محلۀ "فیضآباد" به زبان کردی فهیز ئاوا؛ بخشی تاریخی از شهر کرمانشاه است که از سمت شمال به خیابان امیری (کاشیکاری)، از سمت غرب به خیابان مدرس، از سمت شرق به خیابان جلیلی و میدان آقا شیخ هادی جلیلی، و از جنوب به خیابان نواب محدود میشود. قدمت این محله به اواخر دوران زندیه بازمیگردد. بافت سنتی و یک دست فیضآباد باعث شده است که اهالی آن روابط نزدیکتری به هم داشته باشند و زندگی و بازی کودکان چشمگیرتر از محیطهای آپارتمانی امروز باشد؛ البته تخریب و نبود ساماندهی بعضی از معابر آن هم سیمایی آشفته را ایجاد کرده است.