قوانین زیادی در مورد اینکه چه کسی می‌تواند خلبان باشد وجود دارد. در حالی که قوانین قدیمی در مورد قد، بینایی کامل و حتی هنجار‌های اجتماعی در مورد جنسیت دیگر وجود ندارد، هنوز محدودیت‌هایی در مورد اینکه چه کسی می‌تواند خلبان باشد وجود دارد. یکی از محدودیت‌های موجود مربوط به سن است که در عمده کشور‌ها از ۱۸ سالگی آغاز می‌شود و تا ۶۵ سالگی ادامه دارد.
به گزارش روزیاتو، خلبان شدن مانند گرفتن گواهینامه رانندگی است به این معنی که در آغاز و برای شروع باید سن خاصی داشته باشید. اما کشور‌های زیادی محدودیت حداکثر سنی که خلبان می‌تواند داشته باشد را از میان برداشته‌اند.
مهم‌ترین چیزی که باید بدانید این است که اگر همیشه آرزوی داشتن گواهینامه خلبانی را داشته‌اید، اما نگران این هستید که دیگر خیلی پیر شده‌اید، به خاطر داشته باشید که هرگز برای پرواز در آسمان دیر نیست.
برای دریافت گواهینامه خلبانی، می‌توان گفت محدودیت سنی نسبتا نامحدود است. برای دریافت گواهینامه خلبانی تجاری در بسیاری از کشور‌ها باید حداقل ۱۸ سال سن داشته باشید. در حالی که حداکثر سن برای گرفتن گواهینامه خلبانی وجود ندارد. با این همه مقررات متفاوتی برای پرواز هواپیما‌های تجاری وجود دارد.
همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، قوانین مربوط به پرواز با یک هواپیمای تجاری بسیار سختگیرانهتر از این است که صرفا گواهینامه داشته باشید و یک هواپیمای شخصی را به هوا ببرید. برای دریافت گواهینامه خلبانی حمل و نقل هوایی در بسیاری از کشور‌ها باید ۲۳ سال داشته باشید.
سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی، شاخه‌ای از سازمان ملل که بر پرواز‌های بین‌المللی نظارت می‌کند، محدودیت استاندارد ۶۵ سال را برای سن بازنشستگی خلبانان تعیین کرده است.
کانادا، نیوزلند و استرالیا محدودیت سنی برای خلبانان را برداشته‌اند و ژاپن سن بازنشستگی اجباری خلبان‌ها را به ۶۸ سال افزایش داده است. ایالات متحده و اکثر کشور‌های اروپایی محدودیت سنی ۶۰ سال را حفظ کرده‌اند.
با این حال در ایالات متحده حداکثر سنی وجود ندارد که اداره هوانوردی فدرال (FAA) گواهینامه خلبانی شما را لغو کند. بسیاری از خلبانانی که با هواپیمای شخصی خود پرواز می‌کنند در صورت اعتماد کافی به خود، تا دهه ۷۰ و ۸۰ سالگی پرواز می‌کنند.
سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری (ICAO) همچنین مقرراتی را برای خلبانان بین ۶۰ تا ۶۵ سال که هنوز می‌خواهند به صورت تجاری پرواز کنند، تعیین کرده است. این خلبانان باید هر شش ماه یک بار گواهی پزشکی خود را تمدید کنند، در حالی که خلبانان جوان تنها باید سالی یک بار به معاینه پزشکی اجباری می‌روند. همچنین خلبانان بالای ۶۰ سال باید همیشه با کمک خلبانی که کم‌سن‌تر از خودش است پرواز کنند.
چند دلیل وجود دارد که خطوط هوایی تجاری حداکثر سن را برای خلبانان خود در نظر گرفته‌اند که بیشتر آن‌ها به ایمنی مربوط می‌شوند. با افزایش سن، افراد بیشتر مستعد مشکلات جسمی مانند خستگی، کاهش بینایی و فشار خون بالا هستند که بر توانایی آن‌ها برای پرواز تأثیر می‌گذارد.
علاوه بر زوال جسمانی، افراد با افزایش سن مقداری از قدرت ذهنی خود را از دست می‌دهند. این شامل عوامل مهمی مانند زمان واکنش، هماهنگی حرکتی ظریف، حافظه و ... است. در حالی که افت شناختی معمولا در ۶۵ سالگی آنقدر شدید نیست که بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد، می‌تواند در نحوه واکنش خلبان در مواقع اضطراری موثر باشد.
دلیل سختگیرانهتر بودن قوانین خطوط هوایی تجاری در این زمینه این است که ریسک‌ها بسیار بیشتر است. اگر خلبان مسن‌تر هنگام پرواز با هواپیمای شخصی سقوط کند، ضایعه غم‌انگیزی است، اما سقوط یک خلبان مسن‌تر با یک هواپیمای تجاری به دلیل کُند بودن در نشان دادن عکس العمل در مواقع اضطراری به طور بالقوه جان صد‌ها نفر را به خطر می‌اندازد.
با این حال، از آنجایی که فناوری همواره در حال آسان‌تر کردن پرواز برای خلبانان مسن‌تر است و پیشرفت‌های پزشکی روند پیری را آرام‌تر می‌سازند، این قوانین ممکن است در آینده تغییر کنند.
