تیم محققان به سرپرستی رافائل والات، عصب‌شناس و محققی که در مورد خواب تحقیق می‌کند، از دانشگاه برکلی دنبال یافتن پاسخ این پرسش هستند: «چرا هوشیاری ما انسان‌ها از یک روز به روز دیگر تفاوت می‌کند؟»
به گزارش خبرآنلاین، چرا یک روز با احساس هوشیاری از خواب بیدار می‌شویم، در حالیکه روز دیگر بعد از بیدار شدن دست و پا می‌زنیم تا به آن سطح از هوشیاری برسیم؟
تیم تحقیقاتی دانشگاه برکلی که مطالعه‌ای انجام داده است که بر اساس آن عواملی، مستقل از ژنتیکی که فرد با آن متولد شده است، می‌توانند تا حدی اصلاح شده تا مطمئن شویم که صبح‌هایمان را بهتر از قبل شروع می‌کنیم.
در این مطالعه مجموعا ۸۳۳ نفر شرکت کردند که بیشتر آن‌ها دوقلو بودند (این موضوع به محققان کمک کرد تا بتوانند تفاوت‌های ناشی از ژنتیک متفاوت را فاکتور بگیرند). در طول دو هفته، میزان مصرف غذا، فعالیت فیزیکی، الگو‌های خواب و میزان گلوکز آن‌ها ثبت شد، و داوطلبان میزان هوشیاری خود را در چندین زمان مختلف در روز ارزیابی کردند.
والت و همکارانش در این مقاله نوشتند: «نتایجی که ما به دست آورده‌ایم مجموعه‌ای از عوامل کلیدی مرتبط با هوشیاری را نشان می‌دهند که در بیشتر موارد ثابت نیستند. در عوض بیشتر عوامل مرتبط با هوشیاری قابل تغییر هستند و بنابراین می‌توان برای تغییر آن‌ها کار‌هایی را انجام داد.»
اولین عاملی که در این مطالعه اهمیت دارد موضوع خواب است: مدت زمان خواب، ساعت خواب و کیفیت و کارایی خواب شبانه. خوابیدن طولانی‌تر و دیرتر بیدار شدن از خواب، هر دو با هوشیاری بهتر صبحگاهی مرتبط بودند.
دومین عامل میزان ورزش و فعالیتی بود که افراد در روز قبل انجام داده بودند. میزان بیشتر فعالیت در روز (وهمچنین فعالیت بدنی کمتر در شب) با خواب مستمر و اختلال کمتر در مدت خواب همراه بود، که همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد به نوبه خوب باعث افزایش هوشیاری شرکت‌کنندگان در صبح بود.
سومین عامل صبحانه بود. صبحانه‌ای که در آن کربوهیدرات گنجانده شده بود، باعث سطح هوشیاری بهتری نسبت به صبحانه‌ای بود که حاوی پروتئین بود. محققان توانستند با ثابت نگه داشتن کالری در وعده‌های غذایی مصرف شده، بر روی محتوای غذایی خورده شده تمرکز کنند.
در نهایت افزایش سطح قند خون بعد از صبحانه (که با استفاده از یک نوشیدنی مایع که گلوکز خالص بود آزمایش شد) باعث کاهش هوشیاری شد. مصرف گلوکز کمتر بعد از یک صبحانه حاوی کربوهیدرات، سطح هوشیاری را بهبود می‌بخشد.
به عبارت دیگر، نحوه پردازش غذا توسط بدن اهمیت دارد، و مصرف بیش از حد قند در صبح، موجب افت قند خون می‌شود و نه افزایش آن.
عوامل دیگری که در مورد هوشیاری روزانه در نظر گرفته شد شامل حس و حال و سن داوطلبان بود، اگرچه این فاکتور‌ها به اندازه ساعتی که به رختخواب می‌روید و صبحانه‌ای که می‌خورید قابل کنترل نیستند.
تیم تحقیقاتی بسیار مشتاق هستند تا مکانیسم‌های نهفته در این گروه مورد آزمایش را بررسی کرده، تا اطلاعات دقیق‌تری را جمع‌آوری کنند؛ زیرا میزان سطح هوشیاری گزارش شده از شرکت‌کنندگان با استفاده از هیچ ابزار علمی اندازه‌گیری نشده است.
البته باید بگوییم که شرکت‌کنندگان علاوه بر گزارش رفتار‌های روزانه‌شان، وعده‌های غذایی استاندارد می‌خوردند و یک ساعت مچی شتاب سنج (برای اندازه‌گیری میزان خواب و فعالیت‌شان) داشتند و یک مانیتور کنترل قند خون، به طور مدام سطح قند خون آن‌ها را بعد از غذا اندازه‌گیری می‌کرد؛ و این باعث شد تا این تحقیق از مطالعاتی که تنها بر مبنای سوال پرسیدن است بهتر باشد.
چالش دیگر برای مطالعات آینده در مورد این موضوع، مشخص کردن این مطلب است که چرا و چگونه طولانی‌تر و دیرتر خوابیدن هر شخص با در نظر گرفتن عادت‌های خود فرد، می‌تواند هوشیاری صبحگاهی را افزایش دهد. ما با توجه به یافته‌های تحقیقات دیگر می‌دانیم که زیاد خوابیدن نیز می‌تواند بر سلامتی تاثیر بگذارد.
بهبود کیفیت خواب می‌تواند بر بسیاری از بخش‌های زندگی ما تاثیر بگذارد، از جمله ایمنی افرادی که مشاغلی دارند که اشتباهات آن‌ها می‌تواند کشنده باشد، از جمله آتشفشان‌ها، پرستاران و خلبانان.
محققان در این‌باره می‌گویند: «این فقط یک موضوع علمی نیست، بلکه باید آن را یک موضوع اجتماعی مهم قلمداد کرد. زیرا عدم حفظ هوشیاری در طول روز از عوامل اصلی ترافیک جاده‌ای و حوادث در مشاغل مختلف است که سالیانه منجر به مرگ هزاران نفر می‌شود. علاوه بر این، تخمین زده می‌شود خواب ناکافی که منجر به اختلال در هوشیاری در طول روز می‌شود، به شکل قابل توجهی باعث کاهش بهره‌وری و خلاقیت در کار شده، و میزان نیاز به مراقبت‌های سلامتی را افزایش داده و باعث غیب بیشتر از کار می‌شود.»
