و حالا با توجه به شرایطی که در این یک هفته شاهد بوده‌ایم، به جرأت می‌توان گفت که آخرین تیر ترکش مدیران و مقامات فرهنگی برای نجات سینمای ایران نیز به هدف ننشسته و فیلم «بخارست» سید مسعود اطیابی، که در پی درخواست‌های مکرر سینماداران برای اکران یک فیلم با ظرفیت بالای فروش و جذب مخاطب به‌منظور عبور از شرایط به‌شدت بحران‌زده سینما قرار بود با تکرار موفقیت‌های «دینامیت» و «انفرادی» یک‌تنه جلوی ورشکستگی سینما را بگیرد، از سوی مردم مورد استقبال قرار نگرفته است.
به گزارش شهروند، اتفاقی که البته با توجه به اوضاع اجتماعی حاکم بر شهر‌های بزرگ تا حد زیادی قابل پیش‌بینی بود و حتی خود مسعود اطیابی هم بار‌ها و بار‌ها به تردیدهایش در این زمینه اشاره کرده بود.
این یعنی بعد از ماجرا‌های مربوط به رفتار‌های سینماگران در روز‌های اخیر که باعث ایجاد بحران‌هایی پرتعداد در سینمای ایران شده بود، این سینما از نظر اقتصادی و مالی هم به بن‌بست رسیده است.
سینمایی که البته سال‌ها بود وضعیتی بحرانی داشت و تا همین اواخر هم با حمایت‌های مالی آشکار و نهان نهاد‌های مختلف دولتی از یک‌سری سینماگر خاص پابرجا مانده بود.
تا همین یک هفته پیش گفته می‌شد که «بخارست» قطعا خواهد توانست به گیشه‌ها رونق دهد و سالن‌های نیمه‌جان را جانی دوباره بخشد. انتظاراتی که البته با توجه به کارنامه سال‌های اخیر مسعود اطیابی چندان هم غیرمنطقی نبود.
دو فیلم قبلی این کارگردان، «انفرادی» و «دینامیت» در رتبه‌های اول و دوم پرفروش‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران قرار گرفته‌اند و این توقع وجود داشت که «بخارست» نیز بتواند این مسیر موفقیت‌آمیز را ادامه دهد.
این اتفاق، اما رخ نداد و «بخارست» بعد از گذشت یک هفته از آغاز نمایش، تنها و تنها توانست یک میلیارد تومان بفروشد. این یعنی «بخارست» با توجه به میانگین سی هزار تومانی بلیت‌های پردیس‌ها و سینما‌ها تنها توانسته حدود سی‌هزار نفر را در یک هفته روانه گیشه‌ها کند که خود این هم به معنای روزانه چهار هزار و سیصد تماشاگر خواهد بود که اگر به تعداد سالن‌های این فیلم تقسیم شود، این واقعیت شگفت‌انگیز را به‌طور واضح نشان خواهد داد که میانگین تماشاگران در هر کدام از سالن‌های نمایش‌دهنده این فیلم، روزانه از سی، چهل نفر تجاوز نمی‌کند. این خود بیانی دیگر از واقعیت ورشکستگی سینمای تجاری این سرزمین در ماه‌های اخیر است.
«بخارست» به عنوان کمدی جدید سید مسعود اطیابی، با بازی حسین یاری، پژمان جمشیدی، امیرحسین آرمان، هادی کاظمی و غلامرضا نیکخواه داستانی بالقوه جذاب و پرفروش -از نوع دیگر داستان‌های فیلم‌های اطیابی- را به روایت نشسته است.
فیلمی که گروه رسانه‌ای و روابط عمومی‌اش به جای خلاصه داستان نوشته‌اند که «این‌جا ایران است و ما داستان‌های هیجان‌انگیز داریم» -تا سهمی هم از فضای امروز ایران برای خود برداشته باشند- که البته ظاهرا این اتفاق حداقل تاکنون رخ نداده و فیلمسازی که در چهار فیلم قبلی‌اش -برخلاف فیلم‌های اول کارنامه‌اش- نشان داده بود نبض تماشاگر را در دست دارد، این‌بار در ماموریت جلب و جذب تماشاگران پای گیشه‌های یخ‌زده سینما‌ها شکست خورده است!
اتفاقی که سید مسعود اطیابی آن را قابل پیش‌بینی می‌دانست و می‌گوید که از همان ابتدا با آگاهی از این ریسک دست به اکران فیلمش زده است. مسعود اطیابی، کارگردان فیلم «بخارست» حمایت‌های تبلیغاتی و تلویزیونی نهاد‌های مختلف از فیلمش را ناکافی می‌داند و اظهار امیدواری می‌کند که حمایت‌های جدی‌تری از این فیلم صورت بگیرد: «تاکنون حمایت‌هایی که سازمان سینمایی اعلام کرده بود از ما به عمل خواهد آورد، شامل حال «بخارست» نشده و ما منتظریم ببینیم شرایط به کجا خواهد رسید.» این فیلمساز می‌گوید: «برعکس آنچه گفته بودند، حمایتی از فیلم «بخارست» انجام نشده؛ نه در زمینه پخش تیزر‌های تلویزیونی و نه در جوانب دیگر و ما همچنان شاهدیم که همه چیز بر روال دست‌انداز‌های تلویزیون جلو می‌رود.»
به گفته مسعود اطیابی؛ «اوضاع قطعا راضی‌کننده نیست، هر چند از ابتدا می‌دانستیم در چه وضعیتی هستیم». او همچنین درباره انتقادات از فیلمش به ایسنا گفته: «ما قصد عادی‌سازی نداریم. به هر حال ما هم جزیی از مردم هستیم؛ ویدیو‌های آن‌ها و نگاه‌شان را به آینده می‌بینیم، نگرانی‌هایشان را می‌شنویم و همه این مسائل را در نظر داریم. در این شرایط تنها کاری که از ما برمی‌آید این است که برای دو ساعت مفرّی برای فرار از بحران‌های روحی و روانی به وجود آوریم.»
به این ۹عادت روزمره بله بگویید تا پختهتر شوید 
چطور مینیمالیسم را به بخشی از سبک زندگی خود تبدیل کنیم؟ 
رنگارنگترین گیاهان آپارتمانی برای متفاوت کردن فضای خانه شما 
سفر به دژهای باستانی ایران؛ حیرتانگیزترین قلعههای تاریخی ایران که باید ببینید 
زیباترین بنادر جنوبی ایران برای گردش و خرید ارزان در فصل سرما 
۱۰نگرانی بیمورد که بعدها میفهمید ارزشش را نداشت! 
