مصطفی هاشمی طبا در شرق نوشت: تفاخر وزارت نفت به اینکه روزانه ۱۳۰ میلیون لیتر بنزین توزیع کرده است (و بخشی از آن وارداتی است) از قبیل همین سیاستهاست. کشوری که در یک رزم اعلامنشده با آمریکا و اسرائیل به سر میبرد، باید امکانات و عده و عُده خود را بسیج کند؛ درحالیکه ما در عین سیاستهای خارجی یادشده، میخواهیم هرچه بیشتر به مصرف و اسراف در داخل و هدردادن منابع خود روی بیاوریم.
زمانی میخواستیم توسعه و عدالت را با هم داشته باشیم (البته به طرفهالعین) حتی به قیمت مصرف ثروتهای داخلی خداداد و اسراف در آنها، نه به توسعه رسیدیم و نه عدالت را برپا کردیم و اینک میخواهیم رزم در خارج و بزم در داخل را همزمان داشته باشیم. این سخن به این معنی نیست که مردم ما محروم باشند، بلکه به این معناست که متناسب با سیاستهای خارجی، در داخل سیاستهایی پیشه کنیم که از اسراف منابع جلوگیری کند. فراموش نکنیم که اگر هم رزم خارج را ندیده بگیریم، در داخل با رزمهای متعددی همچون کمبود آب، نشست زمین، تورم، رکود و به خطر افتادن کشاورزی روبهرو هستیم که غفلت از آن بنیانکن است.
پس از ناکامی دولت روحانی در تداوم معاهده برجام به دلیل خروج آمریکا از این معاهده، همه عناصر تبلیغاتی ازجمله تریبونهای نماز جمعه و روزنامههای مربوطه علیه دولت روحانی به تبلیغ لزوم گسترش سفره مردم پرداختند و به این دولت تاختن را آغاز کردند، پس از روی کار آمدن دولت جدید هرچند تریبونهای گذشته خاموش شدند و حتی مردم را به جای تمتع از سفره گسترده، تشویق به لنگ و دمپایی پوشیدن و روزه و عبادت کردند، اما به هر حال آثار آن حملات به دولت جدید هم روی آورد و دولت هم تلاش خود را بر خنثیکردن تبلیغات کوچکشدن سفره مردم گذاشت؛ درحالیکه علاوه بر فشار تورم بر سفره و جیب مردم، بیعدالتی و شکاف طبقاتی فاحش و سیاستهای ضدونقیض دولت موجب ناراحتی بیشتر میشود و دولت هم علیرغم تذکرات رهبری درخصوص انقباضی حرکتکردن، میخواهد با حرکت انبساطی، به مردم آرامش بدهد و این همان چیزی است که متضاد با سیاستهای خارجی است.
دولت باید تکلیف خود را با سیاستهای خارجی و تداوم عملکرد داخلی روشن کند. اگر سیاست حمایت از محور مقاومت در دستور کار و شعار مرگ بر آمریکا و نابودی اسرائیل در جریان است، تمام منابع داخلی باید تجهیز شود و از هرگونه اسراف و سوءاستفاده و رانتخواری جلوگیری کند، والا سیاست تشویق رزم در خارج و وعده بزم در داخل به دلایل روشن عقلی و حتی نقلی مردود است.