استفاده از سلول بنیادی یا «دی‌اِن‌اِی» موجود در مو، خون یا بزاق انسان برای تشخیص هویت مظنونان و قربانیان در پرونده‌های جنایی دیرزمانی است که رایج است. اما طی سالیان اخیر استفاده از دی‌ان‌ای مو‌های حیوان نیز برای چنین اهدافی باب شده است، اگرچه هنوز همچون مورد اول عمومیت ندارد.
برخی پزشکان قانونی حدود یک دهه است که از دی‌ان‌ای موی گربه برای حل جرایم استفاده می‌کنند. سلول بنیادی گربه منحصربه‌فرد است، زیرا گربه‌ها دارای تنوع ژنتیکی بالا و میزان جهش ژنتیکی پایین هستند، که یعنی هر گربه‌ای دارای مشخصات دی‌ان‌ای متمایز است که می‌توان آن‌ها را تا والدین گربه رهگیری کرد.
از طریق مقایسه دی‌ان‌ای مو‌های گربه‌ای که در صحنه جرم یافت شده است با یک پایگاه داده‌های سلول‌های بنیادی گربه‌های محلی یا منطقه‌ای یا ملی، پزشکان قانونی می‌توانند صاحب احتمالی گربه را یافته و ارتباط احتمالی وی با جنایت را پیدا کنند.
پلیس بریتانیا اولین بار در قضیه قتل زنی به نام جنت براون از روش تحقیق درباره سلول بنیادی موی گربه برای تشخیص هویت قاتل استفاده کرد. اثر دست خونین یک انسان و موی یک گربه روی پرده نزدیک جسد پیدا شد. پلیس جای دست را با مردی به نام دیوید هیلدر، که دوستِ دختر قربانی بود، تطبیق داد.
اما آن‌ها می‌خواستند مطمئن شوند که موی گربه متعلق به گربه هیلدر به نام تینکر است. به همین دلیل آن‌ها با دکتر جان وتون، متخصص ژنتیک دانشگاه لستر، که روشی برای استخراج و تجزیه و تحلیل دی‌ان‌ای گربه ایجاد کرده بود، تماس گرفتند.
وتون موی یافت‌شده در صحنه جنایت را با دی‌ان‌ای تینکر مقایسه کرد و دریافت که همسان هستند. او همچنین موی گربه را با داده‌های یک بانک اطلاعاتی بیش از ۱۰۰۰ نمونه دی‌ان‌ای گربه در سراسر انگلستان مقایسه کرد و دریافت که نمونه دی‌ان‌ای تینکر بسیار نادر است و تنها سه نظیر در پایگاه داده‌ها دارد.
پلیس بریتانیا با استفاده از اطلاعات بی‌نظیری که این متخصص ژنتیک حیوانات در اختیارشان گذاشته بود توانستند ثابت کنند که هیلدر قاتل براون بوده است. هیلدر بعداً به جرم قتل محاکمه و به حبس ابد محکوم شد.
منبع:العربیه فارسی
