یک باستان‌شناس گفت به استناد پژوهش‌هایی که انجام داده است، نام شیراز را به خط پهلوی (پارسی میانه) روی «گِل‌مُهر‌های دوره ساسانی»، که نزدیک به یک قرن پیش از کاوش‌های باستان‌شناسی در «قصر ابونصر» در شرق شیراز به دست آمده‌اند، شناسایی کرده است. این گِل‌مُهر‌ها در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری می‌شوند.
به گزارش ایسنا، محمدرضا نسب عبداللهی گفت: روی این گِل‌مُهر‌های ساسانی، عبارت «مُغ شیراز» دیده می‌شود.
عضو جامعه باستان‌شناسی ایران در توضیحات بیشتری اظهار کرد: گل‌مهر‌های ساسانی در واقع تکه‌هایی از گِل در ابعاد و شکل‌ها و اندازه‌های مختلف هستند که برای مُهرکردن اسناد و کالا‌ها ساخته می‌شدند و روی آن‌ها مُهر زده می‌شد و اثر این مُهر‌ها روی این گل‌ها حک می‌شد.
او اضافه کرد: این گلمهرها به دلیل اینکه پخته می‌شدند، ماندگاری زیادی داشتند.
نسب عبداللهی با اشاره به کشف بیش از ۵۰۰ گل‌مُهر از قصر ابونصر شیراز در حدود یک قرن پیش، گفت: سه فصل کاوش باستان‌شناسان موزه هنر متروپولیتن که منجر به کشف این گلمهرها و سایر مواد فرهنگی در قصر ابونصر شیراز شد، به سال‌های ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۵ میلادی (حدود ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۳ شمسی) برمی‌گردد.
این باستان‌شناس اظهار کرد: کاوش‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد قصر ابونصر شیراز دارای توالی فرهنگی از دوره هخامنشیان تا دوره آل مظفر بوده است و استقرار عمده آن به دوره ساسانیان برمی‌گردد.
نسب عبداللهی افزود: یافته‌های باستان‌شناسی از قصر ابونصر طیف وسیعی از سیستم اداری و شیوه‌ها و سازه‌های دفاعی را نشان می‌دهد.
این باستان‌شناس همچنین اظهار کرد: شواهد باستان‌شناسی مربوط به دوره ساسانی از جمله این گلمهرها و همچنین شواهد دوره هخامنشی مانند گل‌نبشته‌های تخت‌جمشید نشان می‌دهد شهری که امروزه ما به عنوان شیراز می‌شناسیم در دوره باستان نیز به همین نام بوده و از جمله شهرهای مهم ایران باستان به شمار می‌رفته است.
