سونگ یون لی محقق کره جنوبی در کتاب تازه منتشر شده «خواهر: کیم یو‌جونگ کره‌شمالی، خطرناک‌ترین زن جهان» به روند به قدرت رسیدن کیم جوان در سیستم کره‌شمالی می‌پردازد و به طرز ماهرانه‌ای عملکرد او را به عنوان جانشین بالفعل برادرش توصیف می‌کند.
به گزارش اقتصادنیوز، برای نگاهی دقیق‌تر به کیم‌یو‌جونگ دیر هم شده است، زیرا به نظر می‌رسد که او موقعیت خوبی دارد تا روزی رهبر اصلی یک کشور مجهز به سلاح هسته‌ای شود.
فرو رفتن عمیق در پویایی اغلب غیرقابل درک خانواده کیم و نخبگان کره‌شمالی می‌تواند برای خواننده غیرمتخصص ترسناک باشد. لی یک استاد مطالعات کره‌ای است و می‌تواند از تخصص خود در سیاست شبه جزیره کره استفاده کند.
اکوایران در ادامه ترجمه این گزارش آورده است: او همچنین همزمان با برادر ناتنی کیم یو جونگ، کیم جونگ نام، در مدرسه بین‌المللی ژنو شرکت کرد. در اولین کتابی که تنها بر روی کیم یو جونگ تمرکز دارد، لی، جزئیات را به دقت مورد بررسی قرار داده است که با یک شجره‌نامه و نمودار شخصیت‌های اصلی همراه است. کتاب او یک روایت بالینی است، اما با یک دیدگاه قوی نیز همراه است: او تحقیر خود را از کیم یو جونگ و تسهیل جنایات بسیار برادرش علیه مردم کشور پنهان نمی‌کند. همانطور که روی جلد کتاب ذکر شده است، لی، او را خطرناک‌ترین زن جهان می‌داند.
لی داستان کیم یو جونگ را با توضیحی درباره «تبار کوه پائکتو»، اصطلاح رسمی تبلیغاتی کره‌شمالی برای سلسله حاکم، که بیش از ۷۰ سال مردم کره‌شمالی را ویران کرده است، آغاز می‌کند.
روایت کره‌شمالی به جزئیات چگونگی استفاده کیم ایل سونگ، پدربزرگ کیم یو جونگ و بنیانگذار این کشور، از بلندترین کوه کره به عنوان منطقه‌ای برای عملیات چریکی برای شکست دادن اربابان استعمار ژاپنی در سال ۱۹۴۵ استفاده کرده است. لی این روایت را «روایتی ساختگی» می‌نامد که به «بنیان ایدئولوژیک» حکومت خانواده کیم کمک کرده است.
درک وسواس رژیم کره‌شمالی نسبت به خانواده کیم به توضیح موقعیت عالی کیم یو جونگ و برادرش نسبت به بقیه نخبگان کمک می‌کند. در فرهنگ کره‌ای، کوه پکتو با اهمیت اسطوره‌ای آغشته است و همانطور که لی توضیح می‌دهد، با قرار دادن منشاء خیالی خاندان کیم در آنجا، این قدرت اسطوره‌ای به آن‌ها نیز کشیده می‌شود.
کیم‌ها به‌عنوان چهره‌های شبه اسطوره‌ای، در راس سلسله مراتب طبقاتی سخت‌گیرانه‌ای که بر اساس تولد نیز تعیین می‌شود، حکمرانی می‌کنند. یک سیستم طبقه‌بندی به نام آهنگ‌بون یا «وضعیت تولد» که کره‌شمالی‌ها را به سه دسته کلی تقسیم می‌کند. همانطور که لی می‌نویسد، آن‌ها «کلاس اصلی، طبقه متوسط متزلزل، و پایین‌ترین طبقه متخاصم (و همچنین بیش از پنجاه کلاس فرعی) هستند.
همانطور که روایت اصلی کیم‌ها باعث می‌شود آن‌ها برای حکومت به دنیا بیایند، اکثر کره‌شمالی‌ها با تولد، جایگاه خود را در سلسله مراتب آهنگ‌بون به دست می‌آورند. لی می‌نویسد: «محل زندگی تحصیلات، شغل و جیره‌غذایی شما را تعیین می‌کند».
طبقه اصلی شامل نخبگان کره‌شمالی و دیگر حامیان رژیم به طور کلی قابل اعتماد است. لی توضیح می‌دهد که کارگران، کشاورزان و صاحبان مشاغل در طبقه متزلزل هستند و تحت نظارت عمومی قرار می‌گیرند. کره‌ای‌هایی که از ژاپن به کشورشان بازگردانده شده‌اند، کسانی که از کره‌شمالی فرار می‌کنند و مذهبی‌ها به طبقه متخاصم تنزل داده می‌شوند.
اما لی سه راز تاریک را که خانواده کیم از ترس اینکه افشای آن‌ها ممکن است رژیم را سرنگون کند، از مردم کره شمالی پنهان نگه می‌دارد، روشن می‌کند. اولین مورد این است که مادر کیم یو جونگ و کیم جونگ اون، کو یونگ هوی، در ژاپن به دنیا آمد. دوم اینکه، یکی از خاله‌های آن‌ها در سال ۱۹۹۸ به ایالات‌متحده فرار کرد؛ و در نهایت، والدین کیم ایل سونگ مسیحی بودند و مادرش یک شماس بود.
هیچ یک از این اطلاعات جزئی خانوادگی در یک کشور عادی قابل توجه نخواهد بود. اما در جامعه‌ای که وجود هر یک از این بستگان وضعیت هر شهروند کره‌شمالی دیگری را برای طبقه متخاصم و شاید برای کار سخت یا اردوگاه کار اجباری مشخص می‌کند مهم است.
کیم جونگ اون و کیم یو جونگ از این سرنوشت فرار کردند و در صدر سلسله مراتب باقی ماندند. در سراسر کتاب، لی توضیح می‌دهد که کیم یو جونگ در جلسات مهمانی برادرش بسیار بیشتر از یک چهره بوده است. او می‌نویسد که کیم جونگ اون ممکن است «چهره اصلی ملت» باشد، اما خواهرش «رئیس سانسور» و «اجرا کننده» است. لی نقش شوم او را به عنوان رئیس دپارتمان قدرتمند تبلیغات و تحریک، که تمام رسانه‌های کره‌شمالی را کنترل و هدایت می‌کند، توصیف می‌کند.
لی همچنین تأکید می‌کند که در زمان کیم یو جونگ، تبلیغات کره‌شمالی «تشویق‌های پست و نژادپرستانه» را نسبت به باراک اوباما، رئیس جمهور وقت آمریکا انجام داد. او گفت که اوباما یک «میمون سیاه شرور» و «یک دورگه با خون نامشخص» است، که دوباره نشان‌دهنده وسواس خانواده کیم به اصل و نسب است. به گفته رسانه‌های کره‌شمالی، پارک گئون هی، رئیس جمهور سابق کره‌جنوبی، یک «فاحشه پیر کثیف» بود.
لی، از دیدار فوریه ۲۰۱۸ کیم یو‌جونگ از پیونگ چانگ، کره‌جنوبی، برای بازی‌های المپیک زمستانی استفاده می‌کند تا قدرت واقعی خود را در رژیم برجسته کند. لی توضیح می‌دهد که رتبه‌ها و عناوین رسمی در کره شمالی اهمیت چندانی ندارد، جایی که «زندگی اعضای کابینه و ژنرال‌های چهار ستاره اغلب به هوس یک صاحب قدرت واقعی با درجه پایین‌تر وابسته است».
لی استدلال می‌کند که استقبال از او در کره‌جنوبی تا حد زیادی مثبت بود و رسانه‌های محلی در مورد ظاهر و نحوه رفتار او سر و صدا کردند؛ یک فریبکاری موفق. حتی نیویورک تایمز نیز با جذابیت‌های کیم یو جونگ کور شده بود و «پیام‌های آشتی» فرضی او را با «پیام قدیمی» تقابل ارائه شده توسط بالاترین رتبه مهمان از ایالات متحده، معاون رئیس‌جمهور وقت، مایک پنس، مقایسه می‌کرد.
پس از المپیک، کیم یو جونگ برادرش را در اجلاس‌های متعدد با رهبران کره جنوبی، چین و ایالات متحده همراهی کرد. اما این تعاملات پیشرفت دیپلماتیکی ایجاد نکرد و کیم یو جونگ به کتاب بازی قدیمی حمله لفظی به کره‌جنوبی بازگشت.
لی تاکید می‌کند که در ژوئن ۲۰۲۰، کیم جونگ اون به طور غیررسمی خواهرش را به معاونت عملی رهبر ارتقا داد، به طوری که به گفته لی، «کلمات او سخنان برادرش بود که فقط خود برادرش می‌توانست وتو کند.»
در مارس ۲۰۲۰، کیم یو جونگ اولین بیانیه عمومی را به نام خود بیان کرد و انتقاد مون‌جائه‌این، رئیس‌جمهور کره‌جنوبی از تمرینات نظامی کره‌شمالی را رد کرد و آن را «کاملا احمقانه» و کار یک «بچه سه ساله» خواند.
او سه ماه بعد شدت عمل بیشتری به خرج داد و با بیان اینکه از قدرت مجاز برادرش استفاده می‌کند، دستور تخریب ساختمان‌های ارتباطی شمال-جنوب در شمال مرز را صادر کرد.
لی توضیح می‌دهد که ساختمان‌ها با بودجه بیش از ۱۵ میلیون دلاری کره‌جنوبی نگهداری می‌شدند. در همان ماه، او همچنین از کره‌جنوبی خواست که شهروندانش را از ارسال اعلامیه‌های تبلیغاتی به آن سوی مرزها، یکی از معدود روزنه‌ها در مقابل کنترل تمامیت‌خواهانه کره شمالی بر آنچه شهروندانش مجاز به دانستن آن هستند و شکاف احتمالی در روایت رژیم، متوقف کند.
لی می‌نویسد، مون که مشتاق آرام کردن روابط بود، خواسته‌های کیم یو‌جونگ را پذیرفت و عملاً به او اجازه داد تا «سانسور سرکوب‌کننده ملتش» را در سراسر شبه جزیره کره گسترش دهد.
کیم یو جونگ اخیراً مشغول بی اعتنایی به ایالات‌متحده بوده است که حاکی از گسترش نقش او در این رژیم است. او قاطعانه به بیانیه واشنگتن توسط یون و جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات‌متحده در آوریل برای تقویت تعهدات هسته‌ای ایالات‌متحده در قبال کره‌جنوبی پاسخ داد.
کیم یو جونگ، یون را «احمق» و بایدن را پیرمرد خواند. در ماه ژوئیه، او تهدید کرد که اگر ایالات‌متحده به پرواز‌های شناسایی نزدیک کره‌شمالی ادامه دهد، عواقب «تکان دهنده» خواهد داشت. در اواخر همان ماه، او پیشنهاد‌های جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی ایالات متحده برای گفتگو را رد کرد و به واشنگتن هشدار داد که از اقدامات «احمقانه» خودداری کند.
لی کتاب را با توضیح اینکه کیم یو جونگ در موقعیت مناسبی برای اعمال قدرت برای چندین دهه، چه به عنوان معاون کیم جونگ اون یا جانشین کیم جونگ‌اون، به پایان می‌رساند. با توجه به ماهیت مبهم و مخفیانه سیستم کره‌شمالی، این کتاب هیچ جزئیاتی در مورد مانور‌های دقیق برای قدرت، نشانه‌های احتمالی درگیری بین کیم یو جونگ و برادرش، یا نوع سیاست خارجی که او ممکن است دنبال کند، ارائه نمی‌کند.
او دختر یازده ساله‌اش را ترفیع داده و اجازه داده او را در آزمایش پرتاب موشک بالستیک قاره‌پیما و سایر بازدید‌های نظامی همراهی کند. این می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که او قصد دارد کشور را به یکی از فرزندانش واگذار کند، همان کاری که پدر و پدربزرگش انجام دادند.
کیم یو جونگ ممکن است بر اساس عضویتش در خاندان کیم احساس امنیت کند. اما موضوع کلی کتاب لی یک داستان هشداردهنده ارائه می‌کند: تنها کسی که در کره شمالی واقعاً امن است رهبر است. بالاخره موقعیت کیم جونگ نام در خانواده مانع از کشته شدنش توسط کیم جونگ اون با وی‌ایکس در فرودگاهی در مالزی نشد. اگر کیم جونگ اون کشور را به دخترش بسپارد، حتی تبار خونی و افتخاری کیم یو جونگ نیز ممکن است او را نجات ندهد.
