادی وزارت بهداشت و همچنین ۲۴۹ عضو مجمع عمومی و روسای نظام پزشکی سراسر کشور در بیانیه‌هایی حمایت خود را از ظفرقندی – وزیر پیشنهادی پزشکیان برای تصدی وزارت بهداشت اعلام کرده بودند. در این میان نام حدود هفت تن از وزرای اسبق بهداشت از جمله دکتر علیرضا مرندی و دکتر سیدحسن هاشمی نیز دیده می‌شود که هر کدام در ویدیو‌هایی کوتاه علت حمایت خود از ظفرقندی را اعلام و خواستار رای مجلس به وی شده بودند.
با این وجود، برخی مواضع سیاسی محمدرضا ظفرقندی در گذشته، محل بحث برخی نمایندگان مخالف وی بود؛ هرچند که وی در فاصله اعلام برنامه‌ها تا اخذ رای اعتماد، چندین بار تاکید کرد که در زمان هشت ریاستش بر دانشگاه علوم پزشکی تهران از گرو‌های مقابل، معاونش بوده‌اند و کار را پیش برده‌اند و معتقد است که سیاست‌بازی و تفکر جناحی در حوزه سلامت جایی ندارد.
در مجموع ۳۱ مردادماه، محمدرضا ظفرقندی به عنوان شانزدهمین سکاندار نظام سلامت و با ۱۶۳ رای موفق به اخذ اعتماد مجلس شد و شاید بتوان ضرب‌الاجل و مهم‌ترین ماموریت ظفرقندی در آغاز به دست گرفتن سکان وزارت بهداشت را اقدامی فوری جهت حل مشکلات منابع مالی و انسانی سلامت و همچنین مشکلات دارویی خواند.
ظفرقندی که جراح قلب است و دو دوره ریاست سازمان نظام پزشکی و هشت سال نیز ریاست دانشگاه علوم پزشکی تهران را در کارنامه دارد، در دفاع از برنامه‌هایش در مجلس شورای اسلامی گفته بود که «آماده ورود به عرصه مدیریت خطیری شدم که با جان انسان‌ها مرتبط است» و علت حضورش را اینگونه عنوان کرده بوده که «پذیرفتن مسوولیت در شرایط فعلی تفاوت زیادی با حضور در تیم‌های اضطراری در زمان جنگ تحمیلی ندارد.»
محمدرضا ظفرقندی در دفاع از برنامه‌هایش در مجلس گفته بود: «آماده‌ام با تمام توان و ظرفیت و تجربه و حمایت گسترده جامعه سلامت کشور تلاش کنم تا مردم جز رنج بیماری، رنج دیگری را تحمل نکنند.»
وی تاکید کرده بود: «به عنوان پزشک یاد گرفته‌ام که حامی مردم باشم که با وجود تمام پیشرفت‌های به دست آمده در حوزه سلامت، در برخی نقاط دچار محرومیت‌های جدی هستند و با چالش‌های بزرگی مانند دسترسی به خدمات و میزان پرداخت از جیب، هزینه‌های کمرشکن، سالمندی، توانبخشی و سلامت روان مواجه هستند.»
وی همچنین با بیان اینکه کشور ما اکنون درگیر بحران‌های مختلف است، عنوان داشته بود که «درگیر تحریم‌های ظالمانه و محدودیت‌های مالی متعدد هستیم که مانع جدی در روابط بین المللی است» و تاکید کرده بود که «مبنای کار در وزارت بهداشت، ارائه خدمات سلامت به صورت در دسترس با رعایت عدالت و کیفیت مناسب است و برای رسیدن به آن، ابتدا باید به وضع موجود نگاه کنیم.»
محمد رضا ظفرقندی همچنین در بخش دیگری از صحبت‌هایش در مجلس، «تولیت» را چالش نخست سلامت خوانده و چالش دوم را هم بحث نیروی انسانی عنوان کرده و گفته بود: «موضوعی که در چند سال اخیر به طور بارزی نمایان شده، بحران نیروی انسانی مانند مهاجرت، تغییر شغل، عدم اقبال به ادامه تحصیل به خصوص در دوران دستیاری است.»
وی چالش سوم را «دارو و تجهیزات پزشکی» و چالش چهارم را هم فرسودگی زیرساخت‌ها و تجهیزات و فناوری پیشرفته و نیاز‌های سلامت کشور عنوان کرده بود.
وزیر بهداشت همچنین در اعلام برنامه‌هایش در مجلس درباره افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی نیز تاکید کرده بود که «به شرط تامین بودجه و استاد با این موضوع مخالفتی ندارد؛ چراکه در غیر این صورت باعث کاهش کیفیت می‌شود و در حوزه سلامت نمی‌توانیم کاهش کیفیت را بپذیریم.»
در مجموع ظفرقندی در مجلس تاکید کرد که «با التزام به قانون اساسی و پایبندی به تمام اصول آن به پشتوانه رای مردم به رییس جمهور و حمایت مقام معظم رهبری از رییس جمهور، آماده‌ام با رای مجلس محترم، مسئولیت وزارت بهداشت را بر عهده بگیریم و تمام توان خود را برای مردم به کار بگیرم.»
در مجموع محمدرضا ظفرقندی - پزشک و جراح جهادگر روز‌های سخت دفاع مقدس و وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دولت چهاردهم، به باور کارشناسان سلامت اکنون با دریافت رای اعتماد مجلس، کار سختی در وزارت بهداشت پیش رو خواهد داشت؛ چراکه وزارت بهداشت به عنوان یکی از تخصصی‌ترین وزارتخانه‌ها در دولت، سلامت جمعیت بیش از ۸۰ میلیون ایرانی به نوعی با فعالیت‌ها و تصمیمات آن گره خورده است.
