فرارو- داستانهای جاسوسی و قصههای عاشقانه با وجود همۀ تفاوتهایی که دارند، خیلی خوب میتوانند با هم ترکیب شوند؛ چون اصل موضوع در هر دوی آنها «جلب اعتماد» است. قبلا فیلمهای زیادی دیدهایم که از این ترکیب برای ایجاد داستانهایی رازآلود و معماگونه استفاده کردهاند. در اغلب این فیلمها، آدمها از روابط عاشقانه استفاده میکنند تا به اهداف جاسوسی خودشان دست پیدا کنند. فیلم «مامور سرکش» هم تقریبا از همین جنس است، اما با یک تفاوت بزرگ و جذاب: در اینجا یک نفر از عنوان «جاسوسی» استفاده میکند تا به اهداف دیگری برسد.
به گزارش فرارو؛ داستان این فیلم (که بر اساس یک ماجرای واقعی ساخته شده) از دهۀ ۹۰ میلادی و در ایرلند شمالی آغاز میشود. شخصی به اسم رابرت فریگارد که در یک کافه مشغول به کار است، اعتماد سه دانشآموز دبیرستانی را به خودش جلب میکند و به آنها میگوید که در واقع مامور سرویس جاسوسی انگلستان است. او میگوید وظیفهاش به دست آوردن اطلاعاتی دربارۀ شورشیان ایرلندی است و از آنها میخواهد که کمکش کنند. او به دانشآموزان وعده میدهد که در ازای این کمک بعدا در سرویس جاسوسی استخدام خواهند شد.
سالها بعد رابرت را میبینیم که در یک فروشگاه خوردروهای لوکس در انگلستان کار میکند. این بار او خودش را به زنی به اسم آلیس نزدیک میکند و داستان مشابهی را برای او تعریف میکند. آلیس ابتدا به او مشکوک میشود، اما هر بار نهایتا قانع میشود که آنچه موجب شک و تردیدش شده در واقع بخشی از برنامۀ جاسوسی رابرت است.
بهتر است که چیز بیشتری دربارۀ داستان ندانید، چون بخش بزرگی از جاذبه و کشش فیلم در پیچیدگی و معماگونگی داستان آن است. اگر از قبل دربارۀ داستان فیلم چیزی ندانید تقریبا غیرممکن است که موقع تماشای آن بتوانید مسیر ماجرا را حدس بزنید. هر بار که یک راز تازه آشکار میشود شما فکر میکنید دیگر همه چیز روشن شده است، اما بلافاصله دوباره به تردید میافتید که نکند قضیه طور دیگری باشد. کارگردانی و بازیها واقعا حرفهای و درجهیک هستند و به مخاطب اجازه نمیدهند که از فیلم جلو بیافتد و اتفاقات بعدی را پیشبینی کند.
فیلم تقریبا به دو بخش تقسیم میشود. بخش اول بیشتر متمرکز بر جاسوسبازیها و معماهایی است که ذهن ما را به بازی میگیرند و بخش دوم تقریبا یک جور داستان انتقامی است که آن هم هیجان و گیرایی خودش را دارد. نمیشود گفت که فیلمنامۀ «مامور سرکش» بدون اشکال است. مثلا بعضی جاها رفتار شخصیتها ممکن است نامعقول یا زیاده از حد سادهلوحانه به نظر برسد. اما برگ برندۀ فیلم این است که با وجود همۀ این اشکالات هرگز از ریتم نمیافتد و بیننده را تا آخرین لحظه مشتاق و منتظر نگه میدارد که ببیند ادامۀ داستان چه خواهد شد.
- کارگردانان: دیکلان لاون (Declan Lawn)، آدام پترسون (Adam Paterson)
- بازیگران: جما آرترتون (Gemma Arterton)، جیمز نورتون (James Norton)، سارا گلدبرگ (Sarah Goldberg)
- امتیاز: ۶.۴/۱۰