باستان‌شناسان مجارستانی در جریان کاوش‌هایی که سال گذشته در شهر یاسبرنی در مرکز این کشور انجام دادند، مقبرۀ یک پزشک رومی را کشف کردند که همراه با ابزار‌های جراحی‌اش به خاک سپرده شده بود.
به گزارش فرادید، پیش از انجام حفاری‌ها، این سایت باستانی با استفاده از فناوری مغناطیس‌سنج (magnetometer) مورد بررسی قرار گرفته بود و معلوم شده بود که یک گورستان مربوط به دورۀ اقوام آوار (Avars) با چندین ردیف گور در آنجا وجود دارد.
(تعدادی از ابزار‌های کشف شده از جمله انبر‌های کوچک و بزرگ)
در جریان کاوش، در یکی از این گور‌ها که قدمت آن به قرن اول میلادی می‌رسید و عمق نسبتا کمی هم داشت، بقایایی از یک مرد حدودا ۵۰ تا ۶۰ ساله کشف شد که همراه با ابزار‌هایی فلزی به خاک سپرده شده بود.
باستان‌شناسان خیلی سریع این ابزار‌ها را شناسایی کردند؛ آن‌ها وسایل مخصوص پزشکی و جراحی در دورۀ امپراطوری روم بودند. ابزار‌ها در دو صندوقچۀ چوبی قرار داشته‌اند و در کنار پا‌های مرد دفن شده بودند.
(موزۀ شهر یاسبرنی بقایای مرد را به همان صورتی که در مقبره قرار داده شده بودند به نمایش گذاشته است)
این ابزار‌ها شامل انبر‌های بزرگ و کوچک، سوزن‌های بزرگ و نیز چاقوی جراحی می‌شوند؛ چاقویی از جنس آلیاژ مس با تزئینات نقره‌ای و همینطور تیغه‌های ذخیرۀ قابل جایگزینی از جنس فولاد.
یک سنگ آسیاب بسیار کوچک نیز در داخل گور و در کنار زانوی مرد قرار گرفته بود؛ آثار فرسودگی روی این ابزار نشان می‌دهد که به مدت طولانی و احتمالا برای ترکیب کردن دارو‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است.
(چاقوی جراحی با تیغۀ فولادی قابل تعویض)
مجموعۀ کاملی از ابزار‌های پزشکی مثل این حتی در خود قلمرو امپراطوری روم هم یک یافتۀ نادر محسوب می‌شود و بنابراین کشف آن در خارج از آن قلمرو را باید یک یافتۀ استثنایی به حساب آورد. در قرن اول میلادی که این ابزار‌ها به خاک سپرده شده بودند، این منطقه هنوز محل کشمکش بود و به طور کامل به بخشی از امپراطوری روم تبدیل نشده بود.
(نمونه‌های دیگری از ابزار‌های جراحی یافت شده در گور)
بر روی اسکلت مرد هیچ اثر قابل مشاهده‌ای از زخم یا بیماری وجود ندارد. به علاوه معلوم نیست که آیا این مرد یک پزشک بومی بوده که به خاطر ثروت فراوان امکان دسترسی به چنین ابزار‌های ارزشمند رومی‌ای را داشته است و یا اصلا یک پزشک رومی بوده که همراه با لژیون‌های ارتش روم به این منطقه آمده است.
قرار است در آینده نمونه‌هایی از این اسکلت مورد تحلیل ایزوتوپ پایدار و همچنین تحلیل دی‌ان‌ای قرار گیرند تا شرایط سلامت و نیز قومیت این پزشک عهد باستان مشخص شوند.
