مصطفی داننده طی یادداشتی در عصرایران نوشت: سعید جلیلی نامزد انتخابات ریاست جمهوری در یک برنامه تلویزیونی گفت: «در یازده سال گذشته عمده وقت من و صدها نفر از همراهانم در گفتمان دولت سایه، بر شناخت مسائل کشور و راه حل آن‌ها متمرکز بود. کمتر وقت داشتم تا در جلسات محفلی و گعده‌های سیاسی شرکت کنم؛ البته این موجب گلایۀ برخی دوستان هم شد. تلاش کردم ذهنم را به روی حاشیه‌ها و لابی‌ها و جلسات کم مایۀ سیاسی ببندم و در عوض، درهای دفترم را به روی صدها کارشناس و متخصص و مدیر و دانشمند و فعال اجتماعی و دانشگاهی و… باز کنم، کسانی که از ماندن پشت لابی‌های خسارت بار سیاسی و مناسبات جناحی خسته شده بودند.»
۱۱ سال تشکیل دولت سایه توسط جلیلی، یک سوال جدی ایجاد می‌کند و آنهم این است که چرا کسی که مدام خود را با برنامه معرفی می‌کند و می‌گوید در یک دهه گذشته دولت در سایه تشکیل داده است و در حال بررسی شرایط است، چرا تیم خود را معرفی نمی‌کند؟
الان بعد از ۱۱ سال، جلیلی باید تیم اصلی خود را مشخص کرده باشد. نگارنده انتظار داشت که دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی در اولین برنامه تبلیغاتی خود، معاون اول، وزیر امور خارجه، وزیر اقتصاد، رئیس بانک مرکزی و چند وزیر مهم دیگر دولت را به مردم معرفی کند.
این همه کار باید یک سرانجامی داشته باشد دیگر. نمی‌شود یازده سال دولت در سایه تشکیل داده باشی و هنوز ندانی کابینه‌ات چه کسانی هستند. اگر هم می‌دانید چرا معرفی نمی‌کنید؟ چرا دوست ندارید تبدیل به اولین نامزد انتخابات ریاست جمهوری شوید که بخشی از کابینه خود را قبل از انتخابات معرفی کرده است؟
جلیلی سه سال پیش هم که در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ شرکت کرد این دولت سایه را داشته است و در آن انتخابات هم او از تیم خود رونمایی نکرد و این نشان می‌دهد که برنامه داشتن و کار ۱۱ ساله، تنها در نطق‌های انتخاباتی است و خیلی هم جدی نیست که اگر بود سرنوشت جلیلی در انتخابات‌ها اینگونه نوشته نمی‌شد.
سعید جلیلی فکر می‌کند در این دوره از انتخابات بالاخره می‌تواند دولت خود را از سایه خارج کند اما آمارها و شرایط نشان می‌دهد که او در آینده نیز رئیس جمهور دولت در سایه است و فرد دیگری ریاست قوه مجریه را به عهده می‌گیرد.
امیدوارم نامزدهای مهم انتخابات ریاست جمهوری، هرچه زودتر حداقل معاون اول و تیم اقتصادی خود را به معرفی کند تا رای دهندگان بدانند که تیم نامزد مورد نظرشان چه کسانی هستند. معرفی تیم به شدت می‌تواند به تصمیم رای دهندگان کمک کند.
به طور مثال اقدام پزشکیان برای معرفی ظریف به عنوان وزیر خارجه یک امر پسندیده بود. الان آن‌هایی که پزشکیان را انتخاب کرده‌اند یا در آینده انتخاب می‌کنند می‌دانند دیپلماسی دولت پزشکیان، توسط ظریف هدایت می‌شود. وزیر خارجه‌ای که محبوب‌ترین چهره سیاسی ایران بعد از برجام بود. البته تا قبل از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای و ایجاد شوک اقتصادی به کشور.
زاکانی و قاضی‌زاده، نامزدهای جدی این انتخابات نیستند ولی قالیباف، پورمحمدی، جلیلی و پزشکیان می‌توانند با معرفی همکاران خود، یک تفاوت جدی با انتخابات گذشته را رقم بزنند.
باید در کابینه از افراد نخبه و دانشمند و با سواد بدون روابط استفاده شود تا ما به رای دهیم
این ۶ نفر نمایندگان حاکمیت هستند و همان آش و همان کاسه !