این فصل مسابقات لیگ برتر برای استقلالی‌ها فراز و نشیب زیادی داشت. ساپینتو و شاگردانش شروع خوبی نداشتند، اما رفته رفته روی دور برد افتادند و به مدعی اول قهرمانی تبدیل شدند منتها به یکباره در هفته بیست و هفتم و دیدار با پرسپولیس ترمز این تیم کشیده شد.
بعد از ناکامی آبی‌ها و عقب ماندنشان از کورس قهرمانی، هواداران و پیشکسوتان این باشگاه با انتقاد از عملکرد ساپینتو، نتیجه نگرفتن در پنج بازی مهم مقابل تراکتور (رفت)، سپاهان (رفت و برگشت) و پرسپولیس (برگشت) را علت اصلی این ناکامی عنوان کردند.
این در حالی است که بررسی فرمول رسیدن به قهرمانی نشان می‌دهد علت دور افتادن استقلال از کورس، صرفا شکست در بازی‌های شش امتیازی مقابل سایر مدعیان نبوده بلکه عدم کسب تمام امتیازات در مصاف با تیم‌های میانی و انتهای جدول، اجازه دبل لیگ برتر را از آبی‌ها گرفته است.
تساوی با تیم‌هایی مانند نفت مسجدسلیمان - که سقوطش به لیگ یک قطعی شده – و یا صنعت نفت آبادان – که کاندیدای سقوط است – و همچنین نساجی و پیکان که در نیمه پایین جدول قرار دارند در مجموع ۸ امتیاز از استقلالی‌ها گرفت. این تیم با وجود از دست دادن ۱۲ امتیاز مقابل تیم‌های مدعی، اگر می‌توانست در مصاف با پایین جدولی‌ها پیروز شود، در حال حاضر صدرنشین مسابقات بود.
البته آبی‌های تهرانی قبلا هم چنین موردی را تجربه کردند، اما ظاهرا از آن درس نگرفتند.
فصل پانزدهم لیگ برتر تیم استقلالِ پرویز مظلومی در حالی با اختلاف ۵ امتیاز نسبت به استقلال خوزستان و پرسپولیس در رده سوم جدول قرار گرفت که در مصاف با راه آهن، ملوان و استقلال اهواز که سه تیم انتهای جدول آن فصل را تشکیل دادند، سه تساوی داشت و اگر آن ۶ امتیاز را از دست نمی‌داد – با وجود شکست ۴ بر ۲ در دربی برگشت هم قهرمان لیگ پانزدهم می‌شد.
منبع: فوتبالی
