مردم دره پنجشیر افغانستان که آخرین منطقه که طالبان آن را تصرف کرد، هنوز در ترس زندگی می‌کنند.
به گزارش فرارو، در ماه ژوئن، عفو بین الملل و دیده بان حقوق بشر، طالبان را به انجام اعمال شکنجه در ولایت پنجشیر و بازداشت خودسرانه غیرنظامیان به دلیل عضویت در جبهه مقاومت ملی متهم کردند.
امیر (نام واقعی او نیست)، یک دانشجوی ۲۲ ساله در پنجشیر می‌گوید: از زمانی که آن‌ها (جنگجویان طالبان) آمده اند، مردم احساس امنیت نمی‌کنند، احساس ترس می‌کنند و نمی‌توانند آزادانه صحبت کنند.
در ۶ سپتامبر ۲۰۲۱، طالبان اعلام کرد که دره پنجشیر را به طور کامل تصرف کرده است، پس از اینکه جبهه مقاومت ملی نتوانست از اشغال این منطقه توسط عناصر طالبان که در اواسط ماه اوت به قدرت رسید، جلوگیری کند.
احمد شاه مسعود در دهه هشتاد قرن گذشته به شهرت پنجشیر کمک کرد تا اینکه در سال ۲۰۰۱ توسط القاعده ترور شد و دره پنجشیر نه در دهه هشتاد قرن گذشته تحت اشغال شوروی قرار گرفت و نه در زمان حکومت طالبان یک دهه بعد در سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱.
یک سال پس از بازگشت طالبان به قدرت، به نظر می‌رسد که جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود، پسر احمد شاه مسعود، تنها تهدید نظامی متعارف برای اربابان جدید قدرت باشد. در ۷ می، جبهه مقاومت ملی از آغاز یک حمله بزرگ به طالبان در شماری از ولایات شمالی افغانستان از جمله پنجشیر خبر داد.
از آن زمان، مبارزان مقاومت در کوهستان‌ها مستقر هستند، در حالی که حدود ۶۰۰۰ جنگجوی طالبان در دره مستقر هستند و جنبش اکنون جاده اصلی را که از نزدیکی رودخانه پنجشیر در فاصله بیش از ۱۰۰ کیلومتری می‌گذرد، کنترل می‌کند. در روستا‌ها نیز چندین ایست بازرسی دیده می‌شود.
امیر ادامه می‌دهد: ما نمی‌توانیم عصر‌ها با دوستانمان قدم بزنیم، به محض اینکه به جایی برای معاشرت می‌رسیم، آن‌ها برای جلوگیری از ما به سراغ ما می‌آیند و از ما می‌پرسند که چرا اینجا نشسته ایم.
عفو بین‌الملل گفته که این نقض‌های جدی حقوق بشر فضای ترس و بی‌اعتمادی را در منطقه ایجاد می‌کند.
هنگامی که طالبان در ماه سپتامبر به منطقه‌ای که قبل از اوت ۲۰۲۱ بیش از ۱۷۰ هزار نفر در آن زندگی می‌کردند، رسیدند، بسیاری از ساکنان پنجشیر فرار کردند.
ابوبکر صدیق سخنگوی والی پنجشیر گفت: ممکن است کمتر از دو هزار خانواده پنجشیر را ترک کرده باشند، اما بیشتر آن‌ها برگشته اند.
عبدالحمید خراسانی از فرماندهان طالبان در پنجشیر می‌گوید: ما هیچ جبهه‌ای ندیدیم، جبهه وجود ندارد.
او که توسط حافظان مسلح محاصره شده بود، اظهار داشت: در پنجشیر هیچ تهدید امنیتی نیست، برخی از مردم در کوه هستند و ما آن‌ها را تعقیب می‌کنیم.
علی میثم نظری، مسئول روابط بین الملل جبهه مقاومت ملی به نوبه خود می‌گوید: اگر ما چند رزمنده هستیم و به کوه‌ها رانده می‌شویم، چرا هزاران جنگجو می‌فرستند؟
او تاکید می‌کند که جبهه مقاومت ملی در هر دره جانبی در پنجشیر، یعنی بیش از ۲۰ پایگاه و در سایر ولایات شمال شرق کشور یک پایگاه دائمی دارد و جبهه می‌گوید که حدود ۳۰۰۰ عضو در سراسر افغانستان دارد.
مایکل کوگلمن، مدیر برنامه مطالعات آسیا در اندیشکده ویلسون معتقد است که جبهه مقاومت ملی اراده مبارزه دارد، اما توانایی انجام این کار را ندارد و تاکید می‌کند که بخش بزرگی از رهبران و مبارزان این جبهه در خارج از کشور به ویژه در تاجیکستان هستند.
او می‌گوید: برای اینکه جبهه مقاومت ملی یک گروه واقعاً مؤثر باشد، باید از حمایت‌های خارجی بیشتر، چه نظامی و چه مالی برخوردار باشد.
تهدید دیگر طالبان که با بمب گذاری ها، حملات انتحاری و هدف قرار دادن اقلیت‌های مذهبی افغانستان به ویژه اقلیت شیعه، فعالیت می‌کند شاخه خراسان داعش است که از سال گذشته فعالیت خود را آغاز کرده است. طالبان با راه اندازی نبرد علیه داعش و دستگیری صد‌ها مرد متهم به عضویت این گروه، در تلاش برای کاهش خطر داعش هستند.
طالبان ماه‌ها است ادعا می‌کند که داعش را شکست داده است، اما تحلیلگران بر این باورند که این گروه افراطی همچنان برجسته‌ترین تهدید امنیتی برای دولت طالبان است.
