تنش‌های دریای سرخ کرایه حمل بار را ۳۰ تا ۵۰ درصد گران کرد

عضو هیئت مدیره کانون موسسات حمل‌ونقل ایران گفت: با توجه به مشکلاتی که در دریای سرخ به وجود آمده حدود ۳۰ درصد هزینه و کرایه حمل دریایی افزایش پیدا کرده که این رقم در حوزه از چین به حوزه خلیج فارس و اروپا بیشتر است و در باره حمل کالا‌های ویژه به ۵۰ درصد می‌رسد.

به گزارش ایلنا، مسعود دانشمند درباره اثرگذاری تنش‌های اخیر در دریای سرخ که در پاسخ به حمله رژیم صهیونیستی به غزه صورت می‌گیرد، اظهار داشت: با توجه به مشکلاتی که در دریای سرخ به وجود آمده حدود ۳۰ درصد هزینه و کرایه حمل دریایی افزایش پیدا کرده که این رقم در حوزه از چین به حوزه خلیج فارس و اروپا بیشتر است و در باره حمل کالا‌های ویژه به ۵۰ درصد می‌رسد.

وی ادامه داد: تعداد کشتی‌ها ثابت بوده و در شرایطی که زمان سفر کشتی طولانی می‌شود، بار متراکم خواهد شد و کشتی که قرار بود در مدت زمان دو ماه در رفت و برگشت از بندر شانگ‌های به اروپا بار حمل کند الان این مدت زمان برای این کشتی برای حمل همین کالا در این مسیر به سه ماه رسیده است و یک ماه بار در این کشتی می‌ماند.

عضو هیئت مدیره کانون موسسات حمل‌ونقل ایران افزود: در این شرایط این کشتی باید دماغه امید نیک را طی کند که مسافت آن طولانی‌تر خواهد شد و قاعدتا سخت بیشتری مصرف می‌کند و در این مدت دستمزد بیشتری باید به پرسنل بپردازد. هزینه اجاره کشتی در این مدت زمان هم این مبالغ اضافه می‌شود و در نتیجه کرایه حمل بار افزایش پیدا می‌کند.

دانشمند درباره مسیر جایگزین دریای سرخ که بتوان از آن مسیر افزایش هزینه‌های حمل بار را کنترل کرد، گفت: هیچ مسیر جایگزینی وجود ندارد، در دریای سرخ کانال سوئز به مدیترانه منتهی می‌شود و اگر تردد از دریی سرخ نباشد و نتوانیم از کانال سوئز عبور کنیم که به مدیترانه برسیم، کشتی‌ها ناچار می‌شوند که آفریقا را دور بزنند و هیچ راه حل دیگری وجود ندارد، جز اینکه کشتی‌ها آفریقا را دور بزنند و از جبل‌الطارق به مدیترانه برسند.

وی خاطرنشان کرد: دو سال گذشته هم که کانال سوئز به دلیل انحراف یک کشتی مسدود شده بود باز هم از دماغه امید نیک استقبال نشد و از آنجایی که کانال سوئز سریعا باز شد و مشکل فنی بود آثار آن را کمتر در بازار‌ها دیدیم، اما آثار جنگ حال حاضر در دریای سرخ به این سادگی‌ها قابل پیش‌بینی نیست و نمی‌دانیم این تنش چه زمانی به پایان می‌رسد.

عضو هیئت مدیره کانون موسسات حمل‌ونقل ایران ادامه داد: از آنجایی که صاحبان بار، کالای به فروش رسیده را به خریدار برسانند، این افزایش هزینه را به خریدار تحمیل می‌کنند و در نهایت تردد‌ها از مسیر دماغه امید نیک انجام می‌شود.

دانشمند درباره اثرگذاری این اتفاق بر ایران اظهار داشت: کالا‌های صادراتی مانند محصولات پتروشیمی که سهم حدود ۲۰ میلیارد دلاری در صادرات ایران را دارد و عمدتا مسیر آن‌ها اروپا است، از این موضوع اثرپذیر هستند و البته کالا‌هایی که از چین به ایران می‌رسند کمتر اثر می‌پذیرند، اما آثار غیر مستقیم این است که به دلیل طول مسافت تردد کشتی‌ها افزایش و تعداد کشتی‌های موجود برای حمل بار کاهش یافته است؛ بنابراین کرایه حمل کالا در حوزه خلیج فارس هم از این موضوع اثر می‌پذیرد.

وی تاکید کرد: با تغییر مسیر کشتی‌ها مدت حمل بار در برخی از موارد از ۱۵ روز به ۳۰ روز رسیده و شرکت‌های کشتیرانی هم از این افزایش کرایه حمل سود نمی‌کنند چراکه هزینه‌های کشتیرانی هم افزایش پیدا کرده است.