به نظر میرسد ناوگان جتهای جنگنده چین نه تنها از نظر اندازه رشد کردهاست، بلکه مهمتر از آن، توانایی کلی آن نیز افزایش یافتهاست.
به گزارش خبرآنلاین، گزارش جدید پنتاگون به تشریح قدرت نظامی در حال گسترش چین، از جمله رشد ناوگان جتهای جنگنده این کشور، که به نظر میرسد جهش در توانایی را نیز تجربه کردهاند؛ پرداختهاست.
گزارش پنتاگون خاطرنشان میکند که ناوگان جتهای جنگنده چین هم توسعه یافته و هم ظاهراً بهبود یافتهاست. مجموع ناوگان جنگنده چین ۱۰۰ هواپیما افزایش یافته است و به نظر میرسد که هواپیماهای قدیمی را با ۵۰۰ جت توانمندتر در طول یک سال جایگزین کردهاست که یک جهش بزرگ است و همچنان به تولید تعداد بیشتری از جنگندههای نسل چهارم ادامه میدهد.
وزارت دفاع در گزارش خود گفت که "احتمالاً ظرف چند سال آینده اکثریت ارتش چین را نیروهای نسل چهارم تشکیل خواهد داد. "
نمونههایی از هواپیماهای جنگنده نسل چهارم چین عبارتند از Chengdu J-۱۰، Shenyang J-۱۶ و Shenyang J-۱۵.
J-۱۰ یک هواپیمای چندمنظوره تک موتوره چینی است که برای نبرد هوایی ساخته شدهاست، اما قادر به انجام ماموریتهای دیگر است. توسعه این هواپیما توانایی چین در تولید جتهای نسل چهارم را نشان داد و رسانههای چینی آن را به عنوان "ستون فقرات" ارتش توصیف کردند. جدیدترین نوع، J-۱۰C، در سال ۲۰۱۸ وارد خدمت شد.
J-۱۶ دو موتوره در حدود سال ۲۰۱۶ وارد خدمت شد و جهش قابل توجهی را در هوانوردی چین نشان داد، زیرا ارتش شروع به اتکای کمتری بر فناوری روسی کرد و در عوض جتهایی را توسعه داد که همسان یا فراتر از آن باشد. به عنوان یک جنگنده ضربتی چندمنظوره، J-۱۶ قابل مانور است و میتواند تسلیحات بیشتری نسبت به نسل پنجم J-۲۰ حمل کند، از جمله انواع موشکهای هوا به هوا، جزایر موشکهای ضد کشتی و موشکهای کروز.
J-۱۵ یک جت جنگنده مبتنی بر ناو سنگین است که در خدمت چین است که دارای سه ناو هواپیمابر به نامهای لیائونینگ، شن یانگ و فوجیان است. در حالی که J-۱۵ از زمانی که در سال ۲۰۱۴ وارد خدمت شد، تحت ارتقاء قرار گرفته است، گمان میرود چین در حال توسعه یک جنگنده پیشرفتهتر و مبتنی بر نسل بعدی باشد.
چین پیشرفتهای چشمگیر دیگری نیز داشتهاست. در حالی که چین "از لحاظ تاریخی برای تولید موتورهای داخلی با مشکل مواجه بوده است"، گزارش پنتاگون نشان میدهد که آنها پیشرفت چشمگیری در توسعه و تولید داشتهاند.
بخشی از آن شامل تعویض موتورهای روسی در جتهای آن، مانند J-۱۰ و J-۲۰، به موتورهای WS-۱۰ تولید داخلی است.
موتور توربوفن WS-۱۰ برای اولین بار در دهه ۱۹۹۰ ساخته شد، برای چندین دهه در جتهای جنگنده مانند J-۱۱ آزمایش شده است، اما توسعه دهندگان با تولید موتور برای تولید نیروی کافی برای هواپیما مشکل داشتند. WS-۱۰ همچنین به نوسازی و مراقبت مداوم نیاز داشت که ثابت شد بیش از ارزشش دردسرساز است. از آنجایی که WS-۱۰ چندین بار در سالهای اخیر بهبود یافته است، بسیار بالغتر شده است و به چین موتوری میدهد که در داخل کشور ساخته میشود و میتواند آن را در هواپیما نصب کند. J-۱۰C در حین تمرین چند سال پیش با این موتور مشاهده شد.