تیرماه ۱۳۸۰ یعنی درست چهار سال قبل از نخستین حضور تعداد محدودی از زنان در ورزشگاه آزادی برای تماشای بازی تیم ملی مقابل بحرین، طرح «ورود زنان به ورزشگاهها» با پیشنهاد برخی از نمایندگان تقدیم مجلس شورای اسلامی شده بود.
هرچند که در همان زمان نیز برخی اعلام کردند این طرح در حد یک «ایده» است و کار کارشناسی روی آن انجام نشده، اما میتوان گفت ارائه این طرح به مجلس توانست مطالبه «ورود زنان به ورزشگاهها» را جدیتر کند.
حدود پنج سال پس از آن نیز رئیس جمهوری وقت به رئیس سازمان تربیت بدنی دستور داد تا بخشی از جایگاه تماشاگران در ورزشگاههایی که مسابقات مهم در آن برگزار میشود به «زنان» اختصاص یابد. دستوری که به زعم برخی نمایندگان مجلس «شتابزده» داده شده بود، نتوانست راه را برای حضور زنان در ورزشگاهها هموارتر کند. در آن زمان عدهای معتقد بودند «فضای فعلی ورزشگاهها برای حضور زنان مناسب نیست و دولت و سازمان تربیت بدنی نمیتوانند به این زودی این وضع را اصلاح کنند.
در این بین برخی نیز اشکال کار را در فراهم نبودن شرایط لازم برای حضور زنان در ورزشگاهها عنوان میکردند و معتقد بودند باید بستر لازم به گونهای در ورزشگاهها فراهم باشد که در حضور زنان برای تماشای مسابقات آقایان در ورزشگاهها هیچ ناهنجاری فرهنگی و اشکال شرعی باقی نماند.
آن زمان مسئولین وقت معتقد بودند از جانب AFC برای ورود زنان به ورزشگاهها الزامی وجود ندارد بلکه توصیههایی میشود و زمانی که تمام مناسبات در ورزشگاهها رعایت شود، این توصیه پذیرفته میشود.
پس از آنکه در سال ۹۶ بعد از بازی ایران و سوریه در مقدماتی جام جهانی، زنان ایرانی که بلیت خریده بودند راه به ورزشگاه نیافتند؛ «ورود زنان به ورزشگاهها» در سطح شورای عالی انقلاب فرهنگی مجددا طرح شد.
پس از کشوقوس فراوان در دیدار برگشت فینال لیگ قهرمانان فوتبال آسیا بین تیمهای پرسپولیس و کاشیما آنتلرز در سال ۹۷، ایران به دلیل وجود قوانین و پروتکلهای بینالمللی ملزم شد با ورود زنان به ورزشگاه آزادی موافقت کند. در این دیدار چند صد نفر از زنان، با یا بدون هماهنگی قبلی توانستند بازی را در این ورزشگاه از نزدیک ببینند.
پیش از آن نیز تعدادی از زنان توانسته بودند دیدار دوستانه ایران و بولیوی را در ورزشگاه آزادی از نزدیک تماشا کنند، همچنین در سال ۹۸ نیز تعدادی از زنان در بازی ایران_کامبوج توانستند مسابقه را از نزدیک در استادیوم آزادی تماشا کنند و همین اتفاقات باعث شکسته شدن مقاومت موجود برابر عدم حضور زنان در ورزشگاهها شد.
همان طور که اشاره شد، بحث حضور زنان در ورزشگاهها مدتهاست در فوتبال ایران مطرح بوده و در فصل جدید شاهد حضور زنان تماشاگر در ورزشگاههای شهرهایی همچون تهران، بندرانزلی، اراک، قزوین و سیرجان بودهایم.
ورزشگاه یادگار امام (ره) تبریز هم در بازی تراکتور در پلیآف لیگقهرمانان آسیا مقابل شارجه امارات، برای نخستینبار، پذیرای بانوان تماشاگر بود و پرشورهای زن برای اولینبار از نزدیک نظارهگر بازی تیم محبوبشان شدند.
با این حال این اتفاق پس از دیدار آسیایی تراکتور در هیچ یک از بازیهای خانگی این تیم در لیگبرتر رخ نداد و این موضوع موج انتقادات علیه مسئولان تبریزی را برانگیخت که چگونه در عرض یک بازی زیرساختها ایجاد شد و پس از اتمام آن دیدار آسیایی از بین رفت!
اما بلاخره پیگیری هواداران و رسانهها جواب داد و مسئولین شرایط را برای حضور زنان در ورزشگاه فراهم کردند تا این طلسم بلاخره در تبریز هم بشکند.
علی خاکزاد، دبیر هیات فوتبال آذربایجانشرقی، ۹ فروردین سال جاری در این باره به ایسنا گفت: از ابتدا به دنبال این بودیم که شرایط را برای حضور بانوان تماشاگر فراهم کنیم، اما زیرساختها مناسب نبود. بعد از بازدید استاندار محترم از ورزشگاه یادگار امام (ره) جلسهای برگزار کردیم و مقرر شد نواقص این ورزشگاه تا ۲۴ فروردین برطرف شود.
دبیر هیات فوتبال استان گفت: بانوان تماشاگر میتوانند از هفته بیستوسوم لیگ برتر در بازی تراکتور با ذوبآهن اصفهان در ورزشگاه حضور پیدا کنند. بلیتفروشی بانوان تماشاگر نیز از طریق سایت انجام خواهد شد.
به گزارش ایسنا، حالا زنان تراکتوری هم که در طول فصل به حضور هواداران زن دیگر تیمها در ورزشگاه غبطه میخوردند؛ میتوانند از نزدیک نظارهگر بازیهای خانگی تیم محبوبشان باشند. این اتفاق برای نخستین بار روز جمعه در دیدار تراکتور و ذوبآهن در جریان هفته بیستوسوم لیگبرتر محقق خواهد شد.