شبکه سی. ان. ان معتقد است، وعده‌هایی که ناتو به اوکراین در مورد عضویت در این ائتلاف داده است صادقانه نبوده و تاکیدش بر قطعی بودن این عضویت یک صحبت واقع‌گرایانه نیست و در عمل این اتفاق با پیچیدگی‌های زیادی مواجه می‌شود.
به گزارش ایسنا، رسانه آمریکایی وعده سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به اوکراین درباره عضویت در این ائتلاف را یک وعده غیرواقع‌بینانه می‌داند.
«دنیل آر. دپتریس» عضو اندیشکده «اولویت‌های دفاعی» در وبگاه شبکه سی‌ان‌ان می‌نویسد: «یک سال قبل سران ناتو در شهر ویلنیوس لیتوانی برای شرکت در یک اجلاس سالانه دور هم جمع شدند. این اجلاس قرار بود به ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه درباره عزم و تعهد ناتو پیامی را بفرستد، اما تحت‌الشعاع سرنوشت عضویت اوکراین در ائتلاف قرار گرفت. بیانیه‌ای که بعد از این اجلاس چند روزه منتشر شد بر قولی که این ائتلاف در جریان اجلاس سال ۲۰۰۸ خود در بخارست به اوکراین در خصوص عضویت پیدا کردنش در ناتو حتی با وجود تعیین نشدن زمان آن داده بود، مجددا تاکید کرد. اما این تاکید مجدد برای ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین خیلی از حد انتظاراتش پایین‌تر بود. او عدم تمایل ناتو به ایجاد یک چارچوب زمانی ملموس برای عضویت کشورش در این ائتلاف را بی‌سابقه و پوچ دانست که این صحبت باعث تحیر دولت جو بایدن و از مسیر منحرف شدن اجلاس ناتو شد».
به باور این تحلیلگر سی. ان. ان موضوع عضویت اوکراین در ائتلاف ناتو همچنان بر اجلاس فعلی ناتو نیز سایه انداخته است.
سی. ان. ان می‌نویسد: «ایالات متحده آمریکا و متحدانش بی‌تردید به طرز تهوع آوری باز هم تاکید خواهند کرد دیر یا زود اوکراین امتیاز پیوستن به ناتو را دریافت خواهد کرد. طبق متن پیش‌نویس بیانیه اجلاس ناتو در واشنگتن که در رسانه‌ها بازتاب یافته، ناتو قصد دارد بگوید که مسیر پیوستن اوکراین به ائتلاف ناتو "غیرقابل بازگشت" است. ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو نخستین بار در ماه آوریل این بیانیه را مطرح کرده بود. در واقعیت، اما اوکراین به عضویت در ناتو هیچ نزدیک نشده است. به نظر هم نمی‌رسد ناتو برای وارد کردن اوکراین به ائتلاف ناتو آماده باشد، در حالی که به خوبی می‌توان استدلال کرد که به عضویت درآوردن اوکراین در این ائتلاف یک سیاست بد خواهد بود. دولت جو بایدن باید خیلی وقت پیش دست از وانمود کردن به خلاف این واقعیت بر می‌داشت و کاخ سفید باید به زلنسکی آن صداقتی را که شایسته آن است عرضه کند.»
تحلیلگر سی. ان. ان معتقد است ایالات متحده آمریکا باید ابتدا درباره دشواری‌های عضویت یک کشور کاندیدا در ناتو صریح باشد.
او در ادامه به بند به اصطلاح «دفاع دسته جمعی» در اساسنامه ناتو با مضمون موافقت امضا کنندگان با اینکه حمله مسلحانه علیه یک یا تعداد بیشتری از اعضا به منزله حمله به کل اعضاست اشاره کرده و نوشته است: «روی کاغذ در واقع لهستان مجبور به دفاع کردن از آمریکا و یا آمریکا مجبور به دفاع کردن از لهستان است. اما برخی اعضای برجسته ناتو اشتیاق خاصی برای آنکه به حمایت از اوکراین بپردازند نشان نداده‌اند. در سال ۲۰۰۸ زمانی که جورج دبلیو. بوش، رئیس جمهور اسبق آمریکا می‌خواست به اوکراین (و همینطور به گرجستان، یک جمهوری دیگر شوروی سابق) برنامه شروع فرآیند عضویت آن‌ها در ناتو را پیشنهاد دهد متحدانی نظیر فرانسه و آلمان با آن مخالفت کردند».
دپتریس در ادامه تصریح می‌کند: «بعد از آنکه روسیه شبه‌جزیره کریمه را در مارس ۲۰۱۴ به خاک خود الحاق کرد، بار دیگر موضوع عضویت اوکراین به دستور کار حامیانش بازگشت، اما این بار آمریکا بود که با آن مشکل داشت. باراک اوباما، رئیس جمهور سابق آمریکا به جایش خواستار برگزاری یک نشست کمیسیون ناتو-اوکراین، نهادی که در راستای تقویت روابط ۲ جانبه عمل می‌کند، شد. بایدن ماه گذشته میلادی گفت آماده حمایت از ناتویی کردن اوکراین نیست. از آنجا که ناتو تصمیماتش را بر مبنای اتفاق نظر می‌گیرد، هر عضو ناتو می‌تواند جلوی پیوستن اوکراین را بگیرد.»
این تحلیلگر در ادامه این مطلب خود نوشته است: «این مفهوم که کی‌یف در ضمن درگیر شدن در جنگ وارد ناتو شود باعث خواهد شد که اعضای ائتلاف در آن صورت مجبور شوند مستقیما با روسیه جنگ پیدا کنند و به این ترتیب خردمندانه بودن تصمیم برای وارد کردن اوکراین به ناتو و این که اصلا چنین تصمیمی عملی باشد زیر سوال می‌رود. زلنسکی که از زمان شروع حمله روسیه به اوکراین زمان زیادی را صرف تاکید بر عضو شدن کشورش در ناتو کرده می‌فهمد که این عضویت لازم است به تاخیر بیفتد.»
سی. ان. ان با اشاره به پیشنهاد اخیر «مایکل مک فال»، سفیر سابق آمریکا در روسیه که توصیه به صدور دعوتنامه برای عضویت اوکراین در ناتو کرده، نوشته است: «این سناریو نیز مشکل‌زاست. چرا باید پوتین پذیرش آتش‌بس یا یک راه‌حل دیپلماتیک را در نظر بگیرد، وقتی می‌داند که عضویت اوکراین در ناتو اتفاق خواهد افتاد؟ چنین ایده‌ای نه تنها ما را از یک راه حل دور خواهد کرد بلکه پایان جنگ را برای پوتین عملا غیرممکن می‌کند؛ پوتینی که یک شرط اصلی قبول هرگونه مذاکرات صلح را انصراف اوکراین از نامزدی‌اش برای پیوستن به ناتو خوانده است.»
دپتریس تاکید کرده است: «ده‌ها کارشناس سیاست خارجی (از جمله خود من) نامه سرگشاده‌ای را درباره این موضوع امضا کردند که در آن نوشته شده است: اگر ناتو به دادن قول عضویت به اوکراین برای ورود به این ائتلاف نزدیک‌تر شود به همان میزان نیز انگیزه روسیه برای ادامه دادن به جنگ و کشتن اوکراینی‌ها به منظور ممانعت از ادغام اوکراین در ناتو بیشتر می‌شود. از طرفی مشخص نیست که آیا با دادن تضمین امنیتی ناتو به اوکراین این تضمین کاملا رعایت شود و خود این موضوع جایگاه ائتلاف ناتو را تضعیف خواهد کرد.»
نگارنده این تحلیل تاکید می‌کند کشور‌های ناتو مکررا نشان داده‌اند که نمی‌خواهند مستقیما برای دفاع از اوکراین وارد جنگ شوند و این خودداری آن‌ها از درگیر شدن نظامی در جنگ اوکراین حاکی از این است که وقتی پای عمل برسد، ناتو با بزرگترین قدرت هسته‌ای جهان وارد جنگ نخواهد شد.
او عنوان کرد: «تضمین امنیتی ناتو اگر بی‌اعتبار باشد صرفا به عنوان یک وعده روی کاغذ مطرح است که ممکن است روسیه آن را به بیازماید. در آن صورت ناتو با ۲ انتخاب ناخوشایند روبرو می‌شود: اینکه یا منفعل بایستد تا قدرت بند دفاع دسته جمعی تضعیف شود یا یک جنگ نامطلوب را علیه کشوری با بیش از ۵۵۰۰ کلاهک هسته‌ای به راه بیندازد.»
