تلسکوپ فضایی هابل نمایی خیره‌کننده از جزییات کهکشان NGC ۴۷۵۳ را منتشر کرده است. کهکشانی محو و عدسی‌گون که در فاصله ۶۰ میلیون سال نوری از زمین و در راستای صورت فلکی سنبله قرار دارد. این کهکشان که نخستین بار در ساب ۱۷۸۴ و توسط ویلیام هرشل کشف شده بود، یکی از کهکشان‌های مجموعه‌ای به نام ابر شماره ۲ سنبله است که از حدود یک‌صد کهکشان تشکیل‌شده است و هاله‌های غبار اطراف این کهکشان که در این تصویر مشخص است ناشی از فعل‌وانفعالات این ترکیب هستند. این کهکشان احتمالاً حاصل برخورد دو کهکشان کوتوله است که بیش از ۱.۳ میلیارد سال با یکدیگر برخورد و در هم ادغام‌شده‌اند. ستاره‌شناسان بر این باورند بخش عمده جرم این کهکشان در هاله‌ای از ماده تاریک تشکیل‌شده است که در اطراف هسته کهکشان جای گرفته‌اند. ماده تاریک که حدود ۸۵ درصد ماده عالم (غیر از انرژی تاریک) را تشکیل می‌دهد، به‌طور مستقیم قابل رصد و مشاهده نیست، اما می‌توان اثر گرانشی آن بر محیط اطراف را بررسی و بر اساس آن حضور و مقدار آن را حدس زد.
