دکتر قاسمی در گفتگو با رادیو سلامت با بیان این‌که شوره سر واژه کلی است که به کار می‌بریم و علت‌های زیادی در بروز و تشدید آن دخیل است، افزود: شوره سر، حاصل رشد نوعی میکروب طبیعی پوست به اسم مالاسزیاست که روی پوست سر رشد و مواد اسیدی تولید می‌کند که باعث ایجاد قرمزی در پوست می‌شود.
چون این میکروب، چربی‌دوست است و پوست سر نیز خیلی چرب است از این بیماری به اسم درماتیت سبورئیک یاد می‌شود. این بیماری بیشتر پوست سر، ابرو‌ها و داخل گوش را درگیر می‌کند و بیشتر در سن بلوغ خودش را نشان می‌دهد.
این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران افزود: شوره سر غیر از شوره چرب، شوره خشک نیز دارد که این‌ها می‌تواند در بیماری‌هایی که پوست سر را خشک می‌کند همچون کم‌کاری تیروئید و تعریق، بیشتر شود یا خانم‌هایی که حالت رنگی شدید و پوسته پوسته روی سرشان ایجاد می‌شود که آن هم شوره خشک است.
وی بیان کرد: بسته به نوع حساسیت‌های افراد، ما شاهد شوره سر هستیم. آلرژی و حساسیت می‌تواند ارثی باشد و در نتیجه شوره سر هم می‌تواند ارثی باشد، اما شوره سر از نوع چرب، معمولا پایه ژنتیکی ندارد و، چون میکروب طبیعی است، نمی‌توانیم آن را ریشه‌کن کنیم. از این رو در شوره‌های چرب، هدف ما کنترل و درمان آن است که راه‌های درمان شوره سر را پزشک متخصص تشخیص می‌دهد و فرد حتما باید به پزشک مراجعه کند.
دکتر قاسمی تصریح کرد: در نوع شوره چرب ممکن است چربی ناحیه‌های مختلف سر متفاوت باشد و در نتیجه شدت شوره هم متفاوت است. کسی که جلوی سرش را دستکاری می‌کند، تحریک چربی‌هایش بیشتر می‌شود. این متخصص پوست و مو در پایان تصریح کرد: درماتیت سبورئیک چرب، پوست و داخل ابرو، خط خنده، شیار کنار بینی، و... را درگیر می‌کند و این موارد همه یک نوع از شوره چرب هستند که درمان آن‌ها یکی است، اما محل شوره متفاوتی دارند.
منبع: روزنامه جام جم
