احمد زیدآبادی گفت: الان بحث ما انتخابات است و این تحلیل خودش را می‌خواهد. داستان این است که من مدت‌های زیادی می‌گفتم که سیستم را دست خودشان بدهیم، ببینیم چه کار می‌کنند، چون این‌ها نمی‌گذارند کسی کار کند. حالا این را دست خودشان بدهیم دو تعبیر داشت. یکی اینکه دست خودشان بدهیم که همه چیز خراب شود که من هیچ‌وقت دنبال این نبودم و با این انگیزه نمی‌گفتم. تصورم این بود که وقتی کسی صاحب قدرت است و ابزار‌ها را دارد، اما درگیر مشکلات اجرایی نیست و نمی‌گذارد کسی هم کار اجرایی کند، خب خودش را بیاندازیم در کار اجرایی تا بفهمد چیست و این اتفاقی بود که ۱۴۰۰ افتاد. حالا آیا آن چیزی که من دنبالش بودم محقق شده است و در سیستم افرادی فهمیدند که کار به سادگی نیست؟
به گزارش هم‌میهن، زیدآبادی ادامه داد: تا قبل از فوت آقای رئیسی همه می‌گفتند که مشکلات اقتصادی فراوان است، اما به مجردی که این حادثه اتفاق افتاد، انگار دیگر این مشکلات حل شد و دیگر وجود ندارد. ولی به‌رغم این کسانی به نظر می‌آید در داخل سیستم متوجه شده‌اند که داستان به این سادگی‌ها هم نیست و بحران اینقدر بزرگ است که اگر شما برایش راهکار نداشته باشید، ممکن است همه چیز را کن‌فیکون کند و شوخی‌بردار نیست. هیچ‌کس نمی‌تواند همه اجزاء جامعه را کنترل کند. وقتی مشکلات انباشت می‌شود، مثل سیل می‌آید و همه چیز را ویران می‌کند.
این روزنامه‌نگار گفت: آرایشی که کاندیدا‌ها پیدا کرده‌اند، علامت این است که سیستم واقعاً می‌خواهد روزنه بگشاید و یا اینکه دوباره در انتخابات مجلس قبلی مشارکت پایین بوده و این زنگ خطر را به صدا درآورده و الان می‌خواهند کاری کنند این مشارکت بالا برود، بعد هم کار را خودمان کنیم؟ ما الان نمی‌دانیم منظور چیست. برای همین من می‌گویم باید در ابتدا کشف کنیم که دکتر پزشکیان برای چه تایید شده است؟ تایید شده که یک بخشی را به انتخابات بکشند و بعد مشارکت بالا برود یا این هم در نظر گرفته‌شده که ممکن است ایشان رای بیاورد و اگر رای بیاورد می‌خواهد کار کند؟
من احساس می‌کنم اگر بخشی از مردم احساس کنند که این کلاه‌گذاری است، خیلی حس تحقیر به آن‌ها دست می‌دهد و در واکنش به این موضوع، در انتخابات شرکت نخواهند کرد، اما یک تعداد دیگر ممکن است بگویند نوعی صحنه‌آرایی کردند که فلانی را دربیاورند و ما می‌خواهیم بازی را به‌هم بزنیم، پس یکی دیگر را انتخاب می‌کنیم که فکرش را نمی‌کردند. ولی ما به‌عنوان افرادی که دنبال این هستیم که با کمترین هزینه برای جامعه راهی باز شود، یک تجربه را از قبل داریم. تجربه آدم‌هایی که در مقام ریاست‌جمهوری، مردم به آن‌ها رای دادند که بالا بروند و با مقام بالاتر وارد یک نوع چالش شوند. این جواب نداده و نمی‌تواند جواب دهد. تکرار این که فایده ندارد.
اگر قرار است فرمولی باشد، باید کسی برود که آنجا کار را فوراً به منازعه نکشد که به این نتیجه برسند که باید فلج شود. بعد مثل آقای روحانی نگذارند در حوزه‌های داخلی و خارجی کار کند و بعد بگویند نتوانست کار کند؛ درحالی‌که اگر دستش باز بود خیلی کار از دستش برمی‌آمد. اگر الان من به این نتیجه برسم که سیستم حاضر است با آقای پزشکیان با همین ادبیاتی که دارد کار کند و نگذارد افرادی کارشکنی کنند، راهی را باز خواهد کرد تا از طریق تعامل، یک مقدار پایگاه سیستم به سمت نیرو‌های میانه‌روتر برود، رای خواهم داد. اگر پزشکیان تایید شده که در صورت رای آوردن کابینه متخصص تشکیل دهد و کار کند، این یک گام رو به جلو است، اما اگر سیستم آمادگی نداشته باشد و پزشکیان را آورده باشد فقط مشارکت بالا برود و یا اگر هم رای آورد نگذارند کار کند، به بن‌بست خواهد خورد.
