تفال به حافظ امروز یکشنبه ۱۷ دی ماه ۱۴۰۲؛ صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی
برگ صبوح ساز و بده جام یک منی

در بحر مایی و منی افتاده‌ام بیار‌
می‌تا خلاص بخشدم از مایی و منی

خون پیاله خور که حلال است خون او
در کار یار باش که کاریست کردنی

ساقی به دست باش که غم در کمین ماست
مطرب نگاه دار همین ره که می‌زنی

می‌ده که سر به گوش من آورد چنگ و گفت
خوش بگذران و بشنو از این پیر منحنی

ساقی به بی‌نیازی رندان که می‌بده
تا بشنوی ز صوت مغنی هوالغنی

شرح لغت:معنی لغات برای این غزل وجود ندارد

تفسیر عرفانی:

۱- از اینکه همیشه حقیقت را در نظر دارید و با حقیقت زندگی می‌کنید، به شما تبریک می‌گویم. چون مبالغه گویی و دروغ پردازی تنها موجب عقب ماندگی فکری می‌گردد و تظاهر نیز مخصوص کسانی است که معمولاً در زندگی کمبود دارند. خوشبختانه شما در زندگی چیزی کم ندارید و با این طرز فکر و اندیشه، خداوند یار و یاور شماست؛ بنابراین توجهی به حسودان و جاهلان نداشته باشید.

۲- سعی کنید راز درون را با هر کس در میان نگذارید، زیرا هر کس لیاقت و شایستگی رازداری را ندارد و مردم از آن سوءاستفاده می‌کنند. بویژه که شما دارای زندگی نسبتاً خوبی می‌باشید.

۳- این نیت حتماً عملی می‌گردد و جای هیچ گونه نگرانی نیست. طالع شما در برج حمل (فروردین) می‌باشد و کبوتر اقبال به زودی بر بام خانه شما خواهد نشست. پس مواظب باشید که آن را با بی توجهی و عجله به پرواز در نیاورید.

تعبیر غزل:

دلت را از هوی و هوسهای دنیا خالی کن. اینقدر در بند تن نباش که مال دنیا جز غم و اندوه ارمغانی ندارد. از زندگی خود لذت ببر و تا می توانی شاد باش و بدان که قصد و نیت تو شدنی و عملی است. بدون تردید اقدام کن که آینده ای موفق خواهی داشت.