به گفته پژوهشگران، نزدیک به نیمی از شهرهای بزرگ چین در حال غرق شدن هستند.
به گزارش ایسنا به نقل از رویترز، نویسندگان این مقاله که در مجله ساینس (Science) منتشر شده است، دریافتند که ۴۵ درصد از زمین‌های شهری چین با سرعتی بیشتر از سه میلی‌متر در سال و ۱۶ درصد از زمین‌ها با سرعت بیش از ۱۰ میلی‌متر در سال، نه تنها به دلیل کاهش سطح آب‌های زیرزمینی، بلکه به دلیل افزایش وزن ساخت و ساز روی آن‌ها در حال فرونشست هستند.
با توجه به جمعیت شهری چین که در حال حاضر بیش از ۹۰۰ میلیون نفر هستند، گروهی از پژوهشگران به سرپرستی آئو زوروی (Ao Zurui) از دانشگاه ساوث چین نرمال می‌گویند: حتی فرونشست بخش کوچکی از زمین در چین می‌تواند به تهدیدی اساسی برای زندگی شهری تبدیل شود.
فرونشست زمین در حال حاضر سالیانه بیش از ۷.۵ میلیارد یوان (۱.۰۴ میلیارد دلار) خسارت به چین وارد کرده است و در قرن آینده، تقریباً یک چهارم از زمین‌های ساحلی این کشور می‌توانند در واقع پایین‌تر از سطح دریا بیایند و صد‌ها میلیون نفر را در معرض خطر بیشتری از طغیان و سیلاب قرار دهند.
رابرت نیکولز در مرکز تحقیقات تغییرات آب و هوایی تیندال در دانشگاه ایست آنگلیا می‌گوید: این واقعاً نشان می‌دهد که این برای چین یک مشکل ملی است و فقط در یک یا دو مکان نیست و این یک نمونه کوچک از آن چیزی است که در سراسر جهان در حال رخ دادن است.
شهر شمالی تیانجین که بیش از ۱۵ میلیون نفر در آن زندگی می‌کنند، به عنوان یکی از در معرض خطرترین شهر‌ها شناخته شده است. سال گذشته ۳۰۰۰ ساکن این شهر پس از یک فاجعه زمین‌شناسی ناگهانی تخلیه شدند که پژوهشگران علت آن را تخلیه آب‌های زیرزمینی و همچنین ساخت چاه‌های زمین‌گرمایی می‌دانند.
بسیاری از مناطق قدیمی دارای زغال‌سنگ در چین نیز در نتیجه استخراج بیش از حد آسیب دیده‌اند، به طوری که مقامات اغلب مجبور می‌شوند بتن را به ستون‌های در حال فروپاشی تزریق کنند تا زمین را تقویت کنند.
این مشکل به چین محدود نمی‌شود. یک مطالعه جداگانه که در ماه فوریه منتشر شد نیز نشان داد که حدود ۶.۳ میلیون کیلومتر مربع از زمین در سراسر جهان در معرض چنین خطری است. اندونزی در میان کشور‌هایی است که بیشترین آسیب را متحمل شده‌اند و بخش بزرگی از پایتخت آن جاکارتا اکنون زیر سطح دریا قرار دارد.
نیکولز می‌گوید شهرهای آسیب‌پذیر می‌توانند از توکیو درس بگیرند، چرا که توکیو تا زمانی که برداشت آب‌های زیرزمینی را در دهه ۱۹۷۰ ممنوع نکرده بود، حدود ۵ متر دچار فرونشست شده بود.
وی افزود: به فرونشست باید خیلی جدی نگاه کرد، اما نمی‌توان جلوی وقوع همه آن را گرفت، بنابراین درباره سازگاری و ساخت آب‌بند صحبت می‌کنیم.
بر اساس یک مطالعه در سنگاپور در سال ۲۰۲۲، از ۴۴ شهر ساحلی اصلی جهان که از این مشکل رنج می‌برند، ۳۰ شهر در آسیا قرار دارند.
مت وی کارشناس ژئوفیزیک در دانشگاه رود آیلند می‌گوید: این یک مشکل مربوط به شهرنشینی و رشد جمعیت و حاصل از تراکم جمعیت بیشتر، استخراج آب بیشتر و فرونشست بیشتر است.
