اغلب والدین به علت دائمی نبودن دندان‌های شیری کودک اهمیت زیادی به بهداشت آن‌ها نمی‌دهند، در حالی که دندان‌های شیری روی دندان‌های دائمی تاثیرگذار هستند.
به گزارش ایرنا، مراقبت از کودک مراحل زیادی دارد که یکی از آن‌ها مرحله مربوط به دندان درآوردن کودک است. زمانی که کودک شما لبخند می‌زند و متوجه می‌شوید که دندان هایش بیرون زده اند، یعنی باید بهداشت دهانی را شروع کنید. دندان کودک به او کمک می‌کند که رشد بهتری داشته باشد. اگر چه این دندان‌ها شیری هستند و در نهایت می‌افتند، اما بسیار مهم است که از آن‌ها مراقبت کنید.
دندان کودک یا همان دندان‌های شیری نقش بسیار حائز اهمیتی در رشد کودک از جمله موارد زیر دارند:
کمک به کودک برای جویدن، لبخند زدن یا صحبت کردن
نگه داشتن فضای مناسب در فک کودک برای قرار گرفتن دندان‌های دائمی که از زیر لثه بیرون می‌زنند
راحت‌تر کردن عادات سالم جویدن که باعث تقویت ماهیچه‌های فک و صورت کودک می‌شود
دندانی شیری در رشد کودک بسیار موثر است و عادات غذایی او را بهبود می‌بخشد و باعث می‌شود تا بتواند کلمات را به راحتی بیان کند و در نتیجه سالم نگه داشتن دندان، باعث می‌شود که کودک رشد و یادگیری بهتری داشته باشد.
دندان شیری نقش ضروری و منحصر به فردی را در رشد کودک ایفا می‌کند، زیرا دهان کودک شما به اندازه کافی بزرگ نیست که بتواند دندان‌های اصلی را در خودش جای دهد. از آن جایی که دندان شیری هم بسیار ریز است، به همین دلیل به راحتی در داخل فضای دهان کودک جای می‌گیرد.
تصور کنید با بالا رفتن سن، همین دندان‌های شیری داخل دهان ما باقی می‌ماند، بنظرتان چه اتفاقی می‌افتاد؟ این دندان‌ها بسیار کوچک هستند و فضای خالی زیادی بین آن‌ها قرار می‌گرفت و نمی‌توانستند عملکرد صحیحی داشته باشند. به همین دلیل داشتن دو مجموعه دندان بسیار حائز اهمیت است که کودک از دندان شیری استفاده کند تا خوردن و صحبت کردن را آغاز کند و بتواند برای تغییر و تنظیم دندان هایش در آینده آماده شود.
دندان شیری کودکان تاثیر مستقیمی روی دندان‌های دائمی او دارد. هر دندان شیری کودک نقش مهمی را برای باز کردن فضا برای دندان اصلی انجام می‌دهد.
اگر دندان شیری تصادفاً ضربه بخورد یا زودتر از حد موعد بیفتد و دچار پوسیدگی شود، نمی‌تواند فضای کافی را برای دندان بزرگسالی ایجاد کند و در نتیجه شکل دندان‌ها تغییر می‌کند و باعث به هم ریختگی آن‌ها در سن بزرگسالی می‌شود. پس مراقبت صحیح از دندان‌های شیری و مراجعه منظم به دندانپزشک، به جلوگیری از این مشکلات در آینده کمک می‌کند.
دندان شیری و دائمی هر دو اهداف یکسان و مشابهی دارند، اما تفاوتی بین آن‌ها وجود دارد که این تفاوت‌ها شامل موارد زیر هستند:
- تعداد: تعداد مجموعه دندان‌های شیری ۲۰ دندان، تعداد مجموعه دندان‌های دائمی ۳۲ دندان است و در نتیجه همین افزایش تعداد باعث می‌شود که دندان‌های دائمی فضای بیشتری را اشغال کنند.
- مینای دندان: لایه نازکی از مینا روی دندان‌های شیری در مقایسه با دندان دائمی قرار دارد. این مینا کمک می‌کند که دندان از پوسیدگی دور بماند. لایه نازک مینا روی دندان شیری قطعاً آن را برای پوسیدگی مستعدتر می‌کند.
- سفتی: دندان شیری نرم‌تر از دندان دائمی است. در نتیجه بیشتر در معرض دندان قروچه قرار می‌گیرد یا غذا‌های اسیدی بیشتر به آن آسیب وارد می‌کند.
- رنگ: دندان شیری طبیعتاً سفیدتر از دندان دائمی است. این اتفاق کاملاً نرمال و طبیعی است و زمانی متوجه می‌شوید که کودک هم دندان دائمی و هم دندان شیری داخل دهانش داشته باشد.
به دلیل همین تفاوت‌های موجود، حتماً باید یک خمیردندان مناسب با سن کودک تان انتخاب کنید. مسواک او را نیز مناسب با دندان‌های شیری تهیه کنید تا بتواند متناسب با دندان آن‌ها عمل کند.
کودک شما به طور مداوم در حال رشد است و همین موضوع برای دندان هایش هم صدق می‌کند. در نتیجه تغییراتی در دهان او مشاهده می‌شود و ممکن است که یک دندان را از دست بدهد، اما درآمدن دندان شیری و افتادن آن چه زمانی اتفاق می‌افتد؟
کودکان مجموعه‌ای برای فضای دندان‌های شیری را در هر دو فک خود هنگام تولد دارند که با بالا رفتن سن کم کم بیرون می‌زنند. اولین زمانی که یکی از این دندان‌ها را داخل لثه‌های کودک می‌بینید، احتمالاً در سن ۶ ماهگی تا یک سالگی باشد. دو دندان جلویی کودک در قسمت پایین، معمولاً اولین دندان‌هایی هستند که بیرون می‌زنند و بعد نوبت به دندان‌های جلویی در فک بالا می‌شود.
بعد از این که چهار دندان در بالا و چهار دندان در پایین از لثه بیرون زد، می‌توانید منتظر مجموعه بعدی دندان‌های شیری اش باشید تا این که تعداد آن‌ها به عدد ۲۰ برسد.
زمانی که دندان‌های دائمی از داخل لثه بیرون می‌زنند و رشد می‌کنند، احتمالاً به دندان‌های شیری فشار وارد می‌کنند و باعث لق شدن دندان‌ها می‌شود که در نهایت می‌افتند. احتمالاً کودک تقریباً در سن پنج یا شش سالگی دندان‌های شیری خود را از دست بدهد ممکن است این پروسه تا سن ۱۲ سالگی ادامه داشته باشد.
همزمان با رشد کودک، پروسه افتادن دندان‌های او نیز ادامه پیدا می‌کند و احتمالا اول دندان‌های جلویی و بعد دندان‌های عقبی می‌افتند؛ تقریبا به همان ترتیبی که بیرون زده بودند.
بعد از این که دندان‌های شیری افتادند، دندان‌های دائمی شروع به رشد می‌کنند و وارد فضای خود می‌شوند که معمولاً در سن ۶ الی ۷ سالگی ظاهر می‌گردند و این پروسه تا سن ۱۳ سالگی هم ادامه دارد. تقریباً در سن ۱۳ سالگی، اکثر دندان‌های دائمی کودک داخل دهانش قرار گرفته اند. احتمالاً تنها دندانی که باقی می‌ماند، همان دندان عقل است که معمولاً در سنین بالا بیرون می‌زند.
معمولاً متخصصان توصیه می‌کنند که بعد از بیرون زدن اولین دندان و قبل از تولد یک سالگی کودک، یعنی قبل از یک سالگی، او را نزد دندانپزشک ببرید.
متخصص در چنین زمانی می‌تواند اقدامات زیر را انجام دهد:
مشاهده هر گونه پوسیدگی یا هرگونه مشکلی در دندان
توضیح چگونگی تمیز کردن دندان کودک
ارائه پیشنهادات برای رعایت عادات بهداشتی که روی بهبود وضعیت دندان و میک زدن انگشت شست موثر است.
