این قرآن‌پژوه و مترجم و نسخه‌شناس مصاحف قرآن، که حدود دو دهه پیگیر این قرآن مسروقه بوده و ورق‌های جداشدهٔ آن را تا کنون در موزه‌های لوور (پاریس)، لوور (ابوظبی)، متروپلیتن (نیویورک) و موزۀ هنر اسلامی (دوحه) و همچنین حراجی‌های ساتبیز، کریستیز و بُنهامز شناسایی کرده‌است، به تازگی تصاویری از ورق‌هایی از این قران را منتشر کرده و اطلاع داده است که «برای چندمین بار، تا یک هفتۀ دیگر، در چهارشنبه ۲۴ آوریل ۲۰۲۴ (۵ اردیبهشت ۱۴۰۳) یک برگ دیگر از قرآن دزدیده‌شده به شمارۀ ۵۴۸ از موزۀ ملی پارس (شیراز) در حراج ساتبیز لندن به فروش خواهد رسید. این برگ شمارۀ ۴۲ از مجموع ۱۷۲ برگ نسخه بوده و حاوی آیات ۱۷ تا ۲۲ سورۀ حاقة است.»
به گزارش ایسنا، درحالی که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اعلام کرده پیگیری برای استرداد ورق‌های شناسایی‌شده این قران سرقتی را آغاز کرده است، کریمی‌نیا تاکید کرد که «از وزارت میراث فرهنگی انتظار می‌رود چهار سال پس از افشای این سرقت و فروش برگ برگ آن در حراج‌های مختلف اروپا، اکنون برای افکار عمومی توضیح دهد دقیقاً کدام اقدام موثر و عملی را برای حفظ و بازگرداندن این میراث ایرانی انجام داده و نتایج آن چه بوده است.»
مدیرکل موزه‌ها در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی پیش‌تر گفته بود که امیدوارند با اثبات مالکیت اوراق شناسایی‌شده در حراجی کریستیز، ورق‌های موجود در موزه لوور و دیگر مراکز و حراجی‌ها را هم پس بگیرند.
سرقت این قرآن خطی (کوفی) عصر روز چهارشنبه ۲۷ فروردین سال ۱۳۸۲ شمسی (۱۶ آوریل ۲۰۰۳ میلادی)، در ساعات پایانی وقت اداری انجام شد. چهار سارق مسلح با لباس مبدل وارد موزۀ ملی پارس در شیراز شدند و با شکستن یکی از ویترین‌های شیشه‌ای موزه، نسخه‌ای از قرآن به خط کوفی را از موزه به سرقت بردند. درباره سرنوشت آن دزد‌ها تا کنون خبری نشده است. نظر کریم‌نیا، پژوهشگر نسخ قرآنی بر این است که سارقان احتمالا قرآن کوفی را ورق ورق کرده و از ایران خارج کرده‌اند.
درباره این قرآن گفته شده است که یک نسخه منحصر به فرد از کتابت مصحف شریف و متعلق به قرن دوم یا سوم هجری است. نسخه‌ای که توسط کاتبان ایرانی به نگارش درآمده و به لحاظ نوع نوشتار و تذهیب، بی‌همتا معرفی شده است.
