قوانینی که سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال برای کنترل رقم قرارداد فوتبالیست‌ها می‌گذارند نه تنها قابلیت اجرا و نظارت را ندارد بلکه باعث به وجود آمدن انواع قرارداد‌های زیرمیزی می‌شود.
سالهاست این دو نهاد فوتبالی که عملا قدرت کنترل وضعیت این رشته پرطرفدار را ندارند و دنباله روی سیاست‌های باشگاه‌ها هستند، قوانینی را برای بهتر شدن فوتبال و باشگاه‌ها وضع می‌کنند، اما این قوانین نتوانسته مشکلی را از کوه مشکلات این رشته حل کند.
برای فصل بیست و سوم لیگ برتر سازمان لیگ برتر سقف بودجه تعیین کرد و تیم‌ها را موظف کرد که در جذب بازیکنان و میزان قرارداد‌هایی که با آن‌ها منعقد می‌کنند، سقف ۳۲۵ میلیارد تومان را رعایت و از آن عدول نکنند.
۱۶ تیم حاضر در لیگ برتر هم که به خوبی می‌توانند سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال را دور بزنند (البته برخی تیم‌ها بودجه سالانه شان به این رقم نمی‌رسد) خیلی سریع فهرست هزینه‌های خود را اعلام کردند و سازمان لیگ هم با افتخار آن را روی خروجی سایت خود قرار داد تا تاثیرگذاری اش را نشان دهد!
آن‌هایی که در فوتبال تردد دارند به خوبی می‌دانند که تیم‌های مدعی قهرمانی نه تنها این سقف را رعایت نکرده اند بلکه میلیارد‌ها تومان هم از آن عبور کرده اند. اما سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال از آنجایی که اهرمی برای برخورد با تیم‌ها ندارند خودشان را سرگرم مسائل دیگر کرده اند.
این در حالی است که به نقل از یکی از کارمندان سازمان لیگ فوتبال عنوان شده در لیگ بیست و سوم تیمی حضور خواهد داشت که برای انعقاد قرارداد با بازیکنانش حدود ۱۰۰۰ میلیارد تومان هزینه کرده است.
این تیم که خود را یکی از مدعیان اصلی قهرمانی لیگ بیست و سوم می‌داند البته سقف را قبول نداشت و به همین خاطر برای سازمان لیگ «تره» هم خورد نکرد و کار خودش را پیش برد تا نشان دهد سقفی که مسئولان برای تیم‌ها در نظر گرفته اند کاذب بود و هر تیمی هر رقمی در توان داشته برای جذب بازیکنان هزینه کرده است.
