از جنگ جهانی دوم تا بیشتر دوران جنگ سرد و تا عصر مدرن، ارتش ایالات متحده از ناوگان بمب افکن‌های دوربرد برای تضعیف، نابودی یا ارعاب نیرو‌های دشمنان شناخته شده خود استفاده می‌کرد. اما همان طور که تکنولوژی کارکرد دنیای مدرن را تغییر داده است، رویه جنگ‌ها را نیز تغییر داده است و در عصر جنگ‌های بدون سرنشین و سلاح‌های هوشمند دوربرد، بمب افکن‌های هدایت شونده کمتر و کمتر سلاحی برگزیده و ارجح برای نیروی هوایی ایالات متحده هستند.
به گزارش روزیاتو، این بدان معنا نیست که نیروی هوایی آمریکا و دیگر نیرو‌های مسلح این کشور دیگر از بمب افکن‌ها استفاده نمی‌کنند. کاملاً برعکس این موضوع صادق است، اگر چه موجودی بمب افکن‌های آماده پرواز ایالات متحده به طور قابل درکی با آنچه در دوران اوج بمب افکن‌ها بود، فاصله دارد. در حالی که این تعداد زمانی به هزاران فروند می‌رسید، این روز‌ها ناوگان بمب افکن‌های نیروی هوایی ایالات متحده در حد صد‌ها فروند است. یک بررسی سریع از هواپیما‌هایی که در وب سایت رسمی USAF فهرست شده اند به شما خواهد گفت که این سرویس در حال حاضر تنها ۱۴۰ بمب افکن در اختیار دارد که آماده ماموریت هستند.
طبق گزارش‌های اخیر، این تعداد در سال‌های آینده با افزایش تولید B – ۲۱ Raider که توسعه آن به تازگی تمام شده و وارد تولید انبوه شده است، افزایش خواهد یافت. با این حال، حتی با وجود ناوگان کوچکی از Raiderهایی که در راه هستند، بمب افکن‌ها مسلماً دیگر اولویت اول نیرو‌های مسلح ایالات متحده نیستند.
تنها سه مدل دیگر از بمب افکن‌ها در سایت نیروی هوایی ایالات متحده فهرست شده اند، در حالی که B-۱B Lancer, B-۲ Spiri و B-۵۲H Stratofortress بخش عمده‌ای از فهرست بمب افکن‌های نیروی هوایی ایالات متحده را تشکیل می‌دهند و هر کدام مجموعه‌ای از مهارت‌های منحصر به فرد خود را دارند. نیروی هوایی از B-۱B Lancer مافوق صوت به عنوان “ستون فقرات” ناوگان بمب افکن‌ها یاد می‌کند که سرعت و طراحی صیقلی را با قابلیت حمل سنگین‌ترین محموله در میان تمام بمب افکن‌های نیروی هوایی ترکیب می‌کند. آمریکا در دهه ۱۹۷۰ شروع به توسعه این هواپیما کرد تا جایگزین B – ۵۲ شود. این بمب افکن اولین ماموریت‌های خود را در اواسط دهه ۱۹۸۰ انجام داد و گفته می‌شود که دارنده ۵۰ رکورد جهانی برای یک بمب افکن است و احتمالاً در آینده نزدیک بخشی از زرادخانه نیروی هوایی خواهد بود.
البته بمب افکن‌های دو سرنشینه B – ۲ Spirit به محض اینکه در اواخر دهه ۱۹۸۰ در ناوگان نیروی هوایی ایالات متحده شروع به کار کرد، به اسطوره‌ای در هوانوردی نظامی تبدیل شد و بسیاری آن را با لقب معروفش “بمب افکن پنهانکار” می‌شناختند.
همین موضوع در مورد سرباز قدیمی این ناوگان یعنی B-۵۲H Stratofortress نیز صدق می‌کند که یک مدل ارتقا یافته از B – ۵۲ افسانه‌ای است. بله، بزرگ‌تر و کندتر از هواپیمای دیگر است. اما اگر جه در سرعت ضعیف‌تر است، اما با قدرت و توان حمل بار آن را جبران کرده و همچنان گزینه انتخابی برای زمانی است که نیرو‌های آمریکایی می‌خواهند ضربه سختی به دشمن بزنند.
