کشف مجموعه‌ای از نقاشی‌ها در زیرزمین دادگاه ایالتی ورشو در لهستان، مورخان را همزمان هیجان‌زده و سردرگم کرده است. این نقاشی‌ها که در جریان یک فعالیت بازسازی کشف شدند، صحنه‌هایی شاد و دلپذیر و گاهی عجیب و غریب را به تصویر کشیده‌اند.
به گزارش فرادید، در یکی از این نقاشی‌ها که روی دیوار‌ها ترسیم شده‌اند، یک مرد سبیلوی چینی را در حال کشیدن یک کالسکۀ چینی می‌بینیم، در حالی که آنطرف‌تر یک زن با چتر آفتابی در حال قدم زدن کنار رودخانه است.
نقاشی دیگر، یک مرد عضلانی و نیمه‌عریان را نشان می‌دهد که مشغول بازی کردن با یک سگ است، در حالیکه یک دختر جوان مشغول تماشای آن‌هاست. نقاشی‌های دیگر نیز صحنه‌هایی از گل‌ها و پرندگان رنگارنگ را نشان می‌دهند.
این کشف اظهارنظر‌ها و حدس‌های زیادی را به دنبال داشته که بیشتر آن‌ها مربوط به زمان کشیده شدن نقاشی‌ها هستند. اغلب کارشناسان معتقدند که این آثار مربوط به دورۀ جنگ جهانی و قبل از آن هستند.
بنای دادگاه توسط معمار برجسته‌ای به نام بودان پنیفسکی طراحی شده که تعداد قابل توجهی از بنا‌های ماندگار و شاخص ورشو را در کارنامۀ طراحی خود داشته است. ساخت این بنا در سال ۱۹۳۵ آغاز شد و در سال ۱۹۳۹ به پایان رسید. در همان سال استفاده از این بنا به عنوان مرکز قضایی ورشو شد.
در زمان اشغال لهستان توسط نازی‌ها این ساختمان به یک بیمارستان تبدیل شده بود که یک درب آن رو به خیابان محل سکونت یهودی‌ها قرار داشت؛ بنابراین این ساختمان نقطۀ پیوندی بین یهودی‌های ساکن ورشو و سایر ساکنان شهر بود.
طبق گفته‌های مورخان، علیرغم نظارت سختگیرانۀ نازی‌ها احتمالا صد‌ها یهودی از طریق این ساختمان، از گِتوی ورشو (محل زندگی یهودی‌ها) به سمت محله‌های دیگر گریختند. از جملۀ این افراد کودکانی بودند که توسط ایرنا سندلر نجات داده شدند.
همین تاریخ پر و فراز و نشیب است که باعث می‌شود منشأ نقاشی‌ها محل تردید و بحث باشد. بعضی‌ها نقاشی‌ها را مربوط به دورۀ قبل از جنگ و بخشی از دکوراسیون یک کافه در زیرزمین ساختمان می‌دانند و بعضی دیگر فکر می‌کنند این نقاشی‌ها برای خوشحال کردن کودکانی که در زیر زمین نگه‌داری می‌شدند کشیده شده‌اند.
عده‌ای هم معتقدند نقاشی‌ها کارکرد جهت‌یابی داشته‌اند و برای راهنمایی کودکان یهودی برای عبور از زیرزمین و رفتن به سمت محلۀ لهستانی‌ها کشیده شده بودند. اما این نظر هم وجود دارد که اصلا این آثار کار سربازان آلمانی است که در زمان‌های فراغتشان روی دیوار‌های محل استقرارشان نقاشی می‌کشیدند.
واقعیت هر چه که باشد، باید گفت این نقاشی‌ها راز دیگری به راز‌ها و معما‌های حل نشدۀ دوران جنگ جهانی اضافه کرده‌اند.
