یک کارشناس امور خاورمیانه معتقد است، پایان جنگ غزه پایان عمر سیاسی نتانیاهوست. او معتقد است که حمایتهای اروپا و آمریکا از فلسطین در حد حرف است و آنها عملا هیچ کاری برای فلسطینیان نخواهند کرد. به باور او رای دادگاه کیفری بین المللی علیه نتانیاهو به دلیل نفوذ آمریکا هیچ گاه جنبه عملی نخواهد یافت.
به گزارش جماران، مشروح گفت و گو با سید علی حسینی را در ادامه میخوانید:
به نظر شما جنگ غزه تا کی ادامه خواهد داشت؟
این جنگ و پایان آن دقیقا به پایان عمر سیاسی نتانیاهو در اسراییل بستگی دارد؛ همان طور که در گفتگوهای قبل گفتم، بعد از عملیات طوفان الاقصی به طور طبیعی اسرائیل پاسخی که میداد باید در عرض یکی دو ماه تمام میشد، اما ادامه این جنگ به دلیل ادامه حکومت نتانیاهو است و پایان جنگ هم با عمر سیاسی نتانیاهو به پایان میرسد.
در این هشت ماه ۳۶ هزار نفر از فلسطینیان به شهادت رسیده اند، در آخرین جنایتی هم که اسراییلیها در رفح انجام دادند بیش از ۲۰۰ نفر شهید شدند و این عملیاتی بود که اسراییلیها به آمریکا و اروپاییها قول داده بودند که با هوشمندی انجام شود تا آسیب کمتری به مردم برسد، اما میبینیم که در اوج عملیاتهای جنایتکارانه انجام شده است تا جایی که سازمان ملل اعلام کرده «در غزه هیچ کجا امن نیست و هیچ کس هم در امان نیست.»
این جنگ نشان داد که حقوق بشر و رعایت حقوق زنان و کودکان و سالخوردگان در کشورهای اروپایی و آمریکا و نظام بین الملل شعاری بیش نیست و آنچه مهم است لابی قدرتمند صهیونیسم بین الملل است که همه را به حمایت از اسراییل غاصب وادار میکند آمریکا و اروپا هم که دم از حقوق فلسطین میزنند فقط شعار میدهند، اما عملا هیچ اقدام موثری نداشته اند و آمریکا هم با وتوی تمامی قطعنامهها علیه اسراییل از اقدامات رژیم صهیونیستی جلوگیری کرده است.
در آخرین اقدامات نروژ، اسپانیا و ایرلند کشور فلسطین را به رسمیت شناخته اند، اما اینها همه حرف است و اقدام عملی برای مقابله با جنایات اسراییل نشده است.
نتانیاهو و مقامات دولت اسراییل به دنبال تشکیل یک دولت محلی و اداره امور امنیتی و نظامی توسط خودشان هستند این پیشنهاد با مخالفت آمریکاییها و اروپا و حتی احزاب اسراییل مواجه است.
آمریکاییها طرح دیگری داده اند که به اساس آن ۳ هزار نیروی نظامی برای کنترل غزه در این منطقه مستقر میشوند، ۲ هزار نیرو از سوی دولت محمود عباس و تشکیلات خود گردان و ۱۰۰۰ نیروی نظامی از سوی کشورهای عربی در منطقه مستقر شوند. اما این پیشنهاد هم در حد حرف باقی مانده است آنها فعلا فقط تماشا میکنند که اسراییل به جنایات خود در غزه ادامه دهد.
البته مقامات آمریکایی و اروپایی کشتار در غزه را محکوم میکنند. اخیرا وزارت خارجه کانادا با محکوم کردن جنایات رژیم صهیونیستی در رفه اظهار داشته که جنگ برای خود قانونی دارد یا معاون ریییس جمهور آمریکا گفته که کلمه «تراژدی» برای کارهایی که اسراییل در غزه و رفح میکند کافی نیست و سایر مقامات هم مواضع مشابهی داشته اند. اما اینها فقط حرف است و عملا جلوی وحشی گری و جنایت اسراییل را نگرفته است.
آیا توان نظامی حماس و موقعیت حماس در غزه از بین رفته است؟
به اذعان کارشناسان نظامی کشورهای اروپایی و آمریکایی و دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی با وجود عملیات گسترده اسراییلیها در غزه، توان نظامی حماس حداکثر ۳۰ درصد افت داشته است و حماس همچنان از روشها و تاکتیکهای نظامی به خوبی استفاده میکند و آخرین عملیات آنها در مناطق مرکزی اسراییل بود که نشان میداد که حماس توان خود را حفظ کرده است اخباری که از دوستان هم از غزه میرسد نشان میدهد که حماس با روحیه عالی و با استفاده از نیروی جوان و فراوانی که در غزه دارد به تربیت و آموزش نیروهای جدید اقدام کرده است و از نظر روحی در وضع خیلی خوبی است
اسراییلیها و آمریکاییها تلاش کردند از شرایط ناگواری که بر مردم غزه میگذرد استفاده کنند و قبایل و عشایر را علیه حماس بشورانند یا با توافقی با انها اداره محلی را سازمان دهی کنند، اما تا الان موفق نشده اند؛ چرا که در غزه مردم رضایت قلبی از حماس دارند با تمام رنجهایی که در این هشت ماه کشیده اند. شاید برای شما عجیب باشد، اما باید از نگاه فلسطینیان به موضوع نگریست. الان ۷۶ سال است که اسراییل به این مردم ظلم کرده است مردمی که از بدو تولد تا الان همیشه ظلم و سرکوب اسراییلیها را دیده اند و رسیدن به هدف خود که ایجاد کشور فلسطینی و رهایی از ظلم اسراییلی هاست مانند سلولهای بدنشان تبدیل به یک آرزو و مسألهای نهادینه شده است که باید به آن آرمان برسند. دنیا و اسراییل ناگزیر هستند که این موضوع را بپذیریند و اسراییلیها مجبورند حداقل بخشهایی از فلسطین را به مردم این کشور بدهند. این مردم خود را برای رسیدن به هدف و کشور فلسطین آماده شهادت کرده اند.
این تظاهراتها نتیجهای هم در موضوع میگذارد؟
این تظاهراتها در روحیه مبارزان فلسطینی اثر دارد، اما در صحنه عمل و جنگ منوال بر همان حمایت حکومتها از اسراییل پیش میرود. ملاحظه کردید که بایدن در چند مورد جلوی بعضی محمولهها را گرفت، اما با فشار ابتدایی کنگره دستور خود را لغو کرد و میتوان گفت که همچنان پل هوایی بین اسراییل و آمریکا برای ارسال سلاح به مهمات برقرار است و اروپا هم حمایتهای مالی خود را انجام میدهد.
این نشان میدهد ما در چه جهنمی در دنیا زندگی میکنیم که هیچ انصافی در هیچ کجای دنیا وجود ندارد. اسراییلیها و آمریکاییها تلاش کردند از شرایط ناگواری که بر مردم غزه میگذرد استفاده کنند و قبیله و عشیرهای را علیه حماس بشورانند، اما تا الان موفق نشده اند؛ چرا که در غزه مردم رضایت قلبی از حماس دارند با تمام رنجهایی که در این هشت ماه کشیده اند.
شاید برای شما عجیب باشد، اما باید از نگاه فلسطینیان به موضوع نگاه کرد الان ۷۶ سال است که اسراییل به این مردم ظلم کرده است؛ مردمی که از بدو تولد تا الان همیشه ظلم و سرکوب اسراییلیها را دیده اند و رسیدن به هدف خود که ایجاد کشور فلسطینی و رهایی از ظلم اسراییلی هاست. مثل سلولهای بدنشان تبدیل به یک آرزو و مسألهای شده که باید به آن برسند. دنیا و اسراییل ناگزیر هستند که این موضوع را بپذیریند و اسرائیلیها مجبورند حداقل بخشهایی از خاک فلسطین را به فلسطینیها بدهند. این مردم خود را برای رسیدن به هدف و کشور فلسطین آماده شهادت کرده اند.
حمایتهای جهانی از فلسطینیها را چگونه ارزیابی میکنید؟
این حمایتها چند دسته اند یک دسته مردم کشورهای اسلامی و عربی است که حمایت شان به خاطر قدس و حساسیت مسلمانان به خاک سرزمینهای اسراییل است این بخش حمایتهای مردمی را از قدیم داشته و تا آینده هم خواهد داشت.
مردم کشورهای اروپایی، آمریکا و کانادا در حمایت از فلسطین آن طور که رسانهها و صداوسیما تبلیغ میکند، در میدان تاثیر گذار نیستند. به هر حال جریانات چپ گرایی در اروپا و آمریکا وجود داشته و دارد و به مناسبتهای مختلفی همیشه به حمایت از مردم ستم دیده در جهان سوم و فلسطینی به میدان آمده اند. به یاد داشته باشید که در جنگ اول و دوم خلیج فارس هم این گروهها از صدام و در مخالفت با جنگ تظاهرات و اعتراض داشتند، اما نتیجه عینی نداشت. یا در جنگ ویتنام مردم و به خصوص دانشجویان و دانشگاهیان برای خاتمه جنگ تظاهراتهای گستردهای داشتند که البته تأثیرگذار بود. البته ماهیت آن تظاهرات با این تظاهراتها علیه اسراییل متفاوت است، چون در جنگ ویتنام یک سر موضوع به کشته شدن سربازان آمریکایی مربوط بود و ماجرای اخیر این طور نیست.
حمایت از فلسطین توسط دانشگاهیان به خصوص در آمریکا و اروپا خیلی گسترده است. در مقابل هم حاکمیت آمریکا خیلی تلاش کرد از همه ابزارها استفاده کند تا این اعتراضات گسترش نیابند از ضرب و شتم و زندانی کردن دانشجویان توسط پلیس تا اعمال فشار از طریق هیات امنای دانشگاهها برای محدود سازی اتفاق افتاد، اما کامل نتوانستند موفق شوند ضمن این که میبینیم این اعتراضات همچنان ادامه دارد.
البته اخیرا دیدیم که دیوان بین المللی کیفری علیه اسراییل احکامی صادر کرد و یا حکومتها هم بیشتر محکوم کرده اند اینها تاثیری در تغییر شرایط ندارد؟
به جز محکومیتهای کشورهای اروپایی و آمریکا و کانادا، فرانسه هم آماده به رسمیت شناختن فلسطین است دیوان کیفری بین المللی مقامات اسرائیلی و شخص نتانیاهو را مجرم شناخته است و حکم داده، اما آمریکاییها میخواهند جلوی آن را بگیرند و نمیگذارند این حکم عملیاتی شود. شما میدانید که دستورات موقت دیوان بین المللی دادگستری الزام آور است و شورای امنیت میتواند قبل از نهایی شدن این حکم آن را به اجرا بگذارد، اما آمریکاییها با زورگویی جلوی آن را گرفته اند. اخیرا رئیس موساد شخصاً امنیت فیزیکی صادق خان دادستان دیوان کیفری بینالمللی و خانوادهاش را تهدید کرده و به او گفته است که «شما که نمیخواهید وارد چیزهایی شوید که میتواند امنیت شما یا خانوادهتان را به خطر بیندازد.»
مناقشه بر سر رأی موقت دیوان کیفری بین المللی نشان دهنده رفتار دوگانه امریکا و اروپاست. دنیا نظاره گر است که چگونه اعمال نفوذ میکنند. گرچه وزارت خارجه کانادا اعلام کرده است که «رای دیوان الزام آور است» سوابق نشان میدهد در همین مسأله در سال ۱۹۹۳ در موضوع مربوط به جنایات صربها و کرواتها علیه مردم مظلوم بوسنی دیوان کیفری برای جلوگیری از خشونت بیشتر و محافظت از غیرنظامیان علیه دولت فدرال یوگسلاوی دستور موقت داد و شورای امنیت بلافاصله قطعنامه ۸۱۹ را صادر کرد که بخشی از آن منطقه امن و پرواز ممنوع بود و به سرعت هم اجرایی شد. الان هم شورای امنیت باید قطعنامه صادر کند که تا الان انجام نشده و بنظر میرسد، انجام شدنی هم نخواهد بود.
در عرصه بین الملل میتوان گفت که از نظر ملتها و تبلیغات سیاسی وضعیت اسراییل خوب نیست، اما آنها با وقاحت به جنایت خود ادامه میدهند. در عرصه بین الملل وقتی نماینده اسراییل سازمان ملل را «سازمانی تروریستی اعلام میکند» یا باید از سازمان ملل خارج شود یا دستورات آن را اجرا کند، اما نه خارج میشود و نه دستورات را اجراء میکند.
اخیراً گزارشگران بدون مرز شکایت جدیدی به دیوان کیفری بین المللی تسلیم کرده اند و گفته اند در فاصله ۲۴ آذر ۱۴۰۲ تا ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ تنها ۹ گزارشگر فلسطینی به شهادت رسیده و در ۸ ماه گذشته بیش از ۱۰۰ خبرنگار کشته شده اند.
اینها فشارهایی است که وارد میشود تا زمانی که آمریکاییها و غربیها همچنان از اسراییل حمایت مالی و تسلیحاتی میکنند و امپراطوری رسانهای شان از این جنایتها را کمرنگ جلوه میدهند، برای مردم مظلوم فلسطین راهی جز مقاومت وجود ندارد.