طهران آن روز‌ها به چهار محله مهم چال میدان، عودلاجان (اودلاجان)، سنگلج و بازار محدود می‌شد که در این میان، قدمت چال میدان از بقیه بیشتر بود.
به گزارش کجارو، سایر محلات قدیمی تهران، چون ارگ، دولت، یافت‌آباد، صابون‌پزخانه، تجریش، هفت‌چنار، لاله‌زار، فرحزاد و... در عهد ناصری ساخته شدند.
منبع عکس: تابناک
چال میدان و چال حصار از محلات جنوب شهر تهران بود که در زمان شاه طهماسب یکم، پادشاه صفوی، برای ساخت حصار و باروی اطراف شهر مورد خاک‌برداری قرار گرفتند. از آنجایی که در اثر خاک‌برداری چاله‌های عمیقی در این مناطق ایجاد شد، پیشوند چال را بر نام آن‌ها گذاشته و در نهایت به محلی برای تخلیه زباله‌های شهر تبدیل شدند. چاله میدان هم‌جوار بازار چهل‌تن و امامزاده سید اسماعیل و میدان مال فروش‌ها، میدان امین السلطان، گمرک، خانی آباد، دروازه غار و پاقاپوق (میدان اعدام) است.
منبع عکس: سایت عکاسی
محله عودلاجان (اودلاجان) یکی از مناطق اعیان‌نشین عصر قاجار به حساب می‌آمد که از نقطه نظر تاریخی نیز بسیار حائز اهمیت است. محله‌ای که نام آن با پیروان ادیان مختلف به‌خصوص کلیمیان پیوند خورده و بافت تاریخی‌اش، بخشی از هویت تهران قدیم محسوب می‌شود. نام عودلاجان به‌معنای «محل تقسیم آب» بر آن نهاده شده و ظاهرا تامین آب بخشی از مناطق تهران از آنجا صورت می‌گرفت. این محله قدیمی و تاریخی، به خیابان‌های ناصرخسرو، ری، امیرکبیر و ۱۵ خرداد (بوذرجمهری) محدود می‌شود.
منبع عکس: فرادید
محله سنگلج از دیگر مناطق معتبر و پرجمعیت تهران قدیم بود و به‌خصوص از نقطه نظر سیاسی اهمیت بسیاری داشت. محدوده‌ای در مرکز شهر که هنوز هم جایگاه ویژه‌ای دارد؛ ولی امروزه معمولا آن را با نام «پارک شهر» می‌شناسند که یکی از قدیمی‌ترین بوستان‌های تهران در آن محله است. محله سنگلج از چهار طرف به خیابان‌های امام خمینی (سپه) مولوی، خیام و وحدت اسلامی منتهی می‌شود.
منبع عکس: باشگاه خبرنگاران جوان
محله بازار از دیگر مناطق قدیمی مرکز شهر تهران و از جمله عناصر تاریخی به جامانده از تهران قدیم است. محله‌ای که از عصر صفوی بنا‌های آن شکل گرفت و، چون دیگر بازار‌های قدیمی و سنتی ایران، با پیوند تاریخ و تجارت، روایتگر قصه‌های شنیدنی فراوانی است. بازار تهران به خیابان‌های مولوی، ۱۵ خرداد، خیام و مصطفی خمینی (سیروس) محدود می‌شود.
