دکتر «کاترین دائو»، دانشیار پزشکی در بخش بیماری‌های روماتیسمی در دانشگاه تکزاس، گفت: «ضایعات پوستی ممکن است در هر زمانی رخ دهد. اگر آن‌ها با یک بیماری خودایمنی همراه باشند، زمانی که بیماری فعال باشد ظاهر می‌شوند. هنگامی که بیماری‌های خودایمنی درمان می‌شوند، ضایعات پوستی معمولاً بهبود می‌یابند.»
دائو در ادامه افزود: «اگر ضایعات پوستی دردناک است یا اگر با علائم دیگری مانند تب، کاهش وزن، اسهال یا تورم مفاصل همراه باشد، باید به پزشک مراجعه کنید.»
وی گفت: «مهم است از خاراندن ضایعات پوستی که ممکن است بدتر شود یا باعث عفونت شود، اجتناب شود. همچنین افراد از خود در برابر نور خورشید محافظت کنند و به طور منظم پوست خود را چک کنند.»
محققان، برخی از مشکلات پوستی رایج را که به گفته آن‌ها می‌تواند یک بیماری روماتیسمی جدی را پیش بینی کند، برجسته کردند.
حساسیت به نور می‌تواند یکی از علائم اولیه لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) یا درماتومیوزیت باشد، بیماری نادری که می‌تواند باعث ضعف عضلانی و بثورات پوستی شود. محققان گفتند که قرار گرفتن در معرض مستقیم خورشید یا اشعه ماورا بنفش می‌تواند به پوست آسیب برساند.
قرمزی و خارش روی پوست سر، قفسه سینه، گردن، پلک‌ها، دست‌ها، بازو‌ها و سایر نواحی که در معرض نور خورشید قرار دارند با درماتومیوزیت ظاهر می‌شود. بیماران همچنین ممکن است پلاک‌های ضخیم و قرمز روی بند انگشتان داشته باشند.
پوست قرمز، برجسته، پوسته پوسته، نقره‌ای و خارش دار می‌تواند نشانه پسوریازیس باشد. ضایعات اغلب روی پوست سر، آرنج و زانو هستند، اما می‌توانند روی صورت، زیر بغل، پشت، ناف، کشاله ران و باسن ظاهر شوند. خاراندن می‌تواند ضایعات بیشتری ایجاد کند. قرار گرفتن در معرض نور خورشید می‌تواند به کاهش ضایعات در مبتلایان به پسوریازیس کمک کند.
