معصومه ابتکار در روزنامه اعتماد نوشت: اکثریت جامعه ایرانی فقط می‌خواهند زندگی کنند و از آنچه نظام هستی برای انسان ودیعه داده بهره‌مند شوند؛ نه وادادگی به غرب را می‌پسندند و نه تسلیم به شرق را، نه به دنبال بی‌قانونی و هرج و مرج هستند، نه خواهان سخت‌گیری‌های اجتماعی و سیاسی افراطیون، نه به دنبال این جریان یا آن جریان. مردم ثبات می‌خواهند؛ ثبات اقتصادی که هرروز درگیر چرخش سیاسی و رشد تورم ناشی از آن است، ثبات در سیاست‌ها که هر روز درگیر بخشنامه‌ای جدید و چرخش مجدد مناسبات است.
مردم از دروغ و ناراستی در نردبان کج قدرت بیزارند؛ از وعده‌های ناممکن، از بازی قدرتمندان با روح و روان‌شان، از اینکه به شعورشان توهین شود، از تحقیر کردن و تحقیر شدن، از رنجاندن و رنجیده شدن. مردم خسته‌اند از اصل دانستن حجاب و فرع شمردن تورم و گرانی که کمر آن‌ها را شکسته است؛ مردم بیزار از دیده نشدن آثار شوم سال‌ها تحریم بر پیکره و روح جامعه و بی‌تفاوتی در برابر مهاجرت نخبگان و ورود جمعیت‌های کثیر غیر ایرانی به شهر‌های وطن هستند، مردم از شنیده نشدن انتقاد و اعتراض و از سرگردانی نسل جوان بیزارند.
مردم احترام می‌خواهند؛ آن‌ها خسته‌اند از دخالت روزافزون در زندگی شخصی و اعتقادات‌شان که عرصه را تنگ‌تر می‌کند، از سخت‌گیری در مسیر انتخاب و تزیینی دیده شدن رای‌شان، از حذف سلایق مد نظرشان، از جنگ روانی اصحاب قدرت علیه سلیقه فطری و خرد جمعی ملت.
مردم دنبال رسانه‌های خارجی نیستند، ولی ناراستی‌ها و عقب‌ماندگی‌های رسانه ملی هرکسی را که دنبال خبر و خلاقیت است، سردرگم به زاویه دیگری سوق می‌دهد. مردم در ورود به عرصه انتخاب و مشارکت سیاسی که بزرگ‌ترین دستاورد انقلاب اسلامی برای کشور بوده تردید جدی پیدا کرده‌اند، چون ناراستی زیادی طی سالیان دیده‌اند. آن‌ها دیده‌اند که هرگاه برای تغییر و بهبود اوضاع رای دادند و شرایط تغییر کرد، عوامل قدرتمندی وارد کار شدند تا شادکامی آن تغییر را به تلخی بدل کنند تا آنجا که از رای و نظر و سلیقه خود احساس پشیمانی کنند.
مردم تغییر به دست ایرانی و برای ایرانی را می‌خواهند برای بهبود یا همان اصلاح که می‌گویند اسمش را نباید برد. مردم تا تغییر این روند‌ها و اصلاح اساسی نظامات حکمرانی را نبینند رغبتی به مشارکت نخواهند داشت. تغییراتِ نمایشی سرگرم‌کننده دیگر راه به جایی نخواهد برد. تا فرصت باقی است برای تحکیم مردم‌سالاری، برای تحکیم انسجام ملی، برای تقویت جایگاه ایران عزیز که وعده آن را داده‌اند اقدام کنند... اگر نه، شعار و شعار و شعار راه به جایی نخواهد برد که مردم آگاه‌تر از این‌ها هستند. مردم به مسوولان اعتماد می‌کنند؛ اگر خدا را ببینند، دروغ نگویند و توان انجام وظیفه داشته باشند... و مردم این‌ها را می‌فهمند.
